A Touch of Toolan

Eigen muziek, tekeningen, teksten

Berichtdoor Ridder ter Geit » do mei 07, 2009 10:35 pm

A TOUCH OF TOOLAN

“Rattattattatat! Rattatattatat!”
Overal om hem heen mittrailleurs. Tientallen mensen met handgranaten. Een boordevol mijnenveld. Een tamelijk stevige tank. Hij had weinig keus. Hij moest hier doorheen komen. De krijgsgevangenen rekenden op hem.
Hij gaf een dot gas en ramde zijn tank door alle bedreigingen heen. Hij hoorde flinke knallen, maar wist de hut van de krijgsgevangenen te bereiken. Met luid gekraak hoorde hij de hut instorten.
“STOP!” riep de boos kijkende kleine man die eruit kwam. “STOP! Verdorie! Wat is dit nu weer?”
“Wat?” vroeg Pjotr Roodnek, die in de tank zat.
“Je moest de krijgsgevangenen bevrijden! Nu kreeg ik balken bovenop mij. Waarom rijd je hun gevangenis kapot?”
“Dan kunnen ze eruit kruipen?”
“ALS ze nog leven, ja!”
Pjotr zuchte. Hij had niet zo’n behoefte aan al die regeltjes die generaal Martens van het Benjaanse leger hem bij wilde brengen. Hij zat in het leger voor de actie. Hij was een tamelijk goed voorbeeld van de moderne actieheld. Zijn dag was goed als hij met een tank over vijfentwintig mijnen was gereden. Of als hij in een schuurtje opgesloten een enorme contraptie kon bouwen waarmee hij zichzelf een weg schietend naar buiten kon banen.
De generaal wilde hem bijbrengen dat geweld niet altijd leuk en ontspannend is, als op televisie, maar dat er echt iemand gewond kan raken. Dit soort minder fijne kanten eraan besefte hij zich liever niet. Liever had hij dat iedereen zich gewoon aan de ‘ere-gewelds-code’ hield, zoals op televisie.
“Schiet nooit raak als je op iemand schiet. Hooguit als het grappig is (hagel in achterste?). Schiet hooguit op banden van auto’s. Zorg alleen voor ontploffingen als IEDEREEN er ongedeerd uit kan lopen en slechts wat zwart geblakend is. Zorg dat de situatie niet zo ernstig wordt dat er niet een grap gemaakt kan worden door de winnaar waar hartelijk om gelachen kan worden.”
Als de wereld echt zo simpel kon zijn… gewoon zinvol en lollig geweld, meer niet. Was de wereld maar één grote jaren ’80 serie.
Het Benjaanse leger had uiteraard dit wel als doel. Een van hun grootste strategieën was de wereld veranderen in een jaren ’80 serie. Daarom ontwikkelden ze vooral materiaal wat grote explosies en chaos gaf, maar wat geen mensen doodde. Hier werd ook veel onderzoek naar gedaan. Veel geschreeuw en weinig wol was het uitgangspunt. Mooie lichtjes en geluidjes, dat was waar het om draaide.
“Begrijp je het?” vroeg generaal Martens. “Mooi, dan hebben we een mooie leerweg voor je. Je moet leren dat het echte leven geen speeltuin is. Daarom moet je met die tank de echte wereld in. Maak een reis. Zie maar even waar naar toe. Gewoon in je tank. Kijk maar hoe dat in de echte wereld eraan toe gaat.”
“Ik krijg vrij en mag de tank meenemen?” vroeg Pjotr.
“Natuurlijk. Standaard procedure in het Benjaanse leger.”
“Maar waar zal ik heen gaan?” vroeg hij zich af.
Gelukkig hoefde hij niet lang na te denken toen zijn oude vriend Bert belde. Bert vertelde hem hoe hij net terug was gekomen uit ‘De Strijd der Titanen’, waar hij terecht was gekomen in een poging ene Toolan de hand te schudden. Bert had een nieuw plan, maar daarvoor moest hij naar Engeland. Pjotr had toch al geen reisdoel en begon zich af te vragen of zijn tank op een van de lijndiensten naar Engeland zou passen.
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Ridder ter Geit » vr mei 08, 2009 2:39 pm

Zijn tank paste op een van de boten richting Engeland. De Benjaanse lijndiensten hadden uitgebreide ruimte voor tanks. Dus zo kwam het dat Pjotr en Bert wat later heerlijk uitwaaiden op het dek. Zeemeeuwen vlogen krijsend over.
“Dus jij wilt Toolan een hand schudden” zei Pjotr. “En daarom ga je nu helemaal naar Engeland.”
“Je moet er wat voor over hebben” zei Bert. “Ik vind hem gewoon een geschikte kerel. Echt zo’n kerel waar je graag eens de hand van zou schudden. Je moet toch doelen hebben in je leven.”
Pjotr zuchte.
“Ik vrees dat deze zaak weinig met ontploffingen en handgranaten van doen zal hebben.”
“Dan had je mee moeten gaan met mijn vorige poging” zei Bert.
Een man zat verscholen achter zijn krant.
“Pjotr Roodnek?” vroeg hij. “Benjaans militair?”
Pjotr keek verbaasd op.
“Ja?” zei hij.
“Mooi werk op de Jwaanse eilanden, destijds. Als je eens wat wilt bij verdienen, hier is mijn kaartje.”
Achter de krant kon Pjotr niet veel meer zien dat een snor en een bril.
“Euh, wat moet ik hiermee?””
“Je bent straks in Engeland, voor wat voor zaken dan ook. Heb je wat tijd over, kom dan naar het adres op het kaartje. We hebben wel wat dingen voor je te doen.”
“Wie is ‘we’?”
“Dat zijn wij.”
“Ah, jullie.”
“Precies.”
Pjotr keek naar het kaartje. Hij had niet zoveel interesse in rare mysterieuze zaken enzo. Hij zou zijn commandant thuis het kaartje wel geven, die was wellicht wel geïnteresseerd in mensen die Benjaanse militairen buiten diensttijd klusjes probeerden aan te smeren.
“Zoek je dat verder niet uit?” vroeg Bert.
“Neu” zei Pjotr.
Hij keek de zee af, op zoek naar een piratenschip met kannonnen. De zee was rustig. Hij zuchtte.
Hij had niet gedacht dat hij de actie en explosies zo snel zou missen. Het werkte verslavend. Benedendeks ging hij even in zijn tank zitten. Hij kon er hier niet mee rijden. Misschien moest hij toch maar boven gaan zonnen ofzo. Misschien kon hij de tank één keertje laten schieten?
Hij keek om zich heen. Er stond een bordje “Niet met uw tank schieten op de boot”. Hij zuchtte. Zo’n boot had toch lastige regeltjes.
Volgens Bert moest hij het ervan nemen en proberen te ontspannen.
Gelukkig kwamen ze wat later aan land. Hij mocht zijn tank naar buiten rijden. Bert vergezelde hem in de tank.
“Waar gaan we nu heen?”
“Ehm… de televisiestudio’s?”
“Wordt ‘A Touch of Frost’ niet doorgaans opgenomen in de velden bij Yorkshire?”
“Dat denk ik wel…”
Toen ze eenmaal de havenplaats inreden hadden ze met de tank toch wel wat bekijks. Mensen keken enigszins verbaasd; was er een optocht gepland? Auto’s gingen vrij vlot voor hem aan de kant.
“Prettig rijden zo” zei Bert.
“Toch mag ik op geen een auto schieten” zei Pjotr, niet geheel tevreden.
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am


Keer terug naar Eigen creativiteit

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten

cron