Daniel73 schreef:Wat betreft je verhaallengte denk ik dat je flink zou kunnen schrappen in overbodige informatie. Bijvoorbeeld, een
passage uit hoofdstuk 4:
Hij zou nu op weg zijn naar Polen. En zij naar Italië. Hij zou een Kaatser Donald gaan kopen of zoiets. De rare. Wie koopt er nou een Poolse Donald Duck? Hij kan niet eens Pools. Zij zou blijkbaar een Topolino tegenkomen. Ze dacht dat dat zo'n klein Italiaans autootje was. Maar blijkbaar was het de Italiaanse versie van de Donald Duck. Wat een type, een Donald Duck verzamelaar terwijl hij zelf zegt dat de Donald Duck niet leuk is.
Dit zijspoor leidt mij ontzettend af. Ben ik ineens in een stripcatalogus beland?
De reden waarom het nu verdwenen is. Helaas, zonder deze hopen tekst wordt het 'te vluchtig'. Ik probeer ook maar wat.
Daniel73 schreef:Een
passage uit herschreven hoofdstuk 4:
“He! Hoelang hebben jullie vannacht geslapen? Ik van 1 tot 10!”
“Van 11 tot 11. Hoezo?” was het antwoord van Stan.
“Van 12 tot 8. Te lang?” was het antwoord van Bella. Nee, dat was niet te lang. Dat was eerder te kort.
“En jij, Carl? Hoelang heb jij geslapen?”
“Wuh… Wat? Van 2 tot 6 ofzo. Ohh, wat ben ik moe…”
Ik vind dit een saaie, weinigzeggende dialoog. Men noemt alleen tijden. Men praat alleen over slaapduur. Men zegt bijvoorbeeld niet of men goed of slecht geslapen heeft.
Goed gezien. Ik zal kijken wat ik er aan kan veranderen.
Daniel73 schreef:Je strooit met cijfers, tijden en locaties. Alsof je een spoorwegboekje schrijft. Dat is voor veel mensen niet te volgen.
Tja, zo ben ik.
Daniel73 schreef:De meeste mensen willen zich kunnen inleven in personages. Veel mensen zal het een worst zijn of zo'n personage wel of niet om X uur in een trein naar locatie Y zit. Men vraagt eerder: Hoe voelen de personages zich? Waarom zijn ze op reis? Wat vinden ze van de reis? Wat vinden ze van de mensen die ze tegenkomen? Ik denk dat als je dit soort vragen in je verhalen beantwoordt, je verhalen veel leesbaarder zijn dan nu.
Daar begon de herschreven versie wel een beetje mee. Ik had al het idee dat ik dat meer zou moeten doen, maar had het tot nu toe nog niet gedaan.
Daniel63 schreef:Het gebruik van HOOFDLETTERS en diverse vreemde talen vind ik ook afleiden van het verhaal. Als men spreekt in een vreemde taal, toont een schrijver daar doorgaans maar enkele zinnen van. De verdere dialoog wordt dan vertaald weergegeven. Dat zie je ook in strips.
HOOFDLETTERS gebruik ik alleen voor de titels. Als ik iets in het verhaal duidelijk wil maken,
dan gebruik ik daar schuine letters voor. Dat gebeurt naar mijn mening niet al te vaak.
Buitenlandse talen, dat ga ik niet te veel gebruiken, hoor. Hooguit wat Duits, wat potjes-Frans en een hoop Engels. Geen rare talen meer voor mij. Maar ik wil ook niet dat iedereen Nederlands praat, dus zorg ik er gewoon voor dat iedereen Engels kan. De meeste mensen kunnen ook wel wat Engels, of niet?
Frans, daar ban ik zelf niet zo'n kei in en zal alleen gebruikt worden als ze in Frankrijk zijn. Dat is van ongeveer 5 uur 's avonds tot 4 uur 's morgens. Dat is toch niet zo lang?
Engels, dat is de reden dat ik zo graag Azie achter me wil hebben. In Amerika praten ze Engels en daar kun je dan tenminste ook goed met iemand praten. Engels zul je na het Nederlands het meeste zien voorkomen. Maar je moet je voorstellen dat dit nog maar een paar brugklassers zijn, die kennen sowieso niet veel buitenlandse talen.
Er is 1 ding waar ik goed rekening mee hou (al zeg ik het zelf): hou de dialoog simpel. Ik heb Harry Potter gelezen en daar is op sommige momenten niet doorheen te komen. Veel te lange zinnen, waar 4 dingen gescheiden door komma's beschreven worden. Die zinnen moet je eerst 3 keer achter elkaar lezen voor je ze begrijpt.
Nog iets: die hopen onnoddige info heb ik juist nodig voor later in het verhaal. Ergens rond hoofdstuk 60 wordt er iets verteld dat erg belangrijk is voor de rest van het verhaal. Ook probeer ik ieder hoofdstuk niet te klein te houden, met lengte van ongeveer 1/2 tot 1 A4.
Maak je nou ook nog een bericht met de goede punten van het verhaal?