Show je creativiteit! 2.0

[Leon]

Interessant, vooral dat je op zo'n verliefde manier beiden een spook wordt.
Ben je muzikant? Heb je meer werk?

Voor het eerst een compliment over m'n tekst .
Ik ben eerlijk gezegd een hopeloze amateur met heel veel ambitie. 'Muzikant'een een loze term, volgens mij mag je je zo pas noemen wanneer je een diploma hebt. Of heb ik dat mis? Ik speel vooral gitaar.
Dit is de eerste lyric die ik het vertonen waard vind. In een opwelling bliksemsnel op papier gezet, zo schrijf ik het liefst m'n teksten. Later werk ik ze dan uit.
Ik ben al een tijdje bezig met teksten, omdat ik iets wil hebben om muziek bij te spelen. Gaandeweg beging ik er meer plezier in te krijgen.

Wel nadelig voor mij dat het een punt uit een tekst waar ik mee bezig ben. Ik meende origineel te zijn, al bak ik er totdus niets van. Ik dacht iets bedacht te hebben dat nooit eerder is bedacht. Komt Leon met de primeur.

Origineel zijn is goed, maar aan de andere kant gaat het uiteindelijk om je eigen visie. Als je dolgraag een liedje wil schrijven over een onderwerp dat al meer dan duizend keer gebruikt is (b.v. 'Ik hou van jouw'), moet je dat gewoon doen, vind ik. Het gaat erom dat het liedje iets voor jouw betekent.
Dus ga zeker verder met tekst over schaduwachtige spoken, ik ben benieuwd .

Ik had iets over elkaar schaduwen als een spook. Waarbij onduidelijk is wie nou wie schaduwt. Het kan bijvoorbeeld puur de ik-persoon zijn die een interactie fantaseert. Dat maakt het dan extra spookachtig. Iemand die twee spoken verzint, een voor zichzelf en een voor de ander (die van niets weet).

Ik denk dat mijn liedje het meest naar die laatste toe neigt. De hoofdpersoon is weg van iemand, en denkt dat zij hem ook aardig vind, maar twijfelt daar uiteindelijk toch aan. En die zij-figuur weet inderdaad van niets. Daarnaast is de hoofdpersoon verliefd terwijl het onmogelijk iets kan worden tussen hem en haar. Dat is wat het meeste aan de hoofdpersoon knaagt.
Ik zal kijken of ik hier muzikaal iets mee kan doen.

[Pluizer]

http://www.deviantart.com/view/33754886/
hoe vinden jullie dit?

b.t.w. ik ben stephan niet, de computer stond nog aan met mcduck (vonk wel grappig)

Niet boos worden stephan, ik ben het maar.

Juist ja. Aha. Ik snap het. Vandaar.
(Wat is dít nou weer? Dokter! Ik word gèèèèèèèèk!)

Pim pam pet
Ik lig graag in mijn ledikant

Wat nu? Weet niemand uit welk Duck-verhaal ik dit gedicht gejat heb?

Heb je het gejat? Dat is plagiaat. Wie steelt is een dief.

M'n ouders zijn nogal gesteld op orde en rust. Dat geld ook voor het opnemen, ik heb vrijwel nooit tijd om die zanglijn op te nemen. s'Morgens een afspraak, daarna houdt m'n moeder een siësta, dan zitten m'n broertjes TV te kijken, dan eten en s'avonds is het 'te laat om nog met dat geluid te rotzooien'.
Boehoehoe, arme ik.

Zeg maar dat het van Pluizer wel mag, en dat het goed is om heel veel kabaal te maken. Voor wie stilte wil zijn er oordopjes. Zo heeft niemand last van elkaar. (nja!)
Als ze weigeren doe je de oordopjes in als ze het niet merken. Als ze slapen of als je ze een knuffel geeft. Probleem opgelost.
Met buren is het wat lastiger. Daar zit ik mee.

Daarnaast ben ik bezig met een rommelige versie van 'An Cath Dubh', en een onafgemaakte 'Exit', bij die laatste gaat het me vooral om de zanglijn.

de verterker geeft ook geluid tijdens het opnemen. En als ik de verterker zachter zet wordt het opnamesignaal ook zachter.

Dat is vervelend. Ik kan met de hoofdtelefoon-aansluiting de luidspreker uitzetten, met een losse plug. Dan kan ik de line-out voluit zetten, naar de sporenrecorder. Door het gebruik van een losse plug houd ik m'n hoofdtelefoon vrij voor de sporenrecorder, waardoor ik de gitaar kan horen.
Nadeel van hoofdtelefoon, i.p.v. speakers, is het risico van gehoorschade. Als er voor mij één klacht is tegen de natuur, is het wel dat oren beschadigd kunnen worden door overdaad, zelfs zónder dat je het merkt. Ook roken en drinken is slecht. Roken vanwege vernauwing. En bij drinken schijn je een buffer te verliezen die de ergste klappen opvangt. Zo zou André Hazes doof zijn geworden, zegt men.

Ik wil oordopjes proberen, zodat ik de hoofdtelefoon hard kan zetten en de trillingen voelen, zonder dat het m'n oren kost. Het gaat bij muziek, denk ik, voor een groot deel om het voelen van trillingen. Met name die van de bas.
Verder geeft hard geluid een vervorming die aangenaam kan zijn. Een trucje dat ik heb uitgeprobeerd door met lichte distortion te werken, een licht krakend geluid, alsof het de apparatuur iets teveel is. Als je er dan een clean geluid bij zet, wordt het geluid extra vol. Afhankelijk van hoe je mixt. (Je kunt met mixen een geluidsbeeld maken en breken.)

Als je een gitaarpartij hebt opgenomen kun je er digitale effecten overheen gooien als distortion, reverb, 'bass', delay, etc. Natuurlijk niet zo'n authentiek geluid als bij echte effecten, maar het is wel heel handig.

Volgens mij kun je de effecten ook tijdens het opnemen aanzetten, zodat je er live op in kunt spelen.

[mono/stereo-probleem (Geluid van één kant.) Dat probleem heb ik alleen tijdens het recorden.

Dat verwachtte ik al. Een mono-jackplug heeft één streepje in het metaal. Een stereo-jackplug heeft twee.

Bij de uiteindelijke opname zelf is het geluid over links en rechts gelijk verdeeld. Het enigste lastige hiervan is dat je niet goed hoort of je de gitaar wel goed inspeelt.

En je totaalgeluid is zwak, omdat je één kanaal leegte meeneemt in het mono-spoor. Als je op een stereo-spoor zou opnemen, zou je horen dat het geluid aan één kant blijft.
Het geluid moet verdeeld zijn voordat het je geluidskaart ingaat. Ik heb een Y-snoer(?) voor tulp. (Tulp-stekkers zijn vaak rood en wit. Ze worden vaak voor stereo-torens gebruikt.) Het Y-snoer houdt in dat twee pluggen naar één plug lopen. Misschien heet het een T-snoer. Ik weet het niet. Ik meen dat de naam te maken heeft met de vorm: twee aansluitingen die naar één gaan, zoals een T-splitsing.
Op dit verloopsnoer sluit ik een stereo-tulpsnoer aan. (In het geval van mannetjes-tulpen zijn daar verloopjes voor.) De stereo-tulp komt zodoende samen in de enkele mono-tulp. Op die mono-tulp zet ik een verloopplug naar grote mono-jack, die past in de gitaarversterker.

Als het aangesloten stereo-tulpsnoer zelf een verloopsnoer is daar de kleine stereo-jack van de geluidskaart, ontstaat een keurig verdeeld verloop van mono naar stereo en andersom.
Wellicht zul je even moeten zoeken, maar ik neem aan dat een speciaalzaak moet kunnen helpen. Een goede radiozaak of de betere muziekhandel. (Neem je snoeren en pluggen mee.)

Zo werd me bij muziekhandel Vox Humana in Vlaardingen een Ibanez-verloopsnoer aangeraden om m'n pedalen voor delay en wah-wah op één lichtnet-adapter te zetten. (Ik wist niet dat het kon.) Bij thuiskomst bleken de plastic randen van de pluggen te breed voor de ingang van de wah-wah. Dus ik terugfladderen. Met angstvisioenen over speurtochten naar passende pluggen, of anders alsnog dubbele lichtnet-adapters. Maar ze hebben er ter plekke een andere plug aan gesoldeerd. Dat was zo gebeurd.
Ik neem aan dat zo'n winkel wel raad weet met het mono/stereo-probleem.

[Pluizer]

['Sunday Bloody Sunday'] Het zijn in totaal vijf sporen, allemaal door mij. Nummer 1 voor de gitaar (riff, chorus en gitaarsolo), nummer 2 (een miditrack) voor de drums, die ik met de piano heb ingespeeld (en daarna met de computer heb bewerkt. 'Over Quantize' zet de noten precies in de maat).

Quantize kan handig zijn. Gevaar is dat het geluid te strak wordt en daardoor te klinisch.

Op track drie heb ik de basgitaar gespeeld, eigenlijk een elektrische gitaar met een reverb-effect eroverheen. Track vier en vijf zijn de stemmen, waarbij ik de achtergrondstem met delay bewerkt heb.
En er was nog een track waarmee ik alles heb samengevoegd, maar die telt niet mee.

Je kan er al vrij goed mee overweg, zie ik. Dat is snel.

Nu je het zegt, bij de echte 'Sunday' hoor je een soort scheurend, huilend gitaargeluid op de achtergrond. Daar kan ik wat mee doen.

Ik ben benieuwd. Je zou het vrij droog en vol kunnen houden, als tegenhanger van de wazige zang.

Ik zal zo gauw mogelijk op de rest reageren, ik ben heel druk in de weer. Vooral met school. Maar ondertussen heb ik 'An Cat Dubh' af op de zang na.

Laat je die ook horen?

En ik heb de gitaarpartij van 'Wake Up Dead Man' net ingespeeld, misschien kan ik 'Jezus' veranderen in, bijvoorbeeld, 'Bono', of 'Elvis' -).

Bono zou ik het beste vinden passen.

Hier is trouwens de voorlopige versie van Exit, ik heb vandaag de zang en de drums gedaan, en ook het grootste gedeelte van de distorted gitaar:
http://media.putfile.com/U2-cover-Exit
Ik vind 'm een beetje fragmentarisch overkomen, suggesties zijn welkom. Dat zang vind ik bij het eerste couplet nog te pruimen, maar als ie de hoogte in gaat gaat ie naar mijn mening de mist in.

Heeft met beheersing en timing te maken, denk ik. Zelf heb ik vaak de neiging steeds hoger te gaan. Dan kan het gauw hysterisch worden: "Ieieiep! Ieieiep! I feel the blues! Ieieiep! Ieieiep!"
Wat ik probeer is om in hoge gedeeltes ook omlaag te blijven gaan, ter afwisseling. Zo ontstaat meer intonatie.

Maar dit is het hoogste dat ik (hopelijk voorlopig) kan halen.

Probeer als een operazangeres te zingen. Met een kopstem. Dan kom je wel hoger.

Ik ben benieuwd wat je ervan vind.

Ik heb de indruk dat het één en ander langs elkaar heen loopt, alsof de muzikanten elkaar niet horen. Met name de drums vind ik moeilijk te plaatsen. Ze storen me.
Het zou voor mij veel schelen als je een mix maakte zonder de drums. Dus alleen de drums uit. Ik ben benieuwd hoe het dan klinkt. Volgens mij een stuk beter.

Ik ben eerlijk gezegd een hopeloze amateur met heel veel ambitie. 'Muzikant'een een loze term, volgens mij mag je je zo pas noemen wanneer je een diploma hebt. Of heb ik dat mis? Ik speel vooral gitaar.

Heb je opnames? Voor het McDuck Jamcafé?

Dit is de eerste lyric die ik het vertonen waard vind. In een opwelling bliksemsnel op papier gezet, zo schrijf ik het liefst m'n teksten. Later werk ik ze dan uit.

Doe ik ook. Al ontstaat bij mij het gevaar van eindeloos veel klads die wachten op later.

Ik ben al een tijdje bezig met teksten, omdat ik iets wil hebben om muziek bij te spelen. Gaandeweg beging ik er meer plezier in te krijgen.

Heb je 'Ze' op muziek staan?

Origineel zijn is goed, maar aan de andere kant gaat het uiteindelijk om je eigen visie. Als je dolgraag een liedje wil schrijven over een onderwerp dat al meer dan duizend keer gebruikt is (b.v. 'Ik hou van jouw'), moet je dat gewoon doen, vind ik. Het gaat erom dat het liedje iets voor jouw betekent.

Dat is waar. Originaliteit als dwingende eis kan verstikkend werken. (Volgens Lennaert Nijgh.)

Dus ga zeker verder met tekst over schaduwachtige spoken, ik ben benieuwd .

Ik ook. Het wordt tijd dat McDuck een aantal uren op zwart gaat, zoals Nickelodeon, want zo kom ik nooit aan eigen creativiteit toe. Jullie leiden me af. (nja!)

De hoofdpersoon is weg van iemand, en denkt dat zij hem ook aardig vind, maar twijfelt daar uiteindelijk toch aan. En die zij-figuur weet inderdaad van niets. Daarnaast is de hoofdpersoon verliefd terwijl het onmogelijk iets kan worden tussen hem en haar. Dat is wat het meeste aan de hoofdpersoon knaagt.

De gedachte in mijn idee is dat de hoofdpersoon daardoor dus zelf in een spook verandert, door het knagende denken aan een spook.

Ik zal kijken of ik hier muzikaal iets mee kan doen.

Fluisteren is spookachtig. Vooral met een reverb of delay.

*EDIT* boardlinking updated naar McDrake

[Leon]

Heb je opnames? Voor het McDuck Jamcafé?

Nog niet. Maar binnenkort is het Pinksteren, dan zal ik m'n buren naar het buitenland pesten.

Heb je 'Ze' op muziek staan?

Daar zal ik ik als eerste mee beginnen. Voor de rest heb ik niks af, alleen een aantal kladversies en probeersels.
Een opnametechniek van U2 is geloof ik het maken van muziek om daar dan een bijpassende tekst bij in te vullen. Dat lijkt me ook een idee om te proberen.

De gedachte in mijn idee is dat de hoofdpersoon daardoor dus zelf in een spook verandert, door het knagende denken aan een spook.

Bedoel je dat de hoofdpersoon zichzelf vergeet, of de werklijkheid uit het oog verliest?

Fluisteren is spookachtig. Vooral met een reverb of delay.

Inderdaad, een heel goed idee! Had ik zelf nog niet aan gedacht.
Maar nu is het wel jouw idee, dus zou jij hem voor jouw liedje moeten gebruiken .
Ik kan natuurlijk wel uitproberen of het mooi klinkt.

[Stephan]

Ok, hier is de nieuwe versie van Sunday:
http://media.putfile.com/SundayU2cov

En van Exit:
http://media.putfile.com/exit-U2

Ik hoop dat ze erop vooruit zijn gegaan. De gitaar op 'Sunday Bloody Sunday' is nu met distortion bewerkt, en ik heb de drums ditkeer veel origineelsgetrouwer geprogrammeerd, met behulp van een tab.
Wel een nadeel is dat tijdens het samenvoegen van alle tracks op één uiteindelijke track er een extra ruis ontstaat. Weet jij misschien hoe ik dat kan verminderen? Je hoort het als je het geluid hard genoeg zet.
Maar het blijven amateursopnames, dus een beetje ruis maakt in principe niet uit.

Ik ben nu bezig met 'Wake Up, Dead Man', 'In a Little While' en 'An Cath Dubh'.

[Stephan]

Een vertaalde versie van 'Beautiful Day', die ik van plan ben om binnenkort op te nemen:

Schitterende Dag

Het hart is een bloem
Schiet op uit de stene grond
Maar er’s geen ruimte genoeg
Geen ruimte om te bewegen in het rond
Je geluk is verkrast
En de reden dat het je iets kan schelen
Het verkeer zit vast
En je beweegt nergens heen
Je dacht dat je een vriend gevonden had
Om je te helpen door deze tijd
Iemand om een hand te helpen
In ruil voor dankbaarheid

Het’s een schitterende dag
De lucht zakt, je voelt,
Het’s een schitterende dag
Hou ‘m eeuwig vast

Je bent opweg
Maar je hebt geen bestemming
Je zit onder de modder
In de macht van haar stemming
Je houdt van deze stad
Dat schud je uit je mouw
Je bent er helemaal in opgegaan
En alles ging op in jou

Het’s een schitterende dag
Hou ‘m eeuwig vast
Het’s een schitterende dag
Hou ‘m eeuwig vast

Raak me aan, breng me naar een andere plek
Leer me, ‘k weet dat ik geen hopeloze zaak ben

Zie de wereld in groen en blauw
Zie China recht voor jou
Zie de door wolken gebroken dalen
Zie de tonijnvissers de zee leeghalen
Zie de nomaden s’nachts opbreken
Zie de olievelden bij het ochtenbreken
Zie de vogel met een blad in haar mond
Na de vloed kwamen alle kleuren rond
Het was een schitterende dag
Een schitterende dag
Hou ‘m eeuwig vast

Raak me aan, breng me naar een andere plek
Leer me, ‘k weet dat ik geen hopeloze zaak ben

Wat je niet hebt heb je nu niet nodig
Wat je niet kent kun je op een manier toch voelen
Wat je niet hebt heb je nu niet nodig
Je hebt het nu niet nodig, je hebt het nu niet nodig
Schitterende dag

Ik heb net 'Go Home' gezien, live bij het 'Slane Castle'. Geweldig .

[Inspiratie voor allen]

Ik zal jullie maar is aan nieuwe inspiratie helpen:

http://video.google.com/videoplay?docid ... 0&q=JerryC

en nog beter
http://video.google.com/videosearch?q=Steve+Vai

[Stephan]

Ik heb laatst op Putfile een filmpje gezien van een (ik schat 'm) elfjarig jongetje dat precies hetzelfde deed met Pachelbels Canon. Een Heavy Metal versie ervan maken. Zonder fouten, dat soort filmpjes zijn altijd zo ontmoedigend. Als ik m'n filmpjes ernaast zet ben ik een hopeloze amateur. Misschien moest ik maar 's 15 uur per dag oefenen. Maar dan krijg ik gezeur van m'n ouders, die vinden dat ik met niet sociaal opstel tegenover de buitenwereld. problemen, problemen.
Ik heb wel van Steve Vai gehoord, maar ik heb 'm nog nooit zien spelen. Hij schijnt één van de beste te zijn. En hij speelt op Ibanez-gitaren. (Net als ik .

[Pluizer]

Ik zal jullie maar is aan nieuwe inspiratie helpen:

http://video.google.com/videoplay?docid ... 0&q=JerryC

en nog beter
http://video.google.com/videosearch?q=Steve+Vai

Wat een etaleurs! Ze doen kunstjes. Steve Vai voorop. Waar is de ZIEL?

[Ziel]

Hier ben ik!
Opzich heb je wel gelijk. Hoe supersnel en zogenaamd technisch hoogstaand die ventjes ook spelen, ze halen het verreweg niet bij de wondermooie harmonieuze en emotionele muziek van U2. The Edge Rules! Joepie!
Serieus, ik kijk veel liever naar een concert van U2 dan naar zo'n overdrukke chaotische metal-gig met in het rondspringende monsters die zich moordzuchtig uitleven op hun gitaren die er vaak net zo dodelijk uitzien als pasgeslepen appelschilmesjes.

[Ridder ter Geit]

Alwaar Qwerty hem met zijn tentakel sloeg.
"Dat was ik nog vergeten;" zei hij, "dat is nog voor je vriendelijke telepatische mededelingen."

[Stephan]

Deze heb ik net afgemaakt:

http://media.putfile.com/U2inawhile

In A Little While. Ik vind het een van de mooiste nummers van 'All that You Can't Leave Behind'.
Ik heb er een deel van de 'Wake Up Dead Man'-out-take in verwerkt die je me hebt gestuurd, om de bridge op te vullen. (A man dreams one day to fly.../turn me on, you turn me on, etc). De microfoon deed het niet, dus ik had er maar iets doorheen gegooid. Ik hoop dat het niet te erg stoort, maar ik kan het er altijd nog uithalen. (Waarschijnlijk had je ook al gehoord dat het outro van m'n Sunday-cover het tweede vers van 'Vertigo' is?)
Ik heb bij dit nummer veel gelet op het origineel, met name qua geluidstechnieken. Zo hoor je de gitaar eerst van rechts, dan van links en van rechts, en aan het einde komt er een nieuwe distorted gitaar met een centraal geluid.
Van de drums kon ik niet veel maken.
Nu aan de slag met 'An Cat Dubh' en 'Wake Up, Bono'.

Nu nog een redevoering van Rockerduck over Taïda, Ayaan, Rita en Bush. Want als een Limbolandse burgemeester kan rappen, waarom hij dan niet.

Zou kunnen, al hou ik niet veel van rap. Tenminste, niet van die leeghoofdige gangstarap van tegenwoordig.
Tupac was dan iemand met een boodschap. In de zin van: Ik ben wel een gangster, maar ook een mens. Maar wat je nu op TV ziet is vaak zo belachelijk. Stoere rappers die op een speedboot met een aantal mooie vrouwen en een koffer vol geld voor de politie vluchten, etc.
Maarja, zulke overdrijvingen en stereotypes heb je bij elk muziekgenre, denk ik.

Misschien kunnen we een clip schieten met Rockerduck die in een speedboot met een aantal mooie vrouwen, waaronder Ayaan Hirsi Ali, en een koffer vol geld vlucht voor George Bush en Rita Verdonk, die laatste beide in helikopters?

Bono heeft zelf ten tijde na 'Achtung Baby' een typische rockster ten tonele gevoerd, zoals in 'The Fly', 'Lemon' en 'Discotheque'. En nu lijkt het me alsof hij in die rol is blijven steken.

Hij draagt nog steeds een wrap-around zonnebril, maar ik vind dat hij vanaf de 'Elevation'-tour langzaam gestopt is met z'n maskerade. Van al z'n figuren vind ik MacPhisto de apartste, die in 'Lemon' te zien is.
Ik heb gelezen dat Bono's rollenspel een reactie was op de ongenadige kritiek die ze vooral van Amerikaanse kant op 'Rattle and Hum' kregen. De 'Zoo Tv'-tour en de 'Popmart'-tour zijn beide schijn het bedoeld als parodie op de commerciele maatschappij.

Verder hebben ouders vaak weerzin tegen de herrie van de jeugd. Hoe zou het leven zijn als je ouders je platen zouden draaien? "Pap, mag ik m'n Nirvana-platen terug?" Ben je alsnog je muziek kwijt.

Inderdaad, dus de generatiekloof is toch ergens goed voor -).

Veel van de muziek bevat een sfeer van zelfdestructie en ziekte. Kurt Cobain had nogal de blues. Om maar een vergelijking te trekken met andere smartelijke muziek. Lekker klagen over hoe het leven tegenzit. Maar als levenswijze is het een doodlopende steeg.

Dat heb ik dus bij metal. En bij Nirvana ook wel een beetje. Ik wissel nummers als 'Aneurysm' af met rustige akoustische nummers, als 'Polly', en 'Oh Me'.
Muziek heeft wel degelijk invloed op je stemming, maar ik geloof niet in die verhalen dat muziek aanzet tot zelfmoord. Zo zou een tiener zichzelf om het leven hebben gebracht omdat Marilyn Manson dat in een tekst gezegd zou hebben. Alsof je alles moet doen dat Manson zegt. Ik vind dat mensen soms vergeten dat ze een eigen wil hebben.

Speelt je broer muziek? Het allerbeste is zelf muziek maken, i.p.v. passief luisteren naar een ander. Muziek maken is volgens mij de allerbeste therapie. Desnoods raggen op de snaren totdat ze je om de oren vliegen. Spelen alsof je leven er vanaf hangt.

Hij speelt geen intsrument. Hij heeft zich nu vrijwillig laten opnemen, nadat hij een heel eind langs een spoorbaan was gaan lopen. Dat is wat ik voor het laast heb gehoord.

De Yamaha is leuk om de vingers los te krijgen, maar op de Bolero moet ik de touwenklimmer uithangen. Alsof ik aan het sporten ben.

Ikzelf heb het liefst een middenklasse gitaar, als die akoustische Ibanez. Aan de ene kant speelt hij heel fijn en heeft hij een uitstekend geluid, aan de andere kant is het ook weer geen kostbaar erfstuk waar je omslachtig mee om moet gaan.

Punt is dat ik moeite heb met overleggen. Ik heb moeite om op zulke punten op een lijn te komen. Dat vind ik een groot nadeel van het werken met andermans materiaal. Is de ander te snel tevreden, of zit ik spijkers op laag water te zoeken, etc.?

Nouja, dat heb ik ook. Ik vind het moeilijk om iets met de muziek van 'Zaterdag' te doen. Is mijn intrepetatie te kitscherig, loop ik er de kantjes vanaf, is het nog wel 'Zaterdag'?, etc.
Je moet eigenlijk gewoon meedenken. Als de openingsregel niet lekker loopt ben jij waarschijnlijk niet de enige die dat vindt (ik heb er niet zo'n probleem mee, maar anderen misschien wel). Als je dat dan voor die ander waarmee je samenwerkt onder woorden brengt Help je diegene daar alleen maar mee.

Ikzelf heb het geluk dat ik familie heb die eerder cynisch is dan instemmend. Je hebt van de moeders die alles wat hun kind maakt geweldig vinden. Mijn moeder zegt het eerlijk wanneer ze m'n zang vreselijk vind. Dat vind ik opzich niet leuk om te horen, maar in een zekere zin is het wel constructief.
Je moet alleen opassen dat je niet té eerlijk bent, waardoor je het creative proces vast laat lopen. Dat is het nadeel van mijn familie.

Ik vind Leonard Cohen interessant met zijn losse manier van zingen, alsof hij afwisselend te snel is met zijn woorden en dan weer te laat. Dat heeft iets aparts, vind ik. Alsof de zanger af en toe meer aan het praten is dan aan het zingen. Om dan weer zangerig in een melodie op te gaan, en daarna weer praterig.

Volgens mij is er een biografische film over Leonard Cohen gemaakt ('Leonard Cohen - I'm Your Man'), waarbij verschillende artiesten liedjes van hem vertolken, waaronder U2. Ik vind 'Hallelujah' een mooi nummer. Eigenlijk is het de enigste die ik ken. Heb jij aanraders?

Ik vind het idee interessant. Zo'n partij hoort er zeker bij. Iemand anders is nu met de muziek bezig en ik ben ermee gestopt, omdat ik nog niet toe ben aan concurrentie. Ik hoopte dat mijn demo zou meehelpen een gezamelijk resultaat, maar het bleef mijn versie en dat vind ik teveel eer voor mijn beperkte kunnen. Ik heb liever dat ideeën samenkomen.

Teveel eer :/? Ik vind jouw invulling van 'Zaterdag' een goed idee. Zoals je zelf zegt moet er wat variatie en snelheid doorheen.
Het is wel goed wanneer ideeën samenkomen. Daarom zei ik in het begin van dit topic dat ik het liefst een band heb. Dan kan iedereen brainstormen. Hoe meer zielen hoe meer vreugd.
We kunnen een band oprichten. 'De Gevarieerde Lopende Band Producten', of 'De Eenzame Kluizenaars', 'De Straatmuzikanten', of...

Verder kan ik zelf altijd nog een eigen tekst schrijven op mijn akkoordenschema en melodie. Een uitdaging op zich. Bijkomend voordeel van eigen werk is dat je zelf de auteursrechten hebt.

Precies, dat is het voordeel van eigen werk. En als je een 'foutje' maakt hoort niemand het -).

Wat vind je bijvoorbeeld van deze eerste regels?

"De baby lust geen rijstebrij
en slapen is er ook niet bij"

Past dat?

Kuch! (*hersens zijn iets politieks aan het verzinnen*).
Nou, een mooi rijmschema. 'Rijstebrij/ook niet bij'. Dat loopt.
Wel een kanttekening dat het onderwerp, of de beeldspraak me niet heel erg aan spreekt. Ik bedoel, een liedje over een verwende baby?

Heb je een voorbeeld van eigen werk?

Om eerlijk te zijn wel. Leon is m'n pseudoniem. Hij is iemand die wél het lef heeft om een (serieuze) songtekst op internet te zetten.

De distorted wah-wah is eerste keer dat ik het effect uitprobeer. Veel ervan is toevallig, want ik had geen idee wat het pedaal zou gaan doen. Nu zou ik grote moeite hebben om de toevallige aardigheidjes na te doen. Hier en daar hoor ik een glimp van wat een wah-wah zou kunnen toevoegen.
Het voetenwerk van een wah-wah is bijna een soort van drummen. Waarbij het groot verschil maakt of je voor, tijdens, of na een slag het pedaal bedient. En er is een opwaartse beweging en een neerwaartse. Op dit moment is het één groot chaotisch verrassingsfeest. Best wel irritant, als je er op let

Het lijkt me iets dat je moet leren, waar je aan gewend moet raken. Gewoon uitproberen.

Met enkele stem, en een ontzettende arrogantie wat betreft valsheid. Uneasy listening. Vooral de laatste regel is ont-zet-tend vals. Maar als het zo al geen lied is, dan is het mooi gezongen ook niets.

Ik ken nummers die juist vanwege de valsheid naar mijn mening heel mooi zijn. Vooral 'The Cranberries', en ook Bono, op de 'Achtung/Zooropa/Pop' CD's. Het kan heel mooi zijn, maaar dan wel voor een enkele keer. het heeft inderdaad iets arrogants.
Waar ik echt níet tegen kan, is die übervalsche Duitse kleine meisjes, als die van 'Scnappi' en 'Lüftballon'. De rillingen lopen me dan in negatieve zin over de rug.

Ik kan er vooralsnog niets mee. De lompe instrumentatie valt teveel op. Dat is voor mij een teken. Hier zou nog hard aan gewerkt moeten worden. Aan definitieve muziek voor andermans tekst ben ik nog lang niet toe.

Maar je kunt uiteraard ideeën geven. Heb je het akkoordschema en de zanglijn van 'Zaterdag' zelf gecomponeerd?

Ik dacht dat blokfluiten de ultieme sufheid ten top waren, maar ik ben er nu helemaal verslaafd aan. Ik vind het vermoeiender en inspannender dan gitaar. Blokfluit rules!

. Het lijkt me nogsteeds niet echt iets voor mij. Ik zou eerder voor een mondharmonica kiezen, die maken een klagender geluid.
Volgens mij gebruikt 'Jethro Tull' een fluit, door de gitaar en drums heen. Eerlijk gezegd heb ik hun nog nooit gehoord. Ken jij ze?

Ik wil fluit en gitaar gaan combineren. En wie weet hoe een fluit door een wah-wah klinkt.

Waarschijnlijk als een kopstem door wah-wah?

Nou, dat vind ik al heel wat. Kon ik dat maar.

Ik ben heel primitief begonnen. Een jaar terug speelde ik deuntjes van 'The Godfather' na, en langzaam klom ik omhoog. Hoe meer je speelt, hoe beter het gaat. Net als met Swahilinees leren -).

Vraagje: Heb je geen hoofd? Dit doet me denken aan de ouders van 'Cow and Chicken', die alleen benen hebben.

Nouja, ik ben niet zo fotogeniek. En eigenlijk ook niet zo videogeniek. De filmpjes mét hoofd, die ik heb geschoten, vind ik daarom het vertonen niet waard.
(Maar als je 't héél graag wilt kan ik met, auw, ieks... moeite, oei, wel iets uploaden).

Mooi. Kon ik maar tokkelen.

Tokkelen? Wat is dat precies?
Het spijt me, maar op het gebied van benamingen ben ik heel slecht. Sinds kort begin ik pas echt de namen in m'n hoofd te stampen van de akkoorden die ik al zo'n twee jaar speel.

Idem. Mooi gedaan. Op akoestische gitaar nog wel. Is dat de Ibanez? (Laat ik interessant doen. Je kunt me alles wijsmaken.)

Heu, het is een Martin, van boven de 2000 euro. Nee hoor, grapje, toch de Ibanez. Hij speelt het fijnst van alles dat ik hier aan akoustische gitaren heb.

Ik herken het Frusciante-loopje. Is de rest van jezelf? Dit vind ik het interessantste filmpje van deze vier. Samen met je uitwerking van 'Zaterdag'.

Herken je de akkoorden van 'Angie', van The Stones? Dat is het middenstuk. Het laatste deel is een improvisatie, die ikzelf een beetje op metal vind lijken.
Vandaar de naam 'Frusciante/Angie/Onzin'.

Grappig hoe je er zingend bij uit je dak gaat, of tenminste doet alsof.

Om eerlijk te zijn was ik de tekst vergeten, dus neuriëde ik maar iets. Ik vind het bij dit liedje lastig om tegelijkertijd te schreeuwen: 'With the lights out... etc.', en de gitaar te spelen. Dan struikel ik over de woorden.

Juist ja. Aha. Ik snap het. Vandaar.
(Wat is dít nou weer? Dokter! Ik word gèèèèèèèèk!)

Oh, dat was m'n broer. Die wou z'n kans grijpen om z'n brouwsels op internet te verspreiden. (Hij studeert voor 3D-animatie en is van plan om naar Japan te verhuizen om daar te proberen werk te vinden. Ambitieus, hoor).

Dat geldt ook voor mij. Wat vind je van een 12-maats bluesschema?

Bijvoorbeeld een bluesschema in G:
G | C7 | G | G7
C | Cm | G | G
D7 | C7 | G | G

Zoiets lijkt me geinig om overheen te spelen. Al keert het technische probleem nu om. Jij hebt CuBase. Ik zit momenteel zonder software.

Volgens mij moet het te doen zijn. Als jij naar mij een bestand opstuurt kan ik 'm net als bij de 'U2 Dead Man out-take' als track openen om er iets overheen te spelen, toch?

[Ridder ter Geit]

De aliens renden zo snel hun tentakels hun dragen konden over de straat, vervolgens, om de geziene mens te volgen.
Hoeveel uiting van vermoeidheid het steunen en kreunen der aliens ook gaf, al werden hun vermoeidheidssprieten een beduidend stuk langer, Qwerty wist dat hij nu eens door moest zetten. Deze mens kon de enige kans zijn die de hele mensheid had!
Opeens zag Qwerty een schim een donker steegje in vluchten? Was dat een mens of een zombie?
Hij gebaarde met zijn gebaartentakel rustig zijn aliens te stoppen. Dezen botsten lawaaierig tegen elkaar op.
“STIL NU!” riep Qwerty, hierbij nog meer lawaai veroorzakend.
“Okee,” dacht hij, “de figuur in het steegje heeft ons nu al aardig vaak gehoord. Best hoor. Maar wat doen we?”
De andere aliens gingen uitgeput op de grond liggen. Qwerty keek er zuchtend naar.
“Als jullie nu nog voor het steegje gingen liggen hielden jullie misschien de redder der mensheid nog tegen?” uitte hij mopperend.
Hij ging op de liggende Bnm zitten en dacht diep na.
Uiop stond als eerste ook op. Hij keek even naar de denkende Qwerty.
“Die mens hebben we zo” verzekerde hij. “Zit hij daar, denk je?”
“Ik weet het niet” antwoordde Qwerty. “Misschien is het wel een sterke zombie met een voorliefde voor tentakelsoep.”
“Zombies hebben geen creativiteit” bedacht Uiop. “Er is een manier om erachter te komen.”
Uiop riep hard: “Waarbij?”
Uit het steegje klonk een stem die met een triomfantelijke intonatie uitriep: “AARDBEI!!!”
“Een mens, geen twijfel mogelijk” sprak Uiop. Vervolgens liep hij het steegje in. Qwerty hoorde het geluid van het alien-vastknup-pistool en zag wat later Uiop met de vastgebonden daadwerkelijk menselijke man naar buiten komen. Qwerty was sprakeloos.
Een zombie kwam langs.
“Die zombie vind dit vast niet normaal, iemand op straat vastbinden” siste Qwerty.
“Dat moeten jullie zelf weten” sprak de Veeltetolerantzombie, die hem gehoord had. Hij liep gewoon verder, de liggende aliens ook tolererend.
Qwerty was al langer blij met Uiops’ kwaliteiten, welke ook iedere morgen zijn was schoonlikte, en sprak:
“Voor we met onze gevonden mens naar een schuilplaats vertrokken benoem ik hierbij de enige eveneens rechtopstaande aliens tot mijn rechtertentakel.”
Alle andere aliens gingen nu razendsnel opstaan, over elkaars tentakels struikelend.
“Leuk geprobeerd” sprak Qwerty. “Maar,” vervolgde hij, op meer plechtige en ontroerende toon, “volgens de etiquette van Oink, ingesteld door Oink-commandant Quagzb, zijn gezicht is bekend van zijn wasmiddelcampange op die posters langs de Melkweg, in ons jaar 493, kan ik, als officieel leidinggevende van deze afvaardiging Oink-strijders de alien die de grootste vriend in nood, de slimste helper en de vaardigste krijger is gebleken benoemen tot mijn persoonlijke favoriet en rechtertentakel. Ik heb lang gewacht en nagedacht wie deze eer ten deel moest vallen en jij, mijn waarde Uiop, heb je waardig betoond.”
Uiop was zichtbaar ontroerd.
De andere aliens gaapten of peuterden aan hun reuksprieten.
Vervolgens gaf Qwerty de aliens de opdracht op pad te gaan, op zoek naar een plekje waar ze veilig de mens konden ondervragen.

[Stephan]

Een zombie kwam langs.
“Die zombie vind dit vast niet normaal, iemand op straat vastbinden” siste Qwerty.
“Dat moeten jullie zelf weten” sprak de Veeltetolerantzombie, die hem gehoord had. Hij liep gewoon verder, de liggende aliens ook tolererend.

. Ik volg ze niet allemáál, maar je hebt zeker gevoel voor humor. Ben je van plan om ze als geheel naar een uitgever op te sturen?

[Ridder ter Geit]

Dit verhaal waarschijnlijk niet. Krijgt waarschijnlijk ook niet de lengte van een heel boek.