Show je creativiteit! 2.0

[Ridder ter Geit]

De man knipperde verbaasd met zijn ogen. Hij bevond zich in een vreemde kamer met een vreemd slingerende lamp en behang dat bijna los van de muur hing. Hij vond het er weinig gezellig.
Waar was hij? Hij had moeite het zich te herinneren.
Hij hoorde iets aankomen. Hij vreesde het ergste. Enge sterke mannen die hem pijn wilden doen. Of beter, zombies, hetgeen iedereen geworden scheen te zijn de laatste tijd. “Die jeugd van tegenwoordig, allemaal lopen ze maar als een stel zombies rond, dacht hij dan. Maar goed, de ouderen ook.
Hij vreesde nog meer toen hij de deur daadwerkelijk open hoorde gaan.
Welnu, hij had een goed leven gehad. Alhoewel hij nog nooit een ijscowagentje had mogen besturen. Dit zat hem toch wel dwars.
“JULLIE KUNNEN ME NIET DODEN!!!” riep hij smekend uit. “Ik heb nog nooit een ijscowagentje bestuurd!”
Ineens zag hij dat er een stem slijmerige wezens met tentakels en hoofden in de vorm van rozijnen binnen kwamen lopen op tentakels, vol met vreemde sprieten die allemaal op een of andere manier in beweging schenen.
“O… oooo..” zei hij nu. “Aaaliens. Aliens. Juist. Het is wat. Haha.”
Het laatste ‘haha’ klonk erg raar.
“Is hij wel zo slim als we denken?” fluisterde Uiop tegen Qwerty. “Hij lijkt me een idioot.”
“Dat hoort bij aardse genieën” sprak Qwerty.
“Jullie zijn aliens. Haha. Ik ben ontvoerd door aliens. Nu gelooft natuurlijk niemand me als ik op aarde terugkom. Willen jullie mij ontleden voor onderzoek? Veranderen? Willen jullie mij soms bevruchten en weer op aarde terugzetten?”
“Nee, dank je” zei Bnm met een gezicht vol afkeer.
“Ik heb al ontbeten” zei Zxcv.
Qwerty ging voor de vriendelijke aanpak.
“Luister, grappig mannetje. We willen alleen weten waarom jij geen zombie bent.”
“Waarom ben JIJ geen zombie?” vroeg de man.
Hier kwam Qwerty niet uit.
“Mag ik hem slaan?” vroeg Uiop.
“Geef me nog even” sprak Qwerty.
De tweede ronde begon.
“Mannetje, wat is uw naam?”
“Ehm… professor Luigjes” sprak de man, duidelijk niet echt op zijn gemak.
De andere aliens knikten goedkeurend naar Qwerty, omdat die al een antwoord had losgekregen.
Qwerty vatte moed.
“Weet u hoe het komt dat u een mens bent?”
“Wel, het komt voor, wanneer een mannelijke mens en een vrouwelijke mens een zekere interesse jegens elkaar…”
De aliens zuchtten en gingen er maar bij zitten.
“Ik bedoel..” sprak Qwerty, doorzettend, “hoe is het mogelijk dat, aangezien iedereen een zombie is geworden, u nog steeds geen zombie bent? Ik bedoel, wij zijn geen zombies omdat we op een andere planeet waren toen iedereen een zombie werd, maar u…”
“Ja zeg, als u specifieke vragen gaat stellen kan ik net zo goed u gewoon zeggen wat u wilt weten. Ik ben een professor. Op een ochtend werd ik wakker en wilde ik net vermakelijk gaan kijken hoe mijn al wat kalende buurman, zoals hij trouw iedere morgen weer doet, zijn rode vuilnisbak over de schutting, die zijn tuin met die van de buurvoruw scheidt, leeg ging gooien, alvorens hij voor het WNF ging collecteren, terwijl mijn buurvrouw…”
Uiop keek weer dreigend. De man stoorde zich echter nergens aan.
“… die weer eens schaamteloos een nieuwe jurk voor zichzelf had gekocht, en…”
Uiop kwam dreigend op hem af. Qwerty hield hem tegen.
“… bla, bla bla.” (dat zei hij letterlijk, hiermee aangevend dat hij zijn eigen verhaal ook niet ineteressant vond), “bla, bla, bla. O, eh… jullie willen het horen, nietwaar? Nou, ik vind dus dat een weerman en een wasvrouw heel raar zijn. Is dat een man die er steeds WEER is en is de WASvrouw een vrouw die er altijd GEWEEST is? Ik..”
De man was wel erg idioot, ontdekten de aliens. Maar Qwerty dwong iedereen na hem te luisteren en hij kwam vanzelf weer terug bij zijn verhaal.
“In ieder geval, die morgen dus, viel er ineens een atoombom in ons land. Dat was niet gezellig. Nee. We waren allemaal dood. Maar niet echt, wat de nucleaire straling zorgde dat we zombies werden. Ja hoor. Weinig creatieve zombies, okee. Een beetje smurfachtig. Maar ik was nog zodanig geniaal dat ik een tegengif kon bereiden Die werkt. Ja hoor. Zeker.”
Qwerty keek triomfantelijk evenals tevreden. De andere aliens kregen er wat bewondering voor. Behalve Zxcv en Bnm, die sliepen.
“Maar waarom heb je dan niet iedereen mens gemaakt?” vroeg Qwerty nog.
Het antwoord deed de aliens weer flink zuchten:
“Ik ben vergeten waar ik het gelaten heb” gaf professor Luigjes schoortvoetend toe.

[Rockerduck]

Misschien kunnen we een clip schieten met Rockerduck die in een speedboot met een aantal mooie vrouwen, waaronder Ayaan Hirsi Ali, en een koffer vol geld vlucht voor George Bush en Rita Verdonk, die laatste beide in helikopters?

Hoe komt iedereen er toch bij dat ik Ayaan een knappe vrouw zou vinden? Alsjeblieft zeg, die kieper ik meteen overboord! Geef mij maar Femke Halsema in m'n bootje... en Taïda natuurlijk. En vluchten voor Rita en Bush doe ik ook niet. Ik ga in de aanval. Misschien kunnen we een clip schieten in een vliegtuig richting VS?

[Stephan]

Zou kunnen. Al heb je grote kans dat je de andere kant van de oceaan niet haalt, met Verdonk aan boord -).

[Rockerduck]

Die ga ik toch ook aanvallen, die is niet aan boord, duh!

[Pluizer]

Fluisteren is spookachtig. Vooral met een reverb of delay.

Inderdaad, een heel goed idee! Had ik zelf nog niet aan gedacht.
Maar nu is het wel jouw idee, dus zou jij hem voor jouw liedje moeten gebruiken .
Ik kan natuurlijk wel uitproberen of het mooi klinkt.

Het idee heb ik van een hit van Queen of the Stone Age.

Ok, hier is de nieuwe versie van Sunday:
http://media.putfile.com/SundayU2cov

Deze is duidelijker met die gitaar op de voorgrond. Misschien kun je op de achtergrond een The Edge-achtige scheurende gitaar erbij zetten, solerend.

En van Exit:
http://media.putfile.com/exit-U2

Dit hoopte ik te horen. Zonder drums. Nu draagt de droge voorgrondgitaar de muziek, en de achtergrondgitaar zorgt voor een mooi landschap. Interessant.
Met name het geluidsbeeld vanaf 02:00 t/m het einde (03:17) vind ik goed gedaan, met 02:03 t/m 02:37 als het beste fragment. De achtergrondgitaar van 02:07 t/m 02:15 spreekt me enorm aan.
Idem voor die flard (blues?)gitaar van 03:11 t/m 03:17.

Het geluid van de zang vind ik goed geplaatst, al is het soms moeilijk te volgen. Als je hard zingt klinkt het hard en als je fluistert is het zacht. Wat je kan doen is dichtbij de microfoon zingen als je zacht zingt; en verder weg als je hard zingt (of langs de microfoon heen). Op die manier krijg je een consistent geluid: wat hard is klinkt dan verder weg en wat zacht is klinkt dichtbij.

Frank Zappa heeft gezegd dat je in een geluidsbeeld vaak het geluid hoort zoals je het in de natuur nooit zou horen. In werkelijkheid zou gefluister bijna onhoorbaar zijn. Die vertaalslag is belangrijk om te begrijpen: hoe klinkt het geluid voor de luisteraar. Het zou vervelend zijn als iemand zit te fluisteren en je spitst je oren, en die persoon schreeuwt ineens keihard. Dat kan afstoten. Niemand zit te wachten op pijn in z'n oren.

Kritisch beschouwd is het geluidsbeeld nog te grof, maar als ruwe mix klinken je nummers veelbelovend.

Ik hoop dat ze erop vooruit zijn gegaan. De gitaar op 'Sunday Bloody Sunday' is nu met distortion bewerkt, en ik heb de drums ditkeer veel origineelsgetrouwer geprogrammeerd, met behulp van een tab.

Begrijp ik goed dat je programmeert in MIDI? Het vervangen van een drumtrack is een prestatie.

Wel een nadeel is dat tijdens het samenvoegen van alle tracks op één uiteindelijke track er een extra ruis ontstaat. Weet jij misschien hoe ik dat kan verminderen? Je hoort het als je het geluid hard genoeg zet.

Dat zal vast aan je instellingen liggen, bv. de input, de mixer of een lege track die aanstaat.
En uiteraard kan het liggen aan mono/stereo-problemen. Hoe staat het daarmee? Dat is een ruisfactor op zich.

Maar het blijven amateursopnames, dus een beetje ruis maakt in principe niet uit.

Hangt er vanaf. Onnodige ruis is irritant. Daar doe je de moeite niet voor. Maar dat je al zo kunt opnemen is hoopgevend. Ik heb de indruk dat je de techniek op zich doorhebt.

Ik ben nu bezig met 'Wake Up, Dead Man', 'In a Little While' en 'An Cath Dubh'.

Ben vooral benieuwd naar 'An Cath Dubh', een favoriet nummer van me.

Een vertaalde versie van 'Beautiful Day', die ik van plan ben om binnenkort op te nemen: ['Schitterende Dag']'

Ik ken de originele tekst niet, maar dit ziet er interessant uit. Laat maar horen.

[Pluizer]

Ik heb laatst op Putfile een filmpje gezien van een (ik schat 'm) elfjarig jongetje dat precies hetzelfde deed met Pachelbels Canon. Een Heavy Metal versie ervan maken. Zonder fouten, dat soort filmpjes zijn altijd zo ontmoedigend.

Of aanmoedigend. Maar ik ken het gevoel. Ik heb spijt. Waarom ben ik als kind nooit opgesloten in een kamer met een gitaar? Dan had ik nu een groot publiek bereikt en veel mensen die om mij geven omdat ik een bezienswaardigheid ben. Nu ben ik al blij als mijn vleugeltjes de akkoorden goed pakken.

Als ik m'n filmpjes ernaast zet ben ik een hopeloze amateur. Misschien moest ik maar 's 15 uur per dag oefenen. Maar dan krijg ik gezeur van m'n ouders, die vinden dat ik met niet sociaal opstel tegenover de buitenwereld.

Het is inderdaad beter om veel met Pluizer te internetten.

Ik heb wel van Steve Vai gehoord, maar ik heb 'm nog nooit zien spelen. Hij schijnt één van de beste te zijn. En hij speelt op Ibanez-gitaren. (Net als ik .

John Frusciante van de Red Hot Chili Peppers heeft ook veel geoefend. Het gaat erom wat je ermee doet. Ik heb weleens wat van Steve Vai gehoord, en dat klonk als een demonstrateur van hoe technisch perfect een gitaar kan klinken. Dat noem ik etaleren. Zulke schoolvoorbeelden volgens het boekje zijn zeker goed om naar te luisteren en om er iets van mee te nemen, maar ik zal er niet gauw voor mijn plezier naar luisteren denk ik.
Wat me bij Frusciante aanspreekt is dat hij zowel ruw als gepolijst kan spelen. Wat dat betreft zijn Syd Barrett (een voorbeeld) en Kurt Cobain wat eenzijdig, hoe inspirerend ik ze ook vind. Bij Frusciante hoor ik meer muzikaal inzicht.

[http://media.putfile.com/U2inawhile] In A Little While. Ik vind het een van de mooiste nummers van 'All that You Can't Leave Behind'.
Ik heb er een deel van de 'Wake Up Dead Man'-out-take in verwerkt die je me hebt gestuurd, om de bridge op te vullen. (A man dreams one day to fly.../turn me on, you turn me on, etc).

Hoe heb je het er doorheen gezet? Dat bestand is een mp3.

De microfoon deed het niet, dus ik had er maar iets doorheen gegooid. Ik hoop dat het niet te erg stoort, maar ik kan het er altijd nog uithalen.

Het is moeilijk te volgen of je nou aan het samplen bent of dat je zomaar wat doet. Dat je het mp3-geluid er doorheen krijgt vind ik interessant, maar qua uitvoering vind ik het momenteel afbreuk doen. Alsof twee zenders tegen elkaar ingaan.

(Waarschijnlijk had je ook al gehoord dat het outro van m'n Sunday-cover het tweede vers van 'Vertigo' is?)

Nee. Bedoel je de laatste seconden?

[In A Little While] Ik heb bij dit nummer veel gelet op het origineel, met name qua geluidstechnieken. Zo hoor je de gitaar eerst van rechts, dan van links en van rechts, en aan het einde komt er een nieuwe distorted gitaar met een centraal geluid.

Meen je dat? Het is een mono-bestand... Zo mono als mono maar mono zijn kan. Ik heb nog nooit iets gehoord dat zo mono is. Met je links en je rechts.

Dat je met effecten om kunt gaan vind ik interessant, maar ik hoor montage-tikken.

Van de drums kon ik niet veel maken.

De drums leiden een eigen leven lijkt het. Moeilijk te volgen.

Drums kunnen op zich een uitvoering maken en breken, vind ik. Tegenwoordig ben ik vooral geïnteresseerd in nummers die door gitaar gedragen worden. Dat is nu de fashion in Pluizer's klokkentoren. Drums vind ik interessant als ze echt iets toevoegen in de muziek.

Over cymbalen/bekkens heeft Lou Reed gezegd dat ze gitaren opeten. Ze kunnen het geluid ontzettend vernielen, doordat ze instrumenten verdrukken.

Misschien kunnen we een clip schieten met Rockerduck die in een speedboot met een aantal mooie vrouwen, waaronder Ayaan Hirsi Ali, en een koffer vol geld vlucht voor George Bush en Rita Verdonk, die laatste beide in helikopters?

Ik denk aan een imitatie van een Radiohead-clip. ('No Surprises'?) Daarin heeft de zanger zijn hoofd in een kom die langzaam vol water loopt.

Trouwens een goede CD van hen, 'OK Computer'.
Met ook 'Paranoid android', een single waarin een 7/8-gedeelte is verwerkt. Ook een bekende hit, trouwens. Uit 1997. It changed my life. Een klassieker. De 'Bohemian Rhapsody' van de jaren 90.
Het geluidsbeeld is heel goed gedaan. Interessant stereo, met sterk gescheiden links/rechts-elementen van de jaren 60 en de vloeiende spreiding van de jaren 90, met elkaar vermengd. Scheurende gitaren, electronica, woodblocks. Een aantal nummers zijn wat hysterisch klaaglijk en humorloos, maar het kan erdoor. Ik zou meer van Radiohead willen hebben.

Ken je 'Paranoid android'? (Stephan? Leon? Rockerduck?)
Gauw (herbe)luisteren!

[Bono] Hij draagt nog steeds een wrap-around zonnebril, maar ik vind dat hij vanaf de 'Elevation'-tour langzaam gestopt is met z'n maskerade. Van al z'n figuren vind ik MacPhisto de apartste, die in 'Lemon' te zien is.

Die clip vind ik interessant. De manier hoe hij als MacPhisto met de camera speelt. Ook de clip 'Numb' met The Edge vind ik geslaagd. Beter zelfs.

Ik heb gelezen dat Bono's rollenspel een reactie was op de ongenadige kritiek die ze vooral van Amerikaanse kant op 'Rattle and Hum' kregen. De 'Zoo Tv'-tour en de 'Popmart'-tour zijn beide schijn het bedoeld als parodie op de commerciele maatschappij.

U2 is zelf een commerciële maatschappij.

Muziek heeft wel degelijk invloed op je stemming, maar ik geloof niet in die verhalen dat muziek aanzet tot zelfmoord. Zo zou een tiener zichzelf om het leven hebben gebracht omdat Marilyn Manson dat in een tekst gezegd zou hebben. Alsof je alles moet doen dat Manson zegt. Ik vind dat mensen soms vergeten dat ze een eigen wil hebben.

Muziek kan een katalysator zijn als je in de war bent. Maar dat geldt ook voor bv. televisie en internet.

[broer] Hij speelt geen intsrument. Hij heeft zich nu vrijwillig laten opnemen, nadat hij een heel eind langs een spoorbaan was gaan lopen. Dat is wat ik voor het laast heb gehoord.

Ik hoop van harte dat het goed met je broer gaat.

Ik vind het moeilijk om iets met de muziek van 'Zaterdag' te doen. Is mijn intrepetatie te kitscherig, loop ik er de kantjes vanaf, is het nog wel 'Zaterdag'?, etc.
Je moet eigenlijk gewoon meedenken. Als de openingsregel niet lekker loopt ben jij waarschijnlijk niet de enige die dat vindt (ik heb er niet zo'n probleem mee, maar anderen misschien wel). Als je dat dan voor die ander waarmee je samenwerkt onder woorden brengt Help je diegene daar alleen maar mee.

Ik ben benieuwd naar wat jij met 'Zaterdag' kunt. Met het akkoordenschema, en eventuele verbetering. Ikzelf ben gestopt omdat ik er momenteel geen eindresultaat van kan maken. Ik gebruik het wel als oefenmateriaal. Met stoppen bedoel ik dat ik het op de lange baan schuif, om mezelf de tijd te geven. De opnames gelden dan als geheugensteunen, voor later.
Laatste tijd nam ik meer op dan ik oefende, en dat wordt gauw vervelend. De spoeling is nog te dun.

Ikzelf heb het geluk dat ik familie heb die eerder cynisch is dan instemmend. Je hebt van de moeders die alles wat hun kind maakt geweldig vinden. Mijn moeder zegt het eerlijk wanneer ze m'n zang vreselijk vind. Dat vind ik opzich niet leuk om te horen, maar in een zekere zin is het wel constructief.
Je moet alleen opassen dat je niet té eerlijk bent, waardoor je het creative proces vast laat lopen. Dat is het nadeel van mijn familie.

Ik ken het. Wellicht een reden waarom ik nimmer zelf iets met muziek deed, behalve ernaar luisteren. Ik vind dat ouders creativiteit als deel van de opvoeding zouden kunnen zien. Je leert vaardigheden en hebt iets om op terug te vallen.
Het idee dat ik nu op de bank, of waar dan ook, op een blokfluit kan spelen vind ik een sensatie. Een stuk hout, je vingers en wat adem. Het geldt me een gevoel van zelfbewustzijn.
Ik vind sociale activiteiten alleen leuk als ik iets heb toe te voegen vanuit mijzelf. Dat is nu vooral praten óver artiesten, terwijl ik evengoed zelf een artiest kan zijn. Al was het slechts een hobby.

Maar aan de andere kant, ik heb begrepen dat zowel Syd Barrett als Lennaert Nijgh op handen gedragen werden met name door hun moeders. Zowel Barrett en Nijgh zijn gaan sukkelen. Dus wat is het beste?
Er zijn ook kinderen die zich weinig aantrekken van negativiteit in hun omgeving, en die kunnen er ook komen.

En waarom zou je zorgen maken om de smaak van je ouders, als je bijvoorbeeld via internet of jam-sessies geïnteresseerden kunt vinden? De waardering komt vanzelf wel nadat je prijzen hebt gewonnen en je ouders een villa cadeau kunt doen.

Volgens mij is er een biografische film over Leonard Cohen gemaakt ('Leonard Cohen - I'm Your Man'), waarbij verschillende artiesten liedjes van hem vertolken, waaronder U2. Ik vind 'Hallelujah' een mooi nummer. Eigenlijk is het de enigste die ik ken. Heb jij aanraders?

De CD 'Songs of Leonard Cohen' uit 1968. Zijn debuut-CD.

[Pluizer]

['Zaterdag'] Iemand anders is nu met de muziek bezig en ik ben ermee gestopt, omdat ik nog niet toe ben aan concurrentie. Ik hoopte dat mijn demo zou meehelpen een gezamelijk resultaat, maar het bleef mijn versie en dat vind ik teveel eer voor mijn beperkte kunnen. Ik heb liever dat ideeën samenkomen.

Teveel eer :/? Ik vind jouw invulling van 'Zaterdag' een goed idee. Zoals je zelf zegt moet er wat variatie en snelheid doorheen.

Uiteindelijk kan ik altijd nog zelf een tekst schrijven. Samenwerking kan moeilijk zijn als meningen teveel gaan verschillen. Dan ben je meer aan het praten dan aan het spelen. Ik ben blij dat ik nu echt solo ben. Wat me in Barks aanspreekt is dat hij een loner was. En voor een loner heeft hij goed geleefd en alsnog (te) veel mensen ontmoet. De bal is rond.
En ik durf te wedden dat het die persoon niet gaat lukken zonder mij. Hij is een beetje Montoyaruler-achtig. Je kent het. Een eigen weg afdwingen. Eigenwijs zijn tegen Pluizer. Terwijl, zoals wij allen weten, Pluizer altijd wijze woorden spreekt.
Uiteindelijk komt het best goed met 'Zaterdag', verwacht ik.

Het is wel goed wanneer ideeën samenkomen. Daarom zei ik in het begin van dit topic dat ik het liefst een band heb. Dan kan iedereen brainstormen. Hoe meer zielen hoe meer vreugd.

Het beste is een band in real life. Live samenspelen. Dat is onvervangbaar.

We kunnen een band oprichten. 'De Gevarieerde Lopende Band Producten', of 'De Eenzame Kluizenaars', 'De Straatmuzikanten', of...

De Ploeteraars? K.Kafone & de Dissontantjes?
Ik zou het leuk vinden om te oefenen als internetband, maar dan moet ik eerst orde op zaken stellen. Nu heb ik alleen de Fostex.

["De baby lust geen rijstebrij / en slapen is er ook niet bij"] Kuch! (*hersens zijn iets politieks aan het verzinnen*).
Nou, een mooi rijmschema. 'Rijstebrij/ook niet bij'. Dat loopt.
Wel een kanttekening dat het onderwerp, of de beeldspraak me niet heel erg aan spreekt. Ik bedoel, een liedje over een verwende baby?

Ik heb weleens gedacht aan een anti-babylied, waarin baby's de wereld veroveren door de oudere generaties verdringen. Alsof het iets surrealistisch is. Een waarschuwing om niet aan baby's te beginnen, maar eindeloos energie te blijven steken in zelfverjonging. Wat natuurlijk vergeefs is.

Leon is m'n pseudoniem. Hij is iemand die wél het lef heeft om een (serieuze) songtekst op internet te zetten.

Aha. Ik dacht dat Rockerduck weer eens zat te klieren.

Ik ken nummers die juist vanwege de valsheid naar mijn mening heel mooi zijn. Vooral 'The Cranberries', en ook Bono, op de 'Achtung/Zooropa/Pop' CD's. Het kan heel mooi zijn, maaar dan wel voor een enkele keer. het heeft inderdaad iets arrogants.

Iets arrogants, of iets hysterisch.

Waar ik echt níet tegen kan, is die übervalsche Duitse kleine meisjes, als die van 'Scnappi' en 'Lüftballon'. De rillingen lopen me dan in negatieve zin over de rug.

Daar kun je nu muzikaal uiting aan geven. Een Rammstein-parodie of zo. Met een koor van meisjes. Zou een leuke overdub-oefening zijn.
Een vriend van mij maakte ooit een meerstemmig monnikenkoortje, zoals te horen in een hit van Enigma. Ik wil ook koortjes kunnen maken. 'Zaterdag jam #2' bevat een oefening.

Heb je het akkoordschema en de zanglijn van 'Zaterdag' zelf gecomponeerd?

Het akkoordenschema is uitgebreid door mij, als voorlopig idee. Daarvoor was het vier keer hetzelfde rondje (A D F#m E) en dan het refrein, wat twee keer hetzelfde rondje (Bm A E) was. Dat vind ik te saai met zo'n uitgebreide tekst. Ik heb er variatie en septimen in aangebracht:

A | E | A | E
A | D | F#m | E
A | E | A Asus4 | E
A | D | F#m | E
Bm | A Asus4 | E | E
Bm | A Asus4 | E | E7

Geïnspireerd op blues. Al heb ik geen idee of het akkoordenschema goed is. Er zit nog veel herhaling in, maar dan gemaskeerd. Ik zou niet weten hoe ik zelf een akkoord zou kunnen toevoegen.

Het "bluesschema in G", uit een boekje van Frank Rich, is duidelijk een krachtig schema dat zichzelf speelt. Ik mis dat nog in 'Zaterdag'. Eigenlijk doe ik maar wat. Dus zelfs als mijn schema werkt, wil ik toch eerst weten waaróm het werkt.

[Blokfluit rules!] . Het lijkt me nogsteeds niet echt iets voor mij. Ik zou eerder voor een mondharmonica kiezen, die maken een klagender geluid.

Dat wil ik ook, maar mondharmonica moet je op gevoel spelen. Dus lijkt een blokfluit me een beter begin. Daar kan ik de tonen duidelijk horen.
Maar het principe is hetzelfde, muziek maken met met je handen en wat lucht. Een gitaar kan best een hoop gedoe zijn, vind ik. Meer moeite in een beperkte houding. Met blokfluit en harmonica kun je languit op de bank liggen.

Volgens mij gebruikt 'Jethro Tull' een fluit, door de gitaar en drums heen. Eerlijk gezegd heb ik hun nog nooit gehoord. Ken jij ze?

'Jethro Tull' gebruikt een "thin whistle", heb ik begrepen. Ik ken ze alleen van korte fragmenten.

Vraagje: Heb je geen hoofd? Dit doet me denken aan de ouders van 'Cow and Chicken', die alleen benen hebben.

Nouja, ik ben niet zo fotogeniek. En eigenlijk ook niet zo videogeniek. De filmpjes mét hoofd, die ik heb geschoten, vind ik daarom het vertonen niet waard.
(Maar als je 't héél graag wilt kan ik met, auw, ieks... moeite, oei, wel iets uploaden).

Ja, als je nu zelf nieuwsgierig gaat zitten maken. Zit ik een uitvlucht te bedenken voor je, ga je onthullen dat je wél een hoofd hebt.
Hopelijk is het geen schaamte, zoals met Rockerduck het geval is. (nja!)

Mooi. Kon ik maar tokkelen.

Tokkelen? Wat is dat precies?

Met tokkelen bedoel ik losse tonen spelen met de vingers.

Het spijt me, maar op het gebied van benamingen ben ik heel slecht. Sinds kort begin ik pas echt de namen in m'n hoofd te stampen van de akkoorden die ik al zo'n twee jaar speel.

Geen idee of ik alles goed noem.

['Smells Like Teen Spirit'] Ik vind het bij dit liedje lastig om tegelijkertijd te schreeuwen: 'With the lights out... etc.', en de gitaar te spelen. Dan struikel ik over de woorden.

Tegelijk gitaar spelen en zingen is moeilijk. Je moet twee dingen tegelijk doen. Ik heb veel moeite met het vasthouden van een melodie, want ik ga spelende al gauw in de grondtonen van de akkoorden mee (alsof de akkoorden de melodie zijn).

Oh, dat was m'n broer. Die wou z'n kans grijpen om z'n brouwsels op internet te verspreiden. (Hij studeert voor 3D-animatie en is van plan om naar Japan te verhuizen om daar te proberen werk te vinden. Ambitieus, hoor).

Jaja. Met twee van jouw inlognamen, die van hier en op die site? Niemand neemt Pluizer in de maling!

een bluesschema in G:
G | C7 | G | G7
C | Cm | G | G
D7 | C7 | G | G

Zoiets lijkt me geinig om overheen te spelen. Al keert het technische probleem nu om. Jij hebt CuBase. Ik zit momenteel zonder software.

Volgens mij moet het te doen zijn. Als jij naar mij een bestand opstuurt kan ik 'm net als bij de 'U2 Dead Man out-take' als track openen om er iets overheen te spelen, toch?

Dat kan inderdaad. Of jij maakt de eerste opname.

[Pluizer]

K.Kafone & de Dissontantjes?

Spelfout. Moet zijn: K.Kafone & de Dissonantjes

Het is morgen. Pluizer moet naar zijn nest.
Straks de koster weer met zijn geklepel. Toch de politie eens bellen.

[Noel]

Muziek heeft wel degelijk invloed op je stemming, maar ik geloof niet in die verhalen dat muziek aanzet tot zelfmoord. Zo zou een tiener zichzelf om het leven hebben gebracht omdat Marilyn Manson dat in een tekst gezegd zou hebben. Alsof je alles moet doen dat Manson zegt. Ik vind dat mensen soms vergeten dat ze een eigen wil hebben.

British heavy metal band Judas Priest was sued over a 1985 suicide pact made by two Nevada schoolboys. One of the two boys survived, and the lawsuit by their families claimed that a 1978 Judas Priest album contained hidden messages. The words "Do it" were allegedly audible when the record was played backwards, and the letters S U I (supposedly for "suicide") are in the sleeve artwork. The case was dismissed after evidence was introduced that the boys had grown up in "violent and depressed" surroundings, and after the band demonstrated that other, nonsensical, backwards messages could be found if one exercised enough imagination. Judas Priest members also commented that if they wanted to insert subliminal commands in their music, killing their fans would be counterproductive, and they would prefer to insert the command "Buy more of our records."
http://en.wikipedia.org/wiki/Backward_message

[Rockerduck]

Ik hou ook van jou, Pluizer. :rolleyes:

[Ridder ter Geit]

Opperzombie baalde. Hij zal met de letterlijk en figuurlijk stomme 3 opgescheept. 3 was niet alleen stil, nog veel erger, hij was stil zoals een mimespeler stil is. Inclusief alle gebaren! Opperzombie vroeg zich af hoe het mogelijk was dat hij in zijn leven altijd zo overdreven veel pech had.
Hij moest die 3 gauw kwijt, voordat hij gek werd. 3 zat onderwijl te doen alsof hij in een steeds kleiner wordende doos zat.
"Kun je doen alsof je door een vrachtwagen overreden wordt?" zei Opperzombie grimmig.
3 deed dit nog ook.
"Niet slecht" zei Opperzombie.
Vervolgens reed er een vrachtwagen over Opperzombie heen, aangezien hij al zijn aandacht niet op de weg, maar op 3 had gericht.
3 applaudiseerde uitgebreid (dat kan met tentakels), onder de indruk van Opperzombie's nog veel levensechtere uitbeelding.
Gelukkig voelen zombies wel pijn, maar gaan ze niet dood aan overrijdingen. Tenslotte zijn ze in zekere zin al dood. Maar de druppel had de emmer reeds doen overlopen...

De Affranen baanden zich wild schietend een baan door de stad. Zombie na zombie probeerden ze uit de weg te ruimen. Maar die irritante zombies sprongen steeds weg.
Opeens stond er een grote zombie met een Affraan in zijn hand voor 1's ruikspriet.
1 schoot onmiddelijk.
Zuchtend en kreunend maakte deze grote zombie duidelijk dat de witte vlag in zijn andere hand en de alien in zijn ene betekenden dat hij 1 van hen had gevangen en wilde onderhandelen. Nu ja, 1, eigenlijk 3. Hoewel, het is er maar 1, maar die ene is niet 1. Maar 3. Zijn naam, dus.
Opperzombie wist 1 aan de praat te krijgen.
"Ik heb jullie alien" kuchte hij. "Ik wilde jullie er sluw mee chanteren, maar alles zit me tegen. Dus doe ik het minder stijlvol. Jullie nemen hem terug en verlaten als dank de aarde."
"En als wij nu jou afmaken en 3 terugnemen en dan ook, overeenkomstig onze missie, de andere zombies afmaken?" stelde 1 voor.
"Nee, nee, daar ga ik niet mee akkoord! Dan is de deal van de baan!" riep Opperzombie boos. "Overigens, wij kunnen niet doodgeschoten worden. We zijn ondoden. Jullie kunnen ons hoogstens op een andere planeet plaatsen waar wij niet afkunnen omdat ons gebrek aan creativiteit verhinderd dat wij een ruimteschip kunnen bouwen... oeps..."
1 was zeer verbaast.
"Wat zijn jullie zombies toch idioten. Dat Qwerty jullie wil redden..."
"Wat zeg je nu?" vroeg Opperzombie.
"O," zei 1 achteloos, "Qwerty wil jullie redden door jullie weer mensen te maken en dan mag ik jullie niet meer doden."
"Dat is vreselijk!" riep Opperzombie geschrokken uit.
"Vertel mij wat" zei 1.
1 en Opperzombie keken elkaar aan en het werd duidelijk dat hun doelen gelijk waren. Geen van beiden wilde dat de zombies mensen werden, 1 zag het in Opperzombies (aardig dood aandoende) ogen. Waarom was 1 niet geheel duidelijk. Aan de andere kant was een bontgenoot met macht over bijna alle zombies nu eerst heel handig, al had deze nog zo'n stugge naam. Deze kon hen helpen Qwerty en de vervelende Oinkers eerst uit de weg te ruimen, om eerst voor altijd te voorkomen dat de zombies weer mensen zouden worden en daarna kon 1 gerust de zombies van de planeet af helpen.
"Opperzombie," sprak 1, "jij bent de baas van de zombies, ondanks je stugge naam, en ik van een groep aliens met een doel dat overeenkomt."
1 legde zijn slijmerige tentakel op Opperzombies schouder en Opperzombie vroeg zich af met welk wasmiddel hij dat er ooit weer uit moest gaan krijgen.
"Luister," sprak 1, "samen kunnen wij, met macht over aliens én vele, vele zombies, er met gemak voor zorgen dat Qwerty de dag van morgen nooit zal aanschouwen."
Dit idee sprak Opperzombie, die om de een of andere reden doodsbang was dat zombies weer mensen zouden worden, enorm aan. De twee leiders kregen een duistere blik in hun ogen die de Oinkers, indien deze het hadden gezien, onder het dichtsbijzijnde bed hadden doen kruipen...

[Ridder ter Geit]

Gelieve 'woehahaha' toe te voegen achter zinnen die 1 zegt.

[Pluizer]

Ik hou ook van jou, Pluizer. :rolleyes:

Waarom ineens? Is dit een Judas-kus? Gaat mij wat ergs overkomen? :O

[Ridder ter Geit]

Professor Luigjes lag op de bank te slapen. Hij was erg goed verzorgt de laatste tijd; eten en drinken wisselden elkaar in een rap tempo af.
Tenslotte was hij de professor en wist hij het beste dat zijn geheugen het eerst terugkomt als hij heel erg goed verzorgt wordt. Qwerty had sindsdien zijn ondergeschikten bevolen zo goed ze konden voor professor Luigjes te zorgen. Deze had dan ook niet te klagen gehad.
Qwerty liep voorzichtig naar hem toe. Hij wist heel goed dat professor Luigjes hen uitbuitte. Maar dat gaf niet. Hij mocht hem graag.
Uiop keek een moment vol afgunst hoe Qwerty wederom naar professor Luigjes aan het kijken was. Wat heeft zo'n mens dat hij niet heeft? Hij was toch zijn rechtertentakel? Maar iedere keer dat hij die vervelende uitbuitende Luigjes had willen slaan, had Qwerty hem tegen gehouden. Grimmig verliet Uiop de kamer.

Later op de dag keek Bnm zuchtend, met 7 dienbladen, 1 per tentakel, naar buiten. Hij werd geroepen.
"Bnm! Kom hier met dat eten!" riep Qwerty.
Bnm schrok op, wilde weglopen, keek nog een keer naar buiten en zag de zombievrouw weer langslopen. Zuchtend keek hij; ze had echt wel wat voor een zombievrouw...
Terwijl hij al zuchtend maar weer die vervelende Luigjes te eten wilde geven in de hoop dat die zich eindelijk de verblijfplaats van het tegengif zou herinneren, schok hij ineens zo van een plotselinge knal dat hij zijn dienbladen liet vallen.
Hij hoorde het geluid van Zxcv en Ghjkl die zich onmiskenbaar tegen iets verdedigden.
"QWERTY!" riep hij. "LUIGJES! QWERTY! RENNEN! HET IS EEN HINDERLAAG!"
Qwerty keek verschrikt om zich heen. Naast hem zag hij Uiop eraan komen rennen, gevolgd door een stel zombies en Affranen.
Qwerty snapte er niets van.
"We willen de mens, Qwerty, de mens..." siste 1.
"Normaal sis jij nooit, doe normaal" wist Qwerty terug te zeggen.
Zuchtend gaf 1 deze nieuwe houding, die veel indruk moest wekken, op.
Qwerty snapte er niets van. Werkte 1 nu samen met zombies? Professor Luigjes verschool zich achter hem.
"Het is niet lief.. niet lief..." zei deze met trillende stem.
"Niet bepaald" mompelde Qwerty. "Waar slaat dit op, als ik vragen mag? Alleen omdat hij een mens is..."
Een zombie haalde naar Qwerty uit.
"Pak ze" siste 1.
Qwerty keek hem raar aan.
Zuchtend zei 1 nu met zijn normale stem: "Pak ze maar."
De zombies vlogen om hem af.
"Ik zal die wel zombieën!" riep er een.
In alle haast en ellende merkte Qwerty op dat het gebrek aan creactiviteit erger was geworden bij de zombies; ze gebruikten nu het woord 'zombie' in plaats van vele werk-woorden!
"Zombie op!" riep Qwerty terug en pakte zijn geweer.
"Uiop, help me, dek Luigjes, ze willen hem!"
Uiop pakte zijn alien-geweer, laadde deze en richtte... op Qwerty.
"Wat doe je nu?" vroeg Qwerty in paniek.
"Heb je je ooit afgevraagd hoe ze ooit de geheime schuilplaats gevonden hebben" sprak Uiop grimmig. "Jij wilt je toch zo graag met mensen inlaten... jij behandeld mensen toch zo graag beter dan je eigen aliens.. zelfs je eigen rechtertentakel? Dat is niet overeenkom-stig Oink-etiquette, daarom ben jij onjuist bevonden als leider!"
Voordat Bnm of de toesnellende Asdf iets konden doen vloog er een lichtstraat uit Uiops alien-geweer. Qwerty kwam gedwongen op de grond terecht.
Professor Luigjes stond er verward bij. Hij was verre van een superheld, maar Qwerty had goed voor hem gezorgd. Hij trapte bliksemsnel het geweer uit Uiops handen en greep het van de vloer.
Nu richtte hij het direct op 1.
"Laat ons gaan" sprak hij luid en duidelijk, terwijl hij zich stoerder voelde dan ooit. "Jij verachtelijke, zwijnerige, vuile, vieze..."
Bnm gebaarde dat hij hetgeen hij in films gezien had er iets te dik bovenop legde.
1 begon meer slijm uit te stoten dan gewoonlijk en zijn angstspriet verraadde vrij veel angst, aangezien deze bijna het dak raakte.
Met tegenzin zei hij: "Laat ze gaan."
"Huh?" vroeg een zombie.
1 zuchtte nogmaals en uitte: "Zombie ze gaan."
Voordat 1 besefte dat mensen absoluut geen alien-geweren kunnen bedienen wisten Asdf en Bnm de gewonde Qwerty door het raam naar buiten te tillen, terwijl Luigjes 1 nog steeds onder schot hield.
Vervolgens sprong Luigjes ineens bliksemsnel ook uit het raam, achtervold door vele geweren, die zodra de dreiging jegens 1 verdween begonnen te schieten.
De gewonde Qwerty, Bnm, Asdf en professor Luigjes hielden zich direct schuil in de dichtsbijzijnde moddersloot, hopend dat ze door het donker niet gezien zouden worden als ze niet bewogen. Verder gaan konden ze niet. Qwerty mompelde met veel pijn: "mijn rechtertentakel... Uiop.. auw.."

[Leon]

http://media.putfile.com/EenzwartekatU2cover

An Cat Dubh. Morgen volgt meer commentaar, nu ga ik naar bed -).