Een baaltopic? Gruwelijk. Hierbij verdoem ik mijzelf tot dit dieptepunt der dieptepunten. Wetende dat ook deze hel zal voorbij gaan. Wie leest wat ik hier tegen mijzelf mompel, zal ook besmet worden met mijn allesdoordringende negativiteit en zwartgalligheid. Die neemt het stokje over. Ik ben de veerman die wacht op gezelschap. Neemt het roer van mij over en ik zal je eeuwige passagier zijn. Grom. Lezen is dus op eigen risico.
Dit gezegd hebbende zoek ik naar mijn volgende nare zin. Ik heb mezelf voorgenomen om negatief te zijn dus dan zal ik negatief zijn. Grom. Echt negatief. Dat men denkt van "Bleh, wat een zielig mannetje zit daar! Gauw doorlopen want daar hebben wij effe helemaal geen zin in." Maar nu ik er klaar voor zit in deze verdoemenis willen de woorden niet komen. Een ware hel. Ik wil hier eindeloos mopperen maar het lukt niet. De -walg!- leuke dingen -walg!- laten zich niet buitensluiten.
Wil ik een boek schrijven waarin ik de dag mijner geboorte vervloek, blijkt het al te bestaan. Ik wil vertellen hoezeer ik geleden heb, maar eigenlijk ben ik maar een zielig moederkindje. Krijg ik een groene fiets voor mijn verjaardag, had ik liever een blauwe gewild. Dat soort tegenvallers. Willen huilen en dan te horen krijgen dat de kindertjes in Derde Wereld het slechter hebben. Grom. Die zijn daar dus neergezet om mij de loef af te steken. Rotkinderen. En ik zóu willen kunnen zeggen "Sterf!", maar dat is al geregeld. Dus wat moet ik nou?
Zit ik hier op een site waar ik veel -walg!- plezier kan beleven, heb ik de pest in. Allemaal domme bezoekers, die -walg!- blij worden van strips en voetbal. Ik ben de enige die 'Zwartkijken' van Franquin begrijpt. Jezus die over het water loopt en blijft vastplakken aan de olie die erop drijft. Dat is mijn wereld.