Show je creativiteit! 2.0

[Pluizer]

http://media.putfile.com/Inaliitlewhile
Hier een nieuwere versie van 'In a Little While'. Volgens mij is het nu aardig gelukt met de geluiden, die van links en rechts komen. Ik ben heel benieuwd wat je ervan vind. De drums zijn ietsje veranderd, net als de geïmporteerde out-take, die ik nu deels heb vervangen door de echte bridge, en ook zachter heb gezet.
Ik heb voor het eerst met 'reverse' geëxpirimenteerd, heel apart is dat. De gitaar lijkt wel viool. Ik heb de openingsriff omgedraaid, en ook een deel van de laatste 'ooohhóóóoóhoooohohohooo'.

Reverse is leuk. Daar kun je dus ook al mee overweg. Kun je ook reverse door een lied heen opnemen, zoals met het omdraaien van een tape? Dan hoor je tijdens het opnemen het lied achterstevoren, en als je na het opnemen van de partij, het lied weer normaal afspeelt, hoor je de partij er achterstevoren doorheen. Dat doe ik vaak. Het akkoorden-schema is dan andersom, alsof je in de spiegel kijkt, als het ware. Dat levert weleens ideeën op.

Ik ben heel benieuwd naar wat je er nu van vind .

Als experiment klinkt het interessant. Qua geluid is het moeilijk te volgen, omdat bijv. een gitaar in 01:56 ineens hard over de rest heenkomt. Een kwestie van mixen. Je moet als luisteraar niet onverwacht opgeschrokken worden door een geluid dat ineens opduikt.
De drums vind ik storend. Ik heb moeite ze te plaatsen en het lijkt me alsof ze een eigen leven leiden, los van de rest. Alsof het een 'Revolution #9'-collage is. Dat kan leuk zijn, maar is dat je bedoeling?

Ik moest hem compressen, omdat hij groter was dan het putfile-limiet, net als die eerder gechoten filmpjes. Er zit een rare ruis overheen, maar het gaat om het principe.

Je zou mp3 kunnen proberen.

En hier ‘Wake Up, Dead Man’, met de veranderde tekst.
http://media.putfile.com/Wake-Up-Bono
Nadat ik jou over het origineel had gehoord kon ik ‘Jezus’ niet over m’n lippen krijgen. Vandaar dat ik het vernaderd heb in Bono. Het heeft verder geen bijbetekenis voor mij, en het is zeker geen vergelijking tussen Jezus en Bono, dat zou nog veel erger zijn dan de eerdere tekst.
Dit is waarschijnlijk de opname die ik het snelst gedaan heb. Vooral de zang, die laag is, en dus makkelijker. Ik hoop dat je hier wel naar kunt luisteren -)?

Leuke uitvoering. Ik vind het contrast tussen lage stem en kopstem interessant.

De drums zijn die van de eerdere ‘Sunday’. Zonde om weg te gooien, vond ik.

Gelukkig staan ze zacht. Ik vind je gitaarwerk te interessant om daar harde computerdrums doorheen te horen. Hier vind ik het geluidsbeeld goed. De drums lijken met de ritme-gitaar mee te spelen. Dat vind ik mooi. Ze leggen accenten in de gitaar, en zo klinken beide sterker, als een som die meer wordt dan de delen. Als je dat bereikt en beheerst, kun je veel met weinig doen.

Het outro is m’n eerste soundcheck (met behulp van m’n gitaarversterker. Nu ik dit terughoor is dit veel moouer dan wat ik met de piano heb opgenomen), bestaande uit een stukje ‘Dead Leaves on the Dirty Ground’ van The White Stripes.

Leuk stukje. Ik houd wel van ruwe randjes aan opnames, zoals zo'n gitaar die even jam-achtig doorgaat.

[Pluizer]

One: http://media.putfile.com/Een
Bij het overzetten heeft de computer de stereobackingtrack niet meegenomen, die ik van internet had gedownload. Dat is jammer, maar voor de rest ben ik best tevreden.

Ik vind het een geluk bij een ongeluk. Ik vind dit een goede mix zo, met gitaren die het ritme neerzetten en drums overbodig maken.
Zo neem ik vaak op. Wel drums tijdens in het inspelen, en ze weglaten in de mix.

Als totaalgeluid en uitvoering vind ik dit het beste wat ik tot dusver van je hebt gehoord.

En hier 'The Sweetest Thing'. Die piano is nogal goedkoop, maar het is de eerste keer dat ik piano opneem.

De piano vind ik leuk. Ik vind de drums niet passen, alsof je uit de maat gaat. Ik had ze liever niet gehoord.
De echo-canon is leuk maar gaat volgens mij ook langs de muziek heen. Er is freeware waarmee je echo-afstand kan berekenen, om zodoende in de maat te blijven met een effect.

Helaas kon ik 'Where the Streets Have no Name' niet uploaden, vanwege de bestandsgrootte.

Voor geluidsbestanden op internet kun je beter een ander formaat dan wav gebruiken. Bijvoorbeeld mp3 of wmv. Dan zou je veel meer bestanden op internet kunnen zetten.
Ik ben al verbaasd dat je zoveel neer kunt zetten. Hoeveel MB in totaal?

Ik heb ook nog een 'Beautiful Day'-cover gemaakt, maar die vind ik het vertonen niet bepaald waard. Erg eentonig, en de zang is niet te pruimen.

'Beautiful Day' lijkt me moeilijk om na te bootsen. Misschien zou je die raggend op een acoustische gitaar kunnen proberen.

[Pluizer]

http://media.putfile.com/Regen-10
Ha, wat een belachelijke tekst! Hahahahahahahahaha!

http://media.putfile.com/regent-de-pannetjes-worden-nat
Zo, hier mijn eerste eigen demo... kuch. Nog nooit mezelf zo voor schut gezet. Kritiek is welkom, vooral op de lyrics. Daar loop ik mee spaak.

Leuk gedaan. Wat rommelig, maar wel creatief.

Tijdens het refrein hoor je ook een marimba, die ik met MIDI heb geprogrammeerd. Met MIDI kan je zowaar elk geluid simuleren. Het enigste nadeel is dat het te gemaakt en mechanisch klinkt.

Die marimba klinkt leuk. Interessante vondst.

De drums zijn in de beginsfase, ik heb zomaar wat gedaan, om iniedergeval een ritme te hebben. Dat zingt makkelijker.
Er zijn twee gitaren, één met een soort distortion, en de ander met delay. En er is een simpele bas, voor de basis.

Wat ik mis is een strakke gitaarpartij die de boel bij elkaar houdt. Er is veel echo/delay en dat maakt de muziek moeilijk om te volgen.

"Ik kreeg veertig graden koorts
Toen ik je zag in de kleuren van de vlag
Zeg me, moet ik blijven moet ik gaan?
Leegte, in de regen zie ik mezelf staan
Spaanse regen is beter dan de zon
Ik kom je tegen voel m'n voeten op de grond
Zeg me, moet ik blijven moet ik gaan?
Leegte, in de regen blijf ik staan
(...)
In welke kleur van de vlag? Dat vraag ik me af
Zeg me, moet ik blijven moet ik gaan?
Kan ik staan?"

"Spaanse regen is beter dan de zon" kan ik niet plaatsen. Hoezo, Saanse regen? Hoezo, beter dan de zon?

http://media.putfile.com/Zaterdag-COVER
Hier een studiodemoversie van 'Zovaak Zaterdag'. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Hij bestaat in principe uit twee gitaartracks, de een hoofdzakelijk akkoorden en de ander meer afzonderlijke noten, hoewel ik die laatste verdeeld heb over twee tracks, een daarvan met echo. De drums zijn alleen voor de basis, als je iets kunt gebruiken kan ik die gitaartrack solo plaatsen.

Geluidsbeeld vind ik goed. Drums ook. Ik heb moeite er iets van 'Zo vaak Zaterdag' in te kunnen volgen. Er zitten interessante ideeën in, met die delay-partij erbij en de losse noten. Maar wat ik mis is een lijn. Kun je de tekst hierover zingen?
Heb je het akkoordenschema gevolgd dat ik in dit topic geplaatst heb, of is het een eigen schema?

[Pluizer]

[U2-covers] Ik heb er voorlopig een punt achter gezet, ik ga nu bezig met eigen muziek. M'n eerste creatie zal ik hopelijk zo posten. De lyrics zijn waar ik het meest tegenaan loop. Ik ben ofwel inspiratieloos, of ik schrijf iets waar ik later dubbel van lig. Heb jij misschien tips?

Ik heb een pocket van Jaap Bakker, dat 'Rijmwijzer' heet. (Uitgeverij Bert Bakker, 1990.) Ik moet het zelf nog goed lezen.
Wat betreft inspiratie kan ik je, het wordt saai, John Frusciante aanraden. Ik heb vaak geen idee wat hij zingt, maar zijn zanglijnen vind ik vaak fenomenaal. Met name van zijn Niandra-tijd. Het zal best vals zijn en un-easy listening, maar ik vind het rijk aan ideeën. Grove schetsen die toch subtiel zijn.

"Untitled#11" (acoustic from the vpro interview 1994)
http://jftab.free.fr/php/compt_tele/download.php3?id=17
Deze is je bekend. Deze staat op de Niandra-CD. Dit lied ben ik nu aan het oefenen. Tenminste, ik heb een tablatuur van internet die me aannemelijk lijkt.
Artiesten zouden verplicht moeten worden hun muziek en tekst op papier uit te geven, bij CDs. Nu zie ik de bizarste transcripties. Misheard lyrics en zo.

"Unknown" (acoustic from the vpro interview 1994)
http://jftab.free.fr/php/compt_tele/download.php3?id=18
Ken je deze? Ik kan het niet spelen, helaas. Ik vind de ritme-wisselingen interessant. Wat ik knap vind is dat elke seconde benut wordt en in een kleine twee minuten een volledig lied neergezet wordt.

Dat vind ik ook knap aan kinderliedjes. In eenvoud en korte tijd iets krachtigs neerzetten dat je bij blijft.

Wat ik doe is dit soort liedjes nadoen met willekeurige akkoorden. Bijvoorbeeld standaard een halve maat E en een halve maat A eindeloos achter elkaar herhalen, door de akkoorden aan te slaan, en daar zangerig overheen te wauwelen in Frusciante-stijl. Zo zag ik deze een ondertiteling voorbij komen en die probeerde ik te zingen tot ik iets had dat leuk klonk en wellicht iets diepers zou kunnen betekenen, dat herhaalde ik als refreinzin (bv. "Je bent gearresteerd!") en dan is het een kwestie van wat coupletregels te bedenken, iets willekeurigs, bij voorkeur in ABAB-rijm. Dat gebruik ik als couplet-model, waarbij de melodie voorop staat. Waar zet ik de woorden? Welke spreek ik langzaam uit, welke sneller? Als ik dat vast heb staan en het klinkt aannemelijk, heb ik een couplet-schema en een refrein-schema. Ik verzin maar wat:

(couplet)
Ik loop over straat.
de klok slaat kwart voor twee
och, wat is het laat
het zit me weer niet mee.

(refrein)
Je bent op heterdaad betrapt!
Je bent op heterdaad betrapt!

Dit je zet in een schema, bijvoorbeeld:

2x couplet
1x refrein
1x couplet
1x refrein
1x couplet instrumentaal
2x refrein

Je zingt dan steeds hetzelfde en het gaat nog nergens over, maar het is een begin. Je hebt iets op terug te vallen. Tijdens het zingen kun je indien echt nodig, alvast iets variëren, uitbreiden en veranderen.
Als de melodie naar wens is kun je de onzin/tekst vervangen door iets totaal anders. Iets dat op de melodie past. Of je gaat bedenken hoe je het bestaande kunt voltooien. Zo zou dit voorbeeld over een inbreker kunnen gaan. Ik noem maar wat. Zo kun je random ideeën in een logisch verband zetten, alsof het altijd zo bedoeld is geweest.
Gaandeweg kun je het uitbreiden zoveel je wil. Intro's, bruggen, outro's, etc. Op een gegeven moment kan dat als vanzelf gaan.

Waar ik zelf veel moeite mee heb is het metrum van een tekst, de beklemtoning, zoals met 'Angstig liedje' in dit topic. Dat zou volgens een vast terugkerend metrum moeten zijn, maar het zwalkt. Daar moet ik een boek als 'Rijmwijzer' eens goed op bestuderen.

Het maken van een zanglijn lukt me volgens mij al vrij aardig. Ik heb nog er maar weinig van opgenomen, maar vooral sinds ik de laatste maanden blijf hangen in improvisaties met zo min mogelijk akkoorden, en toch blijf zingen alsof het wel veel zijn, lukt het me steeds beter om iets aannemelijks te brengen.
Ik probeer met zanglijn-oefeningen zoveel mogelijk los te komen van de akkoorden. Zo heb ik een spontaan oefenlied dat geheel in G is. Geheel in één akkoord. En dan toch zingen alsof het wel verschillende akkoorden zijn. Ik ben verbaasd dat het lukte.
Een ander oefenlied heeft als schema C D E F G A B. Gewoon stug steeds een opvolgend akkoord. Door timing en slag kan ik het verloop natuurlijk doen klinken, alsof het een heus akkoordenschema van een lied is. Gewoon net zo lang rommelen tot het werkt.
Deze twee oefen-ideeën ga ik wellicht uitwerken tot echte nummers, om te kijken hoever ik ermee kan komen. Zo probeer ik mezelf uit te dagen.

Ideeën heb ik in overvloed, en opnames inmiddels ook. Ik wil nu een tijd akkoorden en zanglijnen oefenen. Tijdens de grepen-oefeningen zit ik vaak wat mee te zingen, en zo leer ik zowel gitaar spelen als melodieën componeren. Zo kan ik alvast gitaarsolo's oefenen, door over willekeurige akkoorden-reeksen heen te neuriën.

Dat zijn zoal mijn tips. Begin simpel, buit het uit en doe een volgende stap.

Jij kent iemand die een cursus gevolgd heeft.

Die heeft weinig tijd voor tips en beschouwingen, helaas. Misschien kun je zelf op cursus, in de loop der tijd.

Over cymbalen/bekkens heeft Lou Reed gezegd dat ze gitaren opeten.

Lou Reed? Wie is dat precies? Ik heb gelezen dat het nummer 'New York' van U2 over hem ging. Hij schijnt een vriend van Bono te zijn.

Lou Reed is van The Velvet Underground, van 1965 t/m 1970. Een groep die veel artiesten heeft geïnspireerd, van U2 tot met Nirvana.
Zie bijvoorbeeld deze site: http://www.geocities.com/SunsetStrip/Underground/9798/andywarholetc.htm

Solo is Lou Reed vooral bekend van 'Walk on the Wild Side' en 'Perfect Day'. Ander bekend nummer is 'Satelite of Love', gecoverd door U2.

U2 is zelf een commerciële maatschappij.

Ik vind de consumptiemaatschappij verschillen van de entertainmentmaatschappij. U2 behoort tot de laatste.

De entertainment van U2 is consumptie. Je koopt een kaartje en koopt zodoende de aanwezigheid bij een show. Alsof je de loodgieter bestelt.

Ken je 'Paranoid android'? (Stephan? Leon? Rockerduck?)

Die ken ik wel. Opzich een mooi nummer, hoewel ik er na een paar keer luisteren ontzettend depressief van wordt. Radiohead maakt naar mijn mening niet de meest opgewekte muziek. Maar aan de andere kant ken ik niet zo heel veel van ze.

Met name in de tijd van en na 'Paranoid Androïd' zijn ze creatieve muziek gaan maken. Indrukwekkend vind ik de single 'Pyramid song'. Ik kom er maar niet achter wat nou de maatsoort is.
Depressief kan ik niet (meer) van Radiohead worden. Daarvoor klinkt het te geproduceerd. Verder vind ik veel muziek aanstellerij geworden. Ik word meer geraakt door opnames zoals die twee VPRO-fragmenten van Frusciante, of van een tragische straatmuzikant.

[Ridder ter Geit]

De aliens voelden zich één voor één bij voorbaat al zware klappen krijgen, maar de grote zombie voor hun hoofd deed niet, hij staarde geschrokken naar boven, alwaar het putdek-sel boven zijn hoofd geopend was en het daglicht op zijn hoofd scheen.
Door de opening kwam een enorme steen naar beneden, welke exact op het hoofd van de zombie terecht kwam.
"Vervolgens klonk een stem: "KOM NAAR BOVEN, SLOME IDIOTEN!"
"Maar dat is..." begon Bnm geschrokken. "Dat is..."
De aliens begonnen razendsnel de put uit de klimmen, de andere zombies waren namenlijk nog in verbazing, maar dat kon nooit al te lang duren.
Boven aangekomen zagen ze de Zombievrouw. Voordat ze tijd hadden met hun ogen te knipperen, gebaarde deze hen naar een grote soort van bestelbus.
"Stap in!" riep ze.
Bnm deed dit direct en de rest volgde maar vlug. De Zombievrouw ging tevreden achter het stuur zitten en reed weg.
"Wat.. wat.. wat.." zei Qwerty.
"Je blijft steken" zei Luigjes droog.
"Wel verdraaid, nu ben ik door de snelle verwisseling van onmstandigheden helemaal van de kaart en dan ga jij er op die manier op in? Er kan mij absoluut niet kwalijk genomen worden dat ik nog niet begrijp wat er aan de hand is. Er kan mij absoluut niet worden verweten dat mijn verbazing gecombineerd met ademnood van zo grote hoedanigheid zijn dat ik niet meer uitbreng dan: 'wat.. wat.. wat..' Okee?"
"Welnu" antwoordde Luigjes. "In de eerste plaats houdt jij nu wel degelijk een hele monoloog tegen mij, in de tweede plaats had ik van jou, in de positie als leider en verant-woordelijk voor de presentatie van als is geïmproviseerd groepje, zeker wel verwacht dat jij deze vrouwelije zombie voor ons aan zou spreken op een wat fatsoenlijkere en duidelij-kere wijze. In de derde plaats laat je haar nu maar gissen naar een reactie van ons als groep, omdat je met mij een volslagen stupide discussie aangaat."
Qwerty sloeg Luigjes op zijn hoofd.
Onderwijl had Bnm het woord maar jegens de Zombievrouw genomen.
"Dank u voor de redding" zei hij.
"Bnm vind u leuk" zei Zxcv, die op een of andere manier meteen aan Bnm kon zien dat dit de Zombievrouw was over wie Bnm hem in vertrouwen had ingelicht.
Vervolgens gingen Bnm en Zxcv op de achterbank vechten, zodat hun tentakels al gauw met elkaar in de knoop zaten.
De Zombievrouw zuchtte.
"Voor wie het MISSCHIEN wil horen," zei ze, "ik ben een journaliste voor de Zombie-krant. Ik zoek nieuws. Aangezien jullie komst hier het interessantste is sinds Idiotezombie over de kop sloeg met een driewieler, heb ik jullie gezocht. Op een dag hoorde ik van jullie excecutie in Zombiedorp. Dus ik ging hier gauw naartoe. Toen ik eindelijk aankwam rende één van jullie verdraaide aliens tegen me op, onder een executieplatform vandaan, ik heb geen idee wat jullie daar aan het uitvreten waren, en toen heb ik hem razendsnel een zendertje aan z'n afzichtelijke, slijmerige tetakel of spriet of wie weet dat met jullie afschuwelijke wezens, gedaan, zodat ik jullie kon volgen."
Bnm en Zxcv waren, terwijl ze nog aan elkaar vastgeknoopt zaten, aan het luisteren.
"Waar is dat zendertje dan?" vroeg Zxcv.
"Ik zie niets" zei Bnm.
"Als het goed is zit die er nog aan" zei Zombievrouw. "Ik kan nog steeds jullie positie bepalen."
"O, dat ding!" riep Bnm uit. "Ik dacht eigenlijk dat het een koekje was!"
"Ah.. dat verklaart dat ik jullie nog steeds kon volgen... ik neem aan dat het ding nog gewoon in je maag zit."
"Heb je er nog meer?" vroeg Bnm. "Ze zijn best lekker."
Nogmaals zuchtend zette Zombievrouw haar auto neer bij wat waarschijnlijk haar huis is.
"Okee, in ieder geval," zei ze verder, "ik heb jullie gevolgd, ik ben een paar keer langs jullie vorige schuilplaats gelopen, in volgde bovengronds jullie vlucht door het riool, besloot jullie aan het eind op te halen, zag door het deksel te openen de boze zombie, maar heel toevallig was er een grote steen in de buurt. In ruil voor jullie verhaal mogen jullie een tijdje bij mij onderduiken en ik raffel dit zo af omdat er iets op tv is dat ik wil zien. Wat zeggen jullie?"
De aliens en Luigjes keken elkaar aan.
"Ach, jullie hebben toch geen alternatieven, waarom zou ik ook op antwoord wachten" zuchtte ze. "Kom maar gewoon mee."

[Stephan]

Ah, Pluizer is terug ! Ik ben vandaag veel bezig geweest aan een eigen nummer. 'Ze is een dovende ster'. Een verdere versie van 'Ze'. Ik hoop hem zo snel mogelijk te posten. Ik moet nog een aangepaste zanglijn opnemen. Met name die is lastig, omdat ik niet graag loop te zingen terwijl iedereen mee kan luisteren.
Ik zal zo snel mogelijk reageren op je posts. Ik heb nu wat meer tijd, volgende week nog maar twee daagjes school. Nadeel is dat ik in de rapportvergadering terecht kom, omdat ik een twijfelachtige cijferlijst heb. Ik hou niet van zitten blijven.

[Stephan]

http://media.putfile.com/Ze-is-een-dovende-ster
Ik ben heel benieuwd wat je ervan vind. De drums zijn dit keer akoustisch, naar mijn mijn mening een grote vooruitgang. Helaas kunnen ze niet voluit gezet worden qua geluid, omdat er vanwege disortion een ruis overheen zit. Ik moet over alles dat ik met mijn microfoon opneem een distortie zetten om het zachte geluid te kunnen horen.
Voor het eerst heb ik mijn Ibanez gebruikt bij het opnemen, en het geluid bevalt me veel beter dan van die Stingray.

[Stephan]

Deze drum-track vind ik interessant. Heb je die zelf gemaakt? Vaak luister ik met enige vrees naar drum-tracks, omdat die voor mij het geluidsbeeld grondig kunnen verknallen. Zo hoor ik ook bij jou het constante hihat-gebruik, terwijl ik in plaats daarvan meer houd van drums en percussie. Ik hoor bv. liever een tamboerijn dan hihats. Hihats kunnen erg goedkoop en populistisch klinken, en ze vreten de rest van de geluiden op.

Ik heb de drums inderdaad zelf gemaakt. Ik heb geprobeerd om de drums zo dicht mogelijk bij het origineel te houden.
Opzich klinken de hihats aardig goed vind ik, voor computersimulatie, hoewel echte hihats veel beter klinken.. Ik denk dat hi-hats opzich niet erg zijn in een liedje, zolang ze goed qua geluidsterkte op de rest van de band zijn afgestemd. Ze moeten niet teveel aandacht opeisen. Zo ken ik iemand die zich mateloos irriteert aan Meg White’s drummen, omdat er constant harde bekkengeluiden aan een stuk door doorheen klinken.
Van U2 heb je o.a. ‘Beautiful Day’ waarin Larry Mullen Jr. Een tamboerijn gebruikt. Dat klinkt best heel mooi. Maar ik denk dat je in principe evenveel last van een tamboerijn kan hebben als van een hi-hat, afhangend van de sterkte van het geluid.

Gitaarspel vind ik goed en verzorgd gedaan. Dat zou ik niet kunnen.

Als je graag ‘An Cat Dubh’ wilt spelen kun je de tabs vinden op ‘U2station.com onder ‘tablature’. Daar staan de tabs van elk U2-nummer, en afentoe ook drumbladmuziek, die voor ‘Sunday Bloody Sunday’, ‘Beautiful Day’ en ‘where the Streets Have No Name’ heb gebruikt.

De drums vind ik storend. Ik heb moeite ze te plaatsen en het lijkt me alsof ze een eigen leven leiden, los van de rest. Alsof het een 'Revolution #9'-collage is. Dat kan leuk zijn, maar is dat je bedoeling?

Je zou mp3 kunnen proberen.

Dat heb ik geprobeerd, maar de kwaliteit wordt dan heel slecht. Niet dat er een ruis doorheen komt, maar het geluid wordt vervormd, alsof het meer uit de verte komt. Ik zal ‘m toch posten:
http://media.putfile.com/Waar-de-Strate ... aam-Hebben

5:24, dat is m’n langste tot nu toe. Vooral de zang (die toch al niet zo daverend is), heeft vanwege de compressie te lijden. Als totaal lijkt het nu wel een soort live-opgenomen concert, zoals de ‘Rain’-uitvoering van U2.
Ik ben wel heel tevreden over de drums. Die komen aardig ind e buurt van de echte, ik heb ze geprogrammeerd met een tab. Voor het eerst heb ik serieus met dynamiek gewerkt, nadruk op verschillende slagen.
In de outro hoor je het eerste couplet van ‘Miracle Drug’, van ‘How to Dismantle an Atomic Bomb’.

Als totaalgeluid en uitvoering vind ik dit het beste wat ik tot dusver van je hebt gehoord.

Ik ook. Met name de zang is aardig gelukt. Ik ben gewend om het nummer een noot hoger te spelen en te zingen, maar de echte ‘One’ is net iets lager, waardoor ik minder moeite met de zang had.
Dat laatste stukje, ‘Can you hear me coming, lord, can you hear me call, can hear me knocking, knocking at your door?’, is een toevoegsel dat Bono er tijdens de Popmart-tour bijzingt, onder andere te zien op de DVD live in mexico.

De echo-canon is leuk maar gaat volgens mij ook langs de muziek heen. Er is freeware waarmee je echo-afstand kan berekenen, om zodoende in de maat te blijven met een effect.

Opzich is die echo niet helemaal serieus bedoelt. Een stelletje lamme ventjes dat op de achtergrond staat mee te lallen.
Maar ik kan inderdaad veel verschillende echo-vormen kiezen, en ik kan ze ook analoog instellen. Dat laatste heb ik in ‘Where the Streets Have No Name’ gedaan.

Voor geluidsbestanden op internet kun je beter een ander formaat dan wav gebruiken. Bijvoorbeeld mp3 of wmv. Dan zou je veel meer bestanden op internet kunnen zetten.
Ik ben al verbaasd dat je zoveel neer kunt zetten. Hoeveel MB in totaal?

Where de Streets Have No Name is in originele versie 27.000 KB. Dat is volegns mij 2,7 MB.

'Beautiful Day' lijkt me moeilijk om na te bootsen. Misschien zou je die raggend op een acoustische gitaar kunnen proberen.

Opzich lukte het wel aardig. Hier is ‘ie:
http://media.putfile.com/Beautiful-dag
Ik vind ‘m alleen een beetje eentonig. Ik heb er maar een bridge van ‘I will Follow’ doorheen opgenomen, om de eentonigheid te verbreken. (‘Your eyes make a circle...’)
Grappig en tegelijk heel vervelend dat je op de achtergrond een parkiet hoort... M’n broertje laat z’n parkiet vaak midden in de woonkamer staan, en als ik zang opneem gaat hij erdoorheen fluiten.
Nog iets wat achteraf stoort en wat je ook door ‘Where the Streets Have No Name’ kunt horen is het klikken van een openende internetsite. Als ik alle tracks naar een uiteindelijke track opneem neemt cubase alle andere geluiden ook op, inclusief waarschuwingen en klikken, etc.
Ik moet de computer tijdens het uiteindelijke opnemen dus met rust laten.

Die marimba klinkt leuk. Interessante vondst.

Ik heb het idee deels van The White Stripes’ ‘The Nurse’, van ‘Get Behind Me Satan’. Een heel pakkend deuntje hebben ze daar op de marimba.
Daarbij vind ik de marimba een van de midi-instrumenten die niet zo gemaakt en mechanisch overkomen.

"Spaanse regen is beter dan de zon" kan ik niet plaatsen. Hoezo, Saanse regen? Hoezo, beter dan de zon?

Tja, dat is waar. Ik had iets nodig om op ‘tegen’ en ‘grond’ te rijmen, en dan krijg je bij amateurdichters vaak vage teksten.
Het enigste dat ik er zelf van kan maken is dat regen als een opluchting komt in Spanje.

Geluidsbeeld vind ik goed. Drums ook. Ik heb moeite er iets van 'Zo vaak Zaterdag' in te kunnen volgen. Er zitten interessante ideeën in, met die delay-partij erbij en de losse noten. Maar wat ik mis is een lijn. Kun je de tekst hierover zingen?
Heb je het akkoordenschema gevolgd dat ik in dit topic geplaatst heb, of is het een eigen schema?

Ik zou erbij kunnen zingen. Ik had al een zanglijn opgenomen die ik heb weggegooid. Het is hetzelfde schema dat ik heb gebruikt bij het filmpje, alleen dan zachter en een noot lager. (M’n gitaar stand nog een halve stap lager vanwege het opnemen van ‘One’).
Je hoort ‘m zachtjes op de achtergrond, als basis.

Ken je deze? Ik kan het niet spelen, helaas. Ik vind de ritme-wisselingen interessant. Wat ik knap vind is dat elke seconde benut wordt en in een kleine twee minuten een volledig lied neergezet wordt.

Ik zie ‘m voor het eerst. Hele pakkend akkoordschema.

Je zingt dan steeds hetzelfde en het gaat nog nergens over, maar het is een begin. Je hebt iets op terug te vallen. Tijdens het zingen kun je indien echt nodig, alvast iets variëren, uitbreiden en veranderen.
Als de melodie naar wens is kun je de onzin/tekst vervangen door iets totaal anders. Iets dat op de melodie past. Of je gaat bedenken hoe je het bestaande kunt voltooien. Zo zou dit voorbeeld over een inbreker kunnen gaan. Ik noem maar wat. Zo kun je random ideeën in een logisch verband zetten, alsof het altijd zo bedoeld is geweest.
Gaandeweg kun je het uitbreiden zoveel je wil. Intro's, bruggen, outro's, etc. Op een gegeven moment kan dat als vanzelf gaan.

Daar ben ik sinds kort mee bezig. Zo hoort muziek eigenlijk te ontstaan. Gewoon opbouwen vanaf een beplaald idee. Het is vrijwel onmogelijk om meteen een heel lied neer te zetten met alles erop en eraan.
Zo is ‘Ze is een dovende ster ontstaan’. Gewoon een paar akkoorden met midi inspelen, toen de zang erop aangepast en als laatste de drums en gitaren.

Waar ik zelf veel moeite mee heb is het metrum van een tekst, de beklemtoning, zoals met 'Angstig liedje' in dit topic. Dat zou volgens een vast terugkerend metrum moeten zijn, maar het zwalkt. Daar moet ik een boek als 'Rijmwijzer' eens goed op bestuderen.

Daar heb ik ook moeite mee, totdat ik een melodie in gedachte heb. Vandaar gaat alles wel vanzelf.

Deze twee oefen-ideeën ga ik wellicht uitwerken tot echte nummers, om te kijken hoever ik ermee kan komen. Zo probeer ik mezelf uit te dagen

Dat lijkt me een leuke benadering. Wat ik doe is gewoon een deuntje opnemen wat ik leuk vind klinken, om dan er een liedje van te maken. Ik speel vaak eerst afzonderlijke noten, om daarna te kijken watvoor akkoordschema daarbij hoort.

Die heeft weinig tijd voor tips en beschouwingen, helaas. Misschien kun je zelf op cursus, in de loop der tijd.

Ik ga waarschijnlijk binnenkort op gitaarles, en ik volg een cartooncursus. Het wordt dan wel heel erg druk. Maar het is iniedergeval iets waar ik in m’n vrije tijd mee bezig ben. En als ik het vergelijk met de teksten die ik in het begin schreef zie ik best enige vooruitgang.

Solo is Lou Reed vooral bekend van 'Walk on the Wild Side' en 'Perfect Day'. Ander bekend nummer is 'Satelite of Love', gecoverd door U2.

Satelite of Love is volgens mij verschenen op het ‘Million Dollars Hotel’ soundtrack-album, waaraan diverse artiesten waaronder U2 hebben samengewerkt. Dat is dus een cover?
Tijdens de ZooTv tour zongen Lou Reed en Bono het samen, Lou Reed via een scherm verbonden.

De entertainment van U2 is consumptie. Je koopt een kaartje en koopt zodoende de aanwezigheid bij een show. Alsof je de loodgieter bestelt.

Dat is waar. Maar het lijkt me niet dat U2 muziek maakt omdat ze geld nodig hebben. Ze stralen naar mij uit dat ze hun werk graag doen.

Ik word meer geraakt door opnames zoals die twee VPRO-fragmenten van Frusciante, of van een tragische straatmuzikant.

Ik vind over het algemeen niet-Westerse muziek veel meer emotie bevatten dan de gemiddelde Nederlandse smartlap. Maar dat kan door mijn opvoeding komen, met een vader die in de jaren 70 is blijven steken, en een moeder die veel liever in zuid-Europa zou wonen.

Ik ben overigens over naar het volgende jaar, hoera!
* ontkurkt limonade *

[Ridder ter Geit]

Geheel verbrouwereerd gingen de aliens naar binnen. Deze Zombievrouw liep te beweren dat ze geen alternatieven hadden en ze had nog gelijk ook.
"Veeg jullie verachtelijke slijmerige tot-braakneigingen-neigende slijm van je af, voor jullie binnen komen" zei ze.
"Mevrouw," zei Qwerty, "we mogen dan wel geen alternatieven hebben, maar dat is geen reden voor zulke grote grofheden. Dat hoeven wij niet te nemen."
Het was even stil. Iedereen dacht even na over de woorden.
"Dat moeten jullie wel" besloot de vrouw.
"Inderdaad" vonden Zxcv, Bnm en Luigjes. "Dat moeten we wel, we hebben geen alternatieven."
"Okee, okee," gaf Qwerty zuchtend toe, "dat moeten we wel. Maar u moet respecteren dat onze slijmlaag onze natuurlijke weerstandslaag is waar we niet zonder kunnen leven."
"Dat hoeft ze niet" bedacht zijn aanhang. De Zombievrouw knikte.
Qwerty zuchtte.
"Okee, dat hoeft u niet."
"Inderdaad" zei de Zombievrouw tevreden. "Als jullie alleen jullie tentakels vegen zal ik voor deze keer tevreden zijn."
Opgelucht dat ze geen pijnlijke dood zouden sterven door het gebrek aan slijm gingen de aliens uitgebreid hun tentakels vegen. Luigjes besloot niet flauw te doen en gewoon zijn voeten te vegen.
"Eh.. mevrouw.." begon Bnm nu.
"Ja?" vroeg de vrouw.
"U bent geweldig" zei hij zenuwachtig.
"Dat weet ik" zei ze en liep vlug naar haar tv-programma.

Dagen verstreken.
Bnm vroeg zich af hoe een slijmerig iemand als hij ooit een vrouwelijke zombie moest gaan versieren. En hoe ontzettend mooi deze als mens wel niet moest zijn.
Misschien werkte Luigjes' tegengif ook wel op een manier die andere wezens dan zombies ook in mensen veranderd, bedacht hij ineens. Misschien wordt hij dan wel zo'n vreselijk knap mens dat ze wel op hem valt!

De Zombievrouw had de aliens in al die dagen vaak geïnterviewd. Uit Bnm had ze weinig anders dat gekunstelde versierpogingen gekregen. Maar toch begon hij op een rare manier in haar hoofd aan betekenis toe te geven. Net zoals schimmel bijvoorbeeld vervelend maar hardnekkig tussen je tenen kan blijven groeien.
Maar ze probeerde met haar hoofd bij het verhaal te blijven. Wat het verhaal echt goed zou doen, is als ze ook achter de verblijfplaats van het tegengif zouden komen... dan zou de lezer snappen dat hun actie ook echt zin had, Luigjes kon tenslotte ook maar een verzinnende malloot zijn.

Qwerty ijsbeerde al die tijd voor zijn actieplan. Maar het tegengif bleef voorop in zijn hoofd. Zonder dat tegengif kon hij weinig beginnen. Dan had het geen doel of zin om het tegen de buitenwereld op te nemen.

Luigjes was met Zxcv aan het kaarten.
"Met die 3 sla ik je koning!" riep Luigjes.
"Dat kun je wel vergeten!" riep Zxcv. "Je bent het Fluba-verdrag vergeten. Volgens dit verdrag kan er na overleg een overeenkomst worden bereikt tussen jouw boer en mijn heer, gezien de genoegdoening voor de boer na jaren van lijfeigenschap. Hierdoor kan mijn heer, voor een deel van zijn vermogen logischerwijs ook enigzins spioneren, wat jou in het negatief stelt en jouw actie net niet zover krijgt dat jij het hele pakje wint."
"MAAR!" riep Luigjes. "MAAR we hebben ook afgesproken dat elke hartenkaart, aangezien liefde wint, in geval van een overeenkomst van azen - en hebben we niet immers juist dit bereikt op hun laatste bijeenkomst - een beslissende functie kan aanvechten bij het algemene hooggerechtshof van de zevens."
Voordat Zxcv met weer een zeer ingewikkelde regel kon komen, waar ze samen overeen over waren gekomen, om dit te weerleggen, werd Luigjes ineens door Qwerty, Bnm en de Zombievrouw besprongen.
"We gaan je net zo lang door elkaar schudden totdat je je herinnert waar het tegengif is!" riepen ze.
"Dat helpt niet. Druk helpt niet. Alleen uiterst lekker eten en een zeer goede behandel... NEE! NIET.. NIET.. AAH!!!! NIET KIETELEN, SADISTEN!!" riep Luigjes in paniek uit.
"Brengt dit je geheugen op gang?" gromde Bnm.
"OKEE! IK BEKEN ALLES!" riep Luigjes.
"Laat hem los" gebood Qwerty tevreden.
Professor Luigjes fluisterde de waarheid tegen Qwerty's hoorspriet.
Hierna riep Qwerty: "We gaan erop af!"
Zxcv riep nog vlug: “KAARTMAT!”, gooide zijn kaarten neer en volgde Qwerty.

[Pluizer]

http://media.putfile.com/Ze-is-een-dovende-ster
Ik ben heel benieuwd wat je ervan vind. De drums zijn dit keer akoustisch, naar mijn mijn mening een grote vooruitgang. Helaas kunnen ze niet voluit gezet worden qua geluid, omdat er vanwege disortion een ruis overheen zit. Ik moet over alles dat ik met mijn microfoon opneem een distortie zetten om het zachte geluid te kunnen horen.
Voor het eerst heb ik mijn Ibanez gebruikt bij het opnemen, en het geluid bevalt me veel beter dan van die Stingray.

Klinkt interessant. Je weet een mooi, intrigerend geluidsbeeld op te zetten, vind ik. De drums klinken goed. Heb je die zelf gedaan?
Geen idee of je er iets aan hebt dat ik dit interesssant vind. Muzikaal kan ik veel hebben, ook experimentele muziek. Je zet hier een interessante sfeer neer, als een muzikaal schilderij. In een hokje geplaatst zou dit "avant-garde" kunnen zijn.
Ik vind het knap gedaan.

Is de microfoon altijd te zacht? Dat duidt op een technisch probleem. Is alles goed aangesloten?

Opzich klinken de hihats aardig goed vind ik, voor computersimulatie, hoewel echte hihats veel beter klinken.. Ik denk dat hi-hats opzich niet erg zijn in een liedje, zolang ze goed qua geluidsterkte op de rest van de band zijn afgestemd. Ze moeten niet teveel aandacht opeisen.

Dat bedoel ik.

Maar ik denk dat je in principe evenveel last van een tamboerijn kan hebben als van een hi-hat, afhangend van de sterkte van het geluid.

Mee eens. Plaatsing is belangrijk. Wat ik bedoel is dat er zoveel meer is om ritmische accenten mee te leggen, zoals tamboerijn, woodblock, of een melodisch instrument zoals gitaar.

[mp3] Dat heb ik geprobeerd, maar de kwaliteit wordt dan heel slecht. Niet dat er een ruis doorheen komt, maar het geluid wordt vervormd, alsof het meer uit de verte komt. Ik zal ‘m toch posten:
http://media.putfile.com/Waar-de-Straten-Geen-Naam-Hebben

De compressie (verkleining) van dit mp3-bestand is erg hoog, waardoor het bestand erg klein is en erg misvormd. 792kB is veel te klein voor een bestand dat 5:24 duurt. Het zou met een rate van 128Kbps ruim 5.000kB (5Mb) moeten zijn. Een rate van 160Kbps heeft voorkeur, vooral bij ruisige opnames. Dan wordt het bestand ongeveer 6Mb.
Volgens mijn speler is de rate van dit mp3-bestand 20Kbps, en dat is vergelijkbaar met telefoonkwaliteit. Met een rate van 128 of 160 kun je in de buurt van CD-kwaliteit komen.

WAV-bestanden zijn meer iets voor CD, en voor archivering.

5:24, dat is m’n langste tot nu toe. Vooral de zang (die toch al niet zo daverend is), heeft vanwege de compressie te lijden. Als totaal lijkt het nu wel een soort live-opgenomen concert, zoals de ‘Rain’-uitvoering van U2.
Ik ben wel heel tevreden over de drums. Die komen aardig ind e buurt van de echte, ik heb ze geprogrammeerd met een tab. Voor het eerst heb ik serieus met dynamiek gewerkt, nadruk op verschillende slagen.
In de outro hoor je het eerste couplet van ‘Miracle Drug’, van ‘How to Dismantle an Atomic Bomb’.

Door de compressie kan ik het geluid van de drums moeilijk onderscheiden van de rest. Als totaal klinkt het leuk, maar ik mis een strakke gitaar die lijn houdt. Nu hoor ik veel getokkel en wat accenten, maar geen partij die me als luisteraar door het nummer leidt. Alleen de drums lijken dat nu op zich te nemen en dat vind ik te weinig, hoe geslaagd ze ook zijn. Het origineel bevat een nadrukkelijke vierkwartsmaat in de drums en gitaren. Dat mis ik.

[echo-canon] Opzich is die echo niet helemaal serieus bedoelt. Een stelletje lamme ventjes dat op de achtergrond staat mee te lallen.

Oke, maar het zou door een juiste instelling van de echo wel meteen goed kunnen klinken. Een canon moet een goede timing hebben, op het juiste moment invallen.

Maar ik kan inderdaad veel verschillende echo-vormen kiezen, en ik kan ze ook analoog instellen. Dat laatste heb ik in ‘Where the Streets Have No Name’ gedaan.

Het gaat om de tijdsduur. Het aantal meters per seconde, bijvoorbeeld. De gewenste instelling kun je desgewenst berekenen met het aantal beats per minuut van je muziek, als je zeker wilt zijn dat het past. In principe is muziek een kwestie van wiskunde, is me verteld.

Where de Streets Have No Name is in originele versie 27.000 KB. Dat is volegns mij 2,7 MB.

Nee. 2.700 KB is ongeveer 2,7Mb. 27.000kB is ongeveer 27Mb. Het tienvoudige.

http://media.putfile.com/Beautiful-dag
Ik vind ‘m alleen een beetje eentonig. Ik heb er maar een bridge van ‘I will Follow’ doorheen opgenomen, om de eentonigheid te verbreken. (‘Your eyes make a circle...’)

Ik mis een duidelijk ritme, iets dat róckt, zoals ik dat ook mis in je versie van 'Where the Streets'.

Grappig en tegelijk heel vervelend dat je op de achtergrond een parkiet hoort... M’n broertje laat z’n parkiet vaak midden in de woonkamer staan, en als ik zang opneem gaat hij erdoorheen fluiten.

Wat mij stoort is een doordringende ruisige vervorming door het geluid. Volgens mij een digitale storing. Vooral over de gitaar. Alsof een bitrate te laag staat ingesteld. Of is het een bedoeld effect?
Zo'n parkiet vind ik grappig. Het kan, met mate, een demo een sfeer geven. In een vaag experiment heb ik dit jaar 's ochtends een microfoon buiten gehangen, zodat de vogels door het geluid heenklonken. Dat eindigt met een kort stukje waar ik de vogels vier keer naast elkaar heb opgenomen. Zo ontstond een druk doch rustgevend geluid van de eerste vroege vogels op een lentedag, en in de verte vaag een snelweg. Ongeveer 20 seconden lang. Waarna sporen achteloos en hoorbaar wegvallen, zodat het toch iets consument-achtigs heeft. Iets nonchalants. Met een druk op een aantal knoppen kunnen vogels verdwijnen en wat overblijft is kunstmatige (band)ruis.

Nog iets wat achteraf stoort en wat je ook door ‘Where the Streets Have No Name’ kunt horen is het klikken van een openende internetsite. Als ik alle tracks naar een uiteindelijke track opneem neemt cubase alle andere geluiden ook op, inclusief waarschuwingen en klikken, etc.
Ik moet de computer tijdens het uiteindelijke opnemen dus met rust laten.

Dat is inderdaad een probleem. Misschien iets voor het technische topic. Er is/was in Windows een mogelijkheid om Windows-geluiden uit te zetten of te veranderen, onder configuratiescherm.

["Spaanse regen is beter dan de zon"] Het enigste dat ik er zelf van kan maken is dat regen als een opluchting komt in Spanje.

Aha, op zo'n manier.

['Zo vaak Zaterdag'] Ik zou erbij kunnen zingen. Ik had al een zanglijn opgenomen die ik heb weggegooid. Het is hetzelfde schema dat ik heb gebruikt bij het filmpje, alleen dan zachter en een noot lager. (M’n gitaar stand nog een halve stap lager vanwege het opnemen van ‘One’).
Je hoort ‘m zachtjes op de achtergrond, als basis.

Ik ben benieuwd naar hoe je de zang in zou vullen. Ik kan je de tekst emailen.
Welk akkoordenschema gebruik je in het filmpje?

[liedjes schrijven] Daar ben ik sinds kort mee bezig. Zo hoort muziek eigenlijk te ontstaan. Gewoon opbouwen vanaf een beplaald idee. Het is vrijwel onmogelijk om meteen een heel lied neer te zetten met alles erop en eraan.
Zo is ‘Ze is een dovende ster ontstaan’. Gewoon een paar akkoorden met midi inspelen, toen de zang erop aangepast en als laatste de drums en gitaren.

Op zo'n manier doe ik het ook. Al moet ik nog veel oefenen om echt prettig te experimenteren. Zo heb ik moeite om te zingen tijdens het gitaarspelen, in een keer dus. Dan gaat de zanglijn mee met de gitaar, of de gitaar gaat meebanjeren met de zanglijn. En ik heb moeite om iets te reproduceren, iets twee keer hetzelfde te spelen.
Jij kunt wel partijen nadoen, dus daar heb je veel voordeel mee.

Wat ik doe is gewoon een deuntje opnemen wat ik leuk vind klinken, om dan er een liedje van te maken. Ik speel vaak eerst afzonderlijke noten, om daarna te kijken watvoor akkoordschema daarbij hoort.

Dat kan ik nog niet. Helaas. Ik ga van akkoorden uit en probeer daar een zanglijn overheen te zetten. Andersom dus. Ik moet nog leren welke tonen bij welke akkoorden passen.

Deze week ben ik begonnen met tokkelen, op acoustische gitaar. Iets waar ik vroeger van gruwde tijdens mijn eerste gitaarlessen. Nu vind het wel leuk. Het is weer eens wat anders dan alsmaar op akkoorden rammen. Verder kan ik horen of ik de akkoorden echt goed pak, of er geen gedempte snaren zijn. En ik kan leren om melodieën te spelen, met notenschrift en al.

Uiteindelijk wil ik melodieën uit kunnen schrijven, op papier. Wie weet wordt het componeren nooit wat, maar ik wil het in elk geval kunnen.

Ik ga waarschijnlijk binnenkort op gitaarles, en ik volg een cartooncursus. Het wordt dan wel heel erg druk. Maar het is iniedergeval iets waar ik in m’n vrije tijd mee bezig ben. En als ik het vergelijk met de teksten die ik in het begin schreef zie ik best enige vooruitgang.

Je bent goed bezig. Er is zeker vooruitgang. Je gitaarspel kan strakker. Dat zou je met een metronoom kunnen oefenen. Zo'n kale strenge metronoom kan schrikken zijn als je een bedje van drums gewend bent.
Ik heb een KORG Metronome MA-30. Je kunt er maatsoorten mee instellen, waaronder ook tussentellen, en er zit een hoofdtelefoon-aansluiting op. Deze kostte me een kleine 30 Euro. Ik heb er veel plezier van.

['Satelite of Love'] Tijdens de ZooTv tour zongen Lou Reed en Bono het samen, Lou Reed via een scherm verbonden.

Zo'n opname heb ik weleens gehoord. 'Satelite of Love' is van Lou Reed, ontstaan in zijn nadagen bij The Velvet Underground. Het staat op zijn solo-LP 'Transformer', geproduceerd door David Bowie.

Maar het lijkt me niet dat U2 muziek maakt omdat ze geld nodig hebben. Ze stralen naar mij uit dat ze hun werk graag doen.

Je kunt je werk graag doen, én graag geld verdienen. Wat dat betreft vind ik artiesten nogal eens dubieus. Snotterend zingen over het leven op straat en zelf in een privé-zwembad dobberen.

Ik vind over het algemeen niet-Westerse muziek veel meer emotie bevatten dan de gemiddelde Nederlandse smartlap. Maar dat kan door mijn opvoeding komen, met een vader die in de jaren 70 is blijven steken, en een moeder die veel liever in zuid-Europa zou wonen.

Misschien valt emotie in niet-Westerse muziek meer op, als dusdanig. In een aantal bekende Nirvana-hits weet Kurt Cobain vreselijk te dreinen. En in 'Help!' van The Beatles zit John Lennon er doorheen. Wat dat betreft zie ik weinig verschil. Een fado kan ook commercieel gezongen worden, bijvoorbeeld.

Ik ben overigens over naar het volgende jaar, hoera!
* ontkurkt limonade *

Gefeliciteerd!!! Gelukkig. Laat het niet weer gebeuren! Ik was bezorgd, want het kan toch niet wezen dat ik straks mijn straathoek met een andere dakloze muzikant moet delen? Denk dus aan je toekomst, en werp me dan een eurootje toe voor mijn smartelijke klaagzang, over hoe McDuck mijn leven heeft verwoest. (nja!)

[Ridder ter Geit]

Opperzombie had het goed voor elkaar. Een heel leger van Onderzombies luisterde naar hem, aangezien hij Opperzombie was.
Minder aangenaam was dat 3, sinds hij deze ontvoerd had, Opperzombie bleef verblijden met mime-opvoeringen. Vol afgrijnzen dacht Opperzombies aan onzichtbare kleiner wordende dozen.
"Zo, makker!" riep 1 populair.
"Huh?" zei Opperzombie.
"Ik dacht, laat ik eens popualair 'makker' zeggen" vervolgde 1.
"Hm.. wil je dat wel eens laten?" vroeg Opperzombie.
"Okee, ik zal het ook weleens laten, makker" zei 1, die zijn woorden wat verkeerd opvat-te.
"Is je leger in orde?"
"Best hoor" zei Opperzombie trots.
"Mogen we wegzombiën?" vroeg de Legeraanvoerzombie.
"Zombie erop los!" riep Opperzombie.
Hij keek blijde naar het grote leger. 1 had hem veel raad gegeven over orde op zaken bregen binnen het leger. Het leger was er nu geheel op gericht om alle niet-Affraanse aliens (met uitzondering van verrader Uiop) op te pakken, en de mens zeker. Zodra deze lui uit de weg waren was 1 van plan te beginnen aan het uitmoorden der zombies. Hier-voor, had hij reeds bedacht, zou hij een gigantisch wapen gebruiken die het was sneller zou oplossen dan al dat inefficiente losse-zombies-neerschieten. Hij had deze meteen al willen gebruiken, maar had niet genoeg wapen-zegeltjes gespaard om deze mee te mogen nemen. De Affranen waren namenlijk gewoon alleen wapens mee te mogen nemen na het sparen van voldoende wapenzegeltjes. Maar die morgen had hij bij het ontbijt (heel onge-zond) de laatste Afrareep naar binnen gewerkt en ontdekt dat het zegeltje hierbij hem in staat stelde het wapen te bestellen. Waarschijnlijk zou de Afraanse bezorgdienst het schitte-rende moordwapen diezelfde middag nog bezorgen.
Opperzombie en 1 keken nu trots naar het wegmarcherende leger. Ze negeerden de on-vermijdelijke lachbuien vanwege de veel te stugge naam van Opperzombie.

"Ahum..." werd er gezegd.
1 en Opperzombie keken geschrokken om en zagen achter hen vijf zombies staan.
"Ja?" vroeg 1. "Moeten jullie niet het leger in?"
"Juist" zei Opperzombie. "Jullie moeten die stomme Oinkers oppakken en snel een beet-je!"
"Een beetje snel of heel erg snel?" vroeg een van de zombies.
"Tja, heel erg snel eigenlijk, maar ik zei een beetje, wat is de taal toch raar..." aarzelde Opperzombie nu.
"Wij komen eigenlijk wat anders doen" sprak een andere zombie. "Wij komen jullie stupide leiders van zo'n beetje de huidige aarde aanpakken! Wij willen dat jullie de orders tot het aanvallen van de Oinkers intrekken."
"Wees niet zo belachelijk" zei 1, die ietwat schrok maar zijn hoofd koel hield, "dat slaat nergens op. Het hele leger staat achter ons, weet je wel."
"Niet letterlijk" vulde Opperzombie aan, in verband met de bijdehante zombie.
"Jij weet zo goed als ik dat er op onze planeet..." zei de zombie nu met een gespannen stem, "wapens zijn die jou in kleine stukjes kunnen krijgen en dat die prima onder een zombiekostuum, verkrijgbaar bij de betere kostuumwinkel, verstopt kan worden. Dus jij en Opperzombie..."
Nu moest een zombie zo hard lachen om de veel te stugge naam: 'Opperzombie' dat er ineens een lachspriet zo lang werd dat deze een zombiepak openscheurde. Eronder zat een onvervalste Oinker, genaamd Bnm.
"Hahaha! Opperzombie!" riep deze.
Opperzombie wilde boos gaan schieten.
"Doe het niet!" riep Qwerty uit. "Schiet liever op 1! Hij staat helemaal niet aan jullie kant! Hij wil de zombies doden!"
Opperzombie keek vreemd op.
"Alsof hij dat zou geloven" zei 1 schamper.
Helaas voor 1 kwam er nu net een groot Affraans schip van de Affraanse besteldienst bij zijn hoofd landen.
"1?" vroeg de Affraanse bezorger. "Kunt u hier even tekenen voor één Affraans vermoord-alle-zombies-al-zijn-ze-al-dood-op-gruwelijke-wijze-al-bevolken-ze-een-hele-planeet 2008?"
"Eh.. je bent verkeerd!" riep 1 uit, maar aan de ogen van Opperzombie zag hij dat deze hem niet geloofde.
"Vlug, mannen!" riep hij. "Het schip in!"
1 en zijn mannen sprongen het schip in en dwongen de bezorger vlug weg te vliegen.
Opperzombie keek ze verbaasd na, terwijl hij met de vermomde Oinkers achterbleef.

[Stephan]

De drums klinken goed. Heb je die zelf gedaan?

Ja, de hi-hat en de snaredrum. De basdrum is met MIDI gedaan, omdat het een beetje lastig zou zijn om m’n hele drumstel uitelkaar te schroeven en beneden in de woonkamer weer inelkaar te zetten, voor een expiriment. En daarbij heb ik nog niet helemaal uitgevogeld hoe ik tegelijk de basdrum, de bekkens en de snaredrum met één microfoon kan opnemen. Ik zou de basdrum afzonderlijk op kunnen nemen, maar dan krijg je een extra ruis, van twee versterkte drumtracks.

In een hokje geplaatst zou dit "avant-garde" kunnen zijn.

Avant-garde? Wat betekent dat precies?

Is de microfoon altijd te zacht? Dat duidt op een technisch probleem. Is alles goed aangesloten?

Ik moet de microfoon op de lijningang inpluggen, omdat ik ‘m via de +20 Db microfooningang niet aan de praat krijg. Het is nogal een goedkoop ding, een sony dynamische microfoon, voor een euro of tien.

Mee eens. Plaatsing is belangrijk. Wat ik bedoel is dat er zoveel meer is om ritmische accenten mee te leggen, zoals tamboerijn, woodblock, of een melodisch instrument zoals gitaar.

Hoe vind je de backingtracks bij ‘One’? Dit keer lukte het om de track stereo op te nemen.
http://media.putfile.com/One-U2-cover-w ... by-Popocaw

De compressie (verkleining) van dit mp3-bestand is erg hoog, waardoor het bestand erg klein is en erg misvormd. 792kB is veel te klein voor een bestand dat 5:24 duurt. Het zou met een rate van 128Kbps ruim 5.000kB (5Mb) moeten zijn. Een rate van 160Kbps heeft voorkeur, vooral bij ruisige opnames. Dan wordt het bestand ongeveer 6Mb.
Volgens mijn speler is de rate van dit mp3-bestand 20Kbps, en dat is vergelijkbaar met telefoonkwaliteit. Met een rate van 128 of 160 kun je in de buurt van CD-kwaliteit komen.

Ik mix m’n cubasebestanden nu allemaal met 128/160 Kbps naar MP3-bestanden, dat is inderdaad veel beter. De nieuwe ‘Streets’:
http://media.putfile.com/W-the-S-H-no-N-U2-cover
Er zit zo te horen nogsteeds een irritante ruis doorheen, waarschaanlijk de distortie. Maar dit is het beste dat ik van deze cover kan maken.

Door de compressie kan ik het geluid van de drums moeilijk onderscheiden van de rest.

Inderdaad, op de nieuwe versie hoor je de drums veel beter. Nu kun je de overgang van toms naar snaredrum beter horen, bij het begin van het derde vers. ‘The city’s a flood, and our love turns to rust’.

In principe is muziek een kwestie van wiskunde, is me verteld.

Pythogoras schijnt ook veel met muziek bezig te zijn geweest.
Maar ik benader het meer op gevoel. Ik speel gewoon wat ik mooi vind klinken., zonder uit te rekenen welke noot ik na de voorgaande moet spelen.
Het schijnt ook zo te zijn dat we bepaalde muziek mooi vinden omdat we eraan gewend zijn. Wat ‘goed’ klinkt hebben mensen zelf duizenden jaren geleden vastgesteld.

Nee. 2.700 KB is ongeveer 2,7Mb. 27.000kB is ongeveer 27Mb. Het tienvoudige.

Aijaiai, dat is niet zo’n kleine beetje ruimteverspilling ook.

(Beautiful day) Ik mis een duidelijk ritme, iets dat róckt, zoals ik dat ook mis in je versie van 'Where the Streets'.

Mmm, misschien staat de begeleidende gitaar te zacht? Ik speel het hele nummer door:
A ? D G D A

0 2 2 3 2 0
2 3 3 3 3 2
2 4 2 0 2 2
2 4 0 0 0 2
0 2 - 2 2
0 - - 3 0

Wat mij stoort is een doordringende ruisige vervorming door het geluid. Volgens mij een digitale storing. Vooral over de gitaar. Alsof een bitrate te laag staat ingesteld. Of is het een bedoeld effect?

Het is een bedoeld effect, ‘bit crusher’. Ik vond het in het begin wel grappig klinken, maar misschien is het een beetje teveel van het goede om hem het hele leidje door te gebruiken. Ik heb ‘m vervangen voor een digitale vibrato:
http://media.putfile.com/Beautiful-Day-U2-cover
Ik vind ‘m inderdaad zonder bitcrusher beter klinken dan met.

Zo ontstond een druk doch rustgevend geluid van de eerste vroege vogels op een lentedag, en in de verte vaag een snelweg. Ongeveer 20 seconden lang. Waarna sporen achteloos en hoorbaar wegvallen, zodat het toch iets consument-achtigs heeft. Iets nonchalants. Met een druk op een aantal knoppen kunnen vogels verdwijnen en wat overblijft is kunstmatige (band)ruis.

Het kan als het bedoeld is heel leuk zijn, maar het klinkt wel een beetje rommelig en afleidend als je het hele liedje door gekwetter hoort.

Dat is inderdaad een probleem. Misschien iets voor het technische topic. Er is/was in Windows een mogelijkheid om Windows-geluiden uit te zetten of te veranderen, onder configuratiescherm.

Het is simpel op te lossen door gewoon niks aan te klikken en de microfoon uit te zetten als je alles naar een uiteindelijke track opneemt. Dat duurt maar een paar minuutjes.

[Spaanse regen] Aha, op zo'n manier.

Het meest zinnigste dat ik ervan kan maken. Het liedje gaat over liefde en onzekerheid.
Een remix: http://media.putfile.com/In-de-Regen
Ik heb de drums verbeterd, en de stem met een ‘Horn Mic’ (?) effect bewerkt.

Ik ben benieuwd naar hoe je de zang in zou vullen. Ik kan je de tekst emailen.
Welk akkoordenschema gebruik je in het filmpje?

Hier een versie met zang:
http://media.putfile.com/Zovaak-Zaterdag-Cover
Aan het begin en het einde hoor je een soort zeeruis, dat is eigenlijk mijn stem met een stuk of acht effecten erover heen.
Ik gebruik het volgende akkoordschema:
A Em A Em A D ? Em
9
10
11
11
9

En bij het ‘In mijn ziel is het zo vaak Zaterdag’-refrein:

D ? Em
4
5
6
6
4

Zo heb ik moeite om te zingen tijdens het gitaarspelen, in een keer dus.

Bij mij is dat vrijwel onmogelijk. Ik moet eerst een microfoonstandaard kopen en uitvogelen hoe ik de microfoon via de bestemde ingang aan de praat krijg zodat ik de gitaar de microfoon tegelijk op cubase in kan pluggen.
Maar dan nog neem ik ook veel liever de zang apart van de gitaar op. Als ik beide tegelijk doe zit er in beide weinig diepgang. Ik wil me helemaal of op de gitaar of op de zang concentreren.

En ik heb moeite om iets te reproduceren, iets twee keer hetzelfde te spelen.
Jij kunt wel partijen nadoen, dus daar heb je veel voordeel mee.

Het voordeel van het naspelen van anderen is inderdaad dat je geluiden beter kunt thuisbrengen. Maar het voordeel van zelf exprimenteren is dat wat je ook speelt uit jezelf komt. Je bent dan minder beïnvloed door andere artiesten, denk ik.

Dat kan ik nog niet. Helaas. Ik ga van akkoorden uit en probeer daar een zanglijn overheen te zetten. Andersom dus. Ik moet nog leren welke tonen bij welke akkoorden passen.

Ik ben er ook pas mee begonnen. Voorbeeld ervan is een 6:04 (nieuw record) durende opname, genaamd ‘Safari’:
http://media.putfile.com/Safari-66
Ik begon met de riff die je aan het begin hoort, en daar zocht ik de akkoorden bij. Het liedje is een nieuwe versie van een opname met akoustische gitaren die ik een tijdje geleden heb opgenomen. Daar zat zo’n grote ruis doorheen vanwege de distortie die over de met microfoon opgenomen gitaren gebruikt moest worden.
De drums zijn via de microfoon opgenomen, een floortrom. De trein aan het begin en het eind is een geluid van MIDI. En door de hele opname hoor je bewerkte geluiden van tijgers, leeuwen en wolven (die ik van internet gedownload heb). Ik ben heel beniwued wat je ervan vind. Ik hoop dat je niet inslaap bent gevallen tijdens het luisteren -). Ik kan ‘m altijd nog inkorten.

Deze week ben ik begonnen met tokkelen, op acoustische gitaar. Iets waar ik vroeger van gruwde tijdens mijn eerste gitaarlessen. Nu vind het wel leuk. Het is weer eens wat anders dan alsmaar op akkoorden rammen. Verder kan ik horen of ik de akkoorden echt goed pak, of er geen gedempte snaren zijn. En ik kan leren om melodieën te spelen, met notenschrift en al.

Ik vind variatie heel belangrijk. De ene keer oefen ik op akoorden, de andere keer probeer ik een melodie te schrijven. Ik ga binnenkort op gitaarles, rockgitaar. Dat lijkt me heel handig, omdat ik totnoetoe niet directe hulp heb gehad van een leraar. Misschien dat ik sommige dingen mezelf verkeerd heb aangeleerd.

Uiteindelijk wil ik melodieën uit kunnen schrijven, op papier. Wie weet wordt het componeren nooit wat, maar ik wil het in elk geval kunnen.

Meestal neem ik m’n ideeën meteen op, of ik onthou ze totdat ik weet wat ik ermee kan. Maar als ik een melodie uitschrijf die ik dat in tab, zoals een stukje boven, bij de akkoordschema’s van ‘Beautiful Day’ en ‘Zovaak Zaterdag’. Ik heb nooit echt geleerd om noten te lezen. Ik wordt er echt niets wijzer van.
Bedoel je trouwens dat je melodieën uit wilt schrijven op papier zonder hulp van een gitaar, gewoon uit het hoofd? Dat lukt mij niet. Ik kan wel improviseren, maar ik kan niet iets uitschrijven zonder het eerst te spelen.

Je bent goed bezig. Er is zeker vooruitgang. Je gitaarspel kan strakker. Dat zou je met een metronoom kunnen oefenen. Zo'n kale strenge metronoom kan schrikken zijn als je een bedje van drums gewend bent.

Ik kan de metronoom van m’n vader gebruiken, die hij voor het drummen gebruikt. En er zit een metronoom op Cubase. Daarmee neem ik vaak de gitaar op. Verder heb ik niet zoveel verstand van metronoom-opties. Driekwartsmaten, vierkwartsmaten, dat moet ik nog uitzoeken.

Je kunt je werk graag doen, én graag geld verdienen.

Zo zit het bij mij. Ik zou bijvoorbeeld niet een concert geven zonder er geld voor te vragen, maar ik hoef ook weer niet een apartement in Beverly Hills.
Het lijkt me heel leuk om van muziek je werk te maken, zodat je twee vliegen in een klap slaat. Je hobby beoefenen en je geld verdienen.

In een aantal bekende Nirvana-hits weet Kurt Cobain vreselijk te dreinen. En in 'Help!' van The Beatles zit John Lennon er doorheen. Wat dat betreft zie ik weinig verschil. Een fado kan ook commercieel gezongen worden, bijvoorbeeld.

Inderdaad. Het is waarschijnlijk een vooroordeel. In principe kan in elke muziekstijl even veel gevoel worden gebracht.

Gefeliciteerd!!! Gelukkig. Laat het niet weer gebeuren! Ik was bezorgd, want het kan toch niet wezen dat ik straks mijn straathoek met een andere dakloze muzikant moet delen? Denk dus aan je toekomst, en werp me dan een eurootje toe voor mijn smartelijke klaagzang, over hoe McDuck mijn leven heeft verwoest. (nja!)

Dat wordt lastig. Ik ben zelf helemaal blut. Ik kan wel een appel voor je meenemen. Dat is veel gezonder dan een zwaar op de maag liggende euro.

[Ridder ter Geit]

Opperzombie keek naar de aliens. Hij dacht na.
Ineens riep hij: “Zombies!” tegen de dichtstbijzijnde Legerzombies. “Pak ze!”
Vervolgens nam hij zelf de benen.
“HOU ZE BEZIG!” riep Qwerty tegen de anderen, terwijl hijzelf achter Opperzombie aanrende.
“Wat? Hou ze bezig?” mopperde Bnm. “Fijne baan krijgen wij weer zeg. Tjongejonge, af en toe vraag ik me af of het wel slim was om bij dit commando te gaan…”
De als zombies vermomde aliens, Luigjes en Zombievrouw gingen de directe strijd aan met de Legerzombies, terwijl Qwerty achter Opperzombie aanrende.
Deze rende een helikopter in, welke onmiddellijk opsteeg. Vastberaden greep Qwerty de onderzijde van de helikopter vast en ging zo mee de lucht in.
De helikopter vloog in volle vaart door de lucht en Qwerty moest zijn uiterste best doen om hem vast te houden. Natuurlijk hielp het niet veel dat Pilootzombie er zo nu en dan niets aan kon doen dat hij om Opperzombies naam moest lachen en hierdoor vaak veel te laag over torens heenvloog, zodat Qwerty aanvaringen met windhanen en andere dakversieringen meemaakte.
Gelukkig maakte de helikopter aanstalten om op een dak te gaan landen.
Qwerty was opgelucht, totdat hij bedacht dat hij nu het gehele gewicht van de helikopter op zich zou krijgen. Dus sprong hij vlug van de helikopter af toen deze erg dicht bij het dak was. Voor Opperzombie hem kon zien verschool hij zich aan de achterzijde van de helikopter.
Hij zag Opperzombie het gebouw inrennen en erg snel, vrijwel direct, terugkeren met een flesje.
Nu ging deze onmiddellijk de helikopter weer in. Qwerty aarzelde geen moment, maar sprong hem achteraan, terwijl de helikopter gewoon de lucht in ging.
“AAAAAHHH!!” riep Opperzombie. “ER ZIT EEN ALIEN IN M’N HELIKOPTER! Raak ik jou dan nooit kwijt?”
De piloot had weinig zin in gezeur en vloog maar gewoon verder.
“Ik schop je eruit!” riep Opperzombie.
“Zombie jij maar lekker naar beneden.”
In plaats van boos te worden of zich te verdedigen of ook maar uit de eruit-schop-richting van Opperzombie te gaan staan, bleef Qwerty gewoon stil staan. Dit maakte indruk.
“Hoor jezelf nu eens” zei Qwerty. “Zombie naar beneden? Wil je echt zo gaan praten. Dat gebeurt steeds meer, weet je. Nog even en je hebt zo weinig creativiteit over dat je comedyseries gaat schrijven over familieproblemen.”
“Met een hond?” vroeg Opperzombie verbaasd, die dit plan herkende.
“Zie, daar heb je het al” zuchtte Qwerty. “En waar houdt het op? Als je zo weinig creativiteit meer hebt dat je helemaal niets meer kunt doen? Dat je het kostbaarste verliest dat je hebt.. jezelf?”
“Maar.. ik ben zelf niets…” zei Opperzombie. “Alleen als zombie. Als zombie ben ik de baas. Puur omdat ik als eerste deze titel opeiste. Ik noemde me het eerst Opperzombie.”
Na het duidelijk horen van deze naam moest de piloot zo erg lachen dan hij de controle over de helikopter helemaal verloor. Hij maakte een noodlanding in een weiland.
“Ik wil de baas blijven! Liever macht dan niets!” riep Opperzombie en hij rende zo ver mogelijk bij Qwerty uit de buurt. Maar waar kon hij heen? Voor zich hoorde hij tot zijn grote verbazing water ruisen. Hij rende door de wei en zag ineens dat deze wei aansloot op een enorm woest stromende meer met een dijk. Blijde rende hij de dijk op.
Hij nam de dop van het flesje en stond op het punt hem om te keren, maar ineens hoorde hij Qwerty’s stem:
“IK WEET WIE JE BENT, LUIGJES! HET SPEL IS UIT!”
Vervolgens, iets minder indrukwekkend: “Klonk dat stoer en heldhaftig?”
“Redelijk” gaf Opperzombie toe.
“Maar.. hoe weet jij…”
“Je proefkonijn heeft bekend” zei Qwerty grimmig. “Hij heeft bekend dat jij de ware professor Luigjes bent, dat jij als mens totaal ondergewaardeerd werd voor je uitvindingen, dat je, toen iedereen zombie werd door de titel op te eisen de baas werd en dat je op hem hebt uitgetest welke van je middeltjes een zombie weer tot mens kon maken.”
Opperzombie zuchtte: “
“Die idioot was de enige die in de buurt was. Ik moest weten dat ik de mensheid kon redden als ik het terug wilde draaien; maar ik heb besloten dit niet te doen.”
“Wil je echt de hele mensheid verwoesten omdat je dan macht hebt?” vroeg Qwerty ongelovig. “Alle creativiteit gaat verloren!”
“Ach ja, je kunt helaas niet altijd alles hebben” zuchtte Opperzombie, terwijl hij het flesje om ging draaien.
Qwerty zag dat het niet hielp. Als hij dichterbij kwam zou Opperzombie het flesje gewoon in het water laten vallen. Hij wist het ook niet meer.
Ïn de verte hoorden ze de piloot nalachen: “Opperzombie.. hahahaha!”
Qwerty kreeg een idee en sprak nu vlug: “Het is je laatste kans om van je stugge naam af te komen!”
Opperzombie keek verbaasd op. Hij dacht hier even over na. Vervolgens deed hij de dop weer op de fles en gooide hem naar Qwerty.

[Henrieke]

Eén van mijn grote hobbies is dierenfotografie. Ik fotografeer wilde dieren, maar aangezien ik geen miljonair ben doe ik dat tot nu toe (vooral) in de dierentuin.
Veel mensen vragen wat voor camera ik heb en wat voor lenzen ik gebruik, maar ik heb een gewone (digitale) camera en deze foto's zijn het resultaat van een beetje techniek, een beetje geluk en vooral heel veel geduld.
Hieronder staan een aantal foto's die ik gemaakt heb, sorry voor het vermoorden van smalband internetverbindingen! Ik heb ondertussen al duizenden diersoorten voor de lens gehad, dus als iemand een verzoekje heeft...


Afrikaanse wilde hond (Lycaon pictus)
Kibor, een reu uit Safari Beekse Bergen.


Groene leguaan (Iguana iguana)
Eén van de leguanen die losloopt in de tropenhal in de NOP (papegaaienopvang Veldhoven). Deze zat in de zandbak.


Blauwgele ara (Ara arauna) en een Harlequin ara, een kruising tussen een Blauwgele (arauna) en een Groenvleugel ara (chloroptera).
Deze twee kunnen niet meer vliegen en zitten dus ook gewoon in de buitenlucht in de NOP.


Aziatische kleinklauwotter (Amblonyx cinerea)
Een volwassen vrouwtje in Safari Beekse Bergen.


Roodborst (Erithacus rubecula)
Inheems wild!


Scheepmaker's kroonduif (Goura scheepmakeri sclaterii)
Deze loopt ook los in de tropenhal van de NOP. Het is overigens wel leuk dat ze daar alledrie de soorten hebben alleen de scheepmakeri ondersoort hebben ze niet.


Grijsgroene doodshoofdaap (Saimiri sciureus sciureus)
Een jong aapje in de Olmense Zoo.


Korenslang (Elaphe guttata guttata)
Alweer in de NOP... Ik woon daar vlak bij, snap je.


Tadaa! Een duif! Van tamme rassen heb ik geen verstand maar laten we het houden op Columba livia domestica.


Stokstaartje (Suricata suricatta)
Overbekend maar altijd leuk dierentuinbeestje in de Oliemeulen in Tilburg. Deze woont er al jaren en we noemen hem 'de professor'.


Dwergmangoest (Helogale parvula)
Heel wat kleiner, onbekender en schuwer; ook in de Oliemeulen.


Lippenbeer (Melursus ursinus)
Lucas is altijd een van mijn lievelingsdieren geweest, hij was de laatste lippenbeer die in Artis woonde. Hij had nog nooit gras gezien en durfde toen hij net naar Safari Beekse Bergen verhuisd was ook niet naar buiten.
Helaas is hij vorige week overleden...


Afrikaanse leeuw (Panthera leo)
Naar mijn mening één van de saaiste dierentuindieren: Ze slapen de hele dag, je ziet ze overal en zijn ook nog eens bijna nooit raszuiver. Gelukkig waren ze in Safari Beekse Bergen nog een beetje actief. Ik moet toegeven dat ze wel erg mooi zijn.


Siberische tijger (Panthera tigris altaica)
Een piepjonge helft van een tijgertweeling in Dierenpark Amersfoort. Ik heb er anderhalf uur voor in een bizarre (pijnlijke) houding moeten zitten, maar het was schitterend om te zien!


Chimpansee (Pan troglodytes)
Mike uit Dierenpark Amersfoort.


Ringstaartmaki (Lemur catta)
Maki's, mijn grote favorieten! Deze jongen zit in de NOP.


Rode rotshaan (Rupicola Peruviana)
Een jonge mannelijke rotshaan in de NOP.


Rothschild giraffe (Giraffa camelopardalis rothschildi)
De giraffes in Safari Beekse Bergen zijn helemáál niet nieuwsgierig...


Kokmeeuw (Larus Ridibundus)
Nog een overbekende vogel...


Amerikaanse zeearend (Haliaeetus leucocephalus)
Lloyd is één van de zeearenden in Safari Beekse Bergen, en makkelijk te herkennen. Ze is komt uit Alaska en is dus ontzettend groot! Bovendien mist ze het puntje van haar snavel (die heeft ze verloren toen ze nog in Antwerpen zat, jaren geleden)


Perzische panter (Panthera pardus saxicolor)
Kanut, de eerste en enige Perzische panter die ooit in Nederland geboren is (in Amersfoort). Hij woont nu in Safari Beekse Bergen.


Boto (Inia geoffrensis)
Wel een van de mafste dieren die ik ooit gezien heb. Botos zijn Amazone-rivierdolfijnen: Ze zijn bijna blind, hebben haar op hun lange snuit, hebben een grote bult op hun voorhoofd, kunnen in hoeken van negentig graden zwemmen en zijn... knalroze! Jammer genoeg kan je die roze kleur niet op de foto zien. Deze twee mannetjes zijn de laatste rivierdolfijnen die in gevangenschap leven. Ze hebben 35 jaar in een superklein hokje gezeten, maar hebben nu een groot verblijf gekregen.


Degoe (Octodon degus)
Een jonge degoe in de dierentuin van Krefeld.


Europese wilde kat (Felis silvestris silvestris)
Deze dame lijkt behoorlijk op een huiskat maar ik zou niet proberen haar te aaien... ze zit in Dierenrijk Europa.


Mooi aquarium in Burgers' Zoo!


Blauwoogmaki (Lemur macaco flavifrons)
Adembenemend mooi dier... Jammer genoeg superzeldzaam, er zijn er nog maar een paar over! Ze zijn waarschijnlijk in het wild uitgestorven, en Apenheul is één van de vier dierentuinen die ze nog houdt.


Naaktoogkaketoe (Cacatua sanguinea)
Deze kaketoe in de NOP is vroeger duidelijk mishandeld... zijn snavel is compleet misvormd en hij is geflipt, hij draait de hele dag rondjes.


Berberaap (Macaca sylvanus)
Het lijken mediterrane heuvels maar het is de golfbaan (ex-vuilnisbelt) die naast Dierenrijk Europa ligt.


Alaotra bamboemaki (Hapalemur alaotrensis)
Alweer een hele zeldzame diersoort en alweer een van mijn lievelingsdieren: een jonge bamboemaki in Zoo Parc Overloon.


Stanley kraanvogel (Anthropoides paradisea)
Een paradijskraanvogel van heel dichtbij in dierenpark de Wissel.


Woestijnsprinkhaan (Schistocera gregaria)
Veel gezien in dierentuinen als reptielen- apen- of vogelvoer!


Sri Lanka panter (Panthera pardus kotiya)
Het mannetje in de dierentuin (het dierentuintje) van Best.

[Dukka]

Wauw, echt mooie foto's! Je kunt zien dat je in ieder geval gevoel voor kunst hebt (ook als ik kijk naar je Ducks). Ben je ook van plan wat te gaan doen (of al bezig) in een kunst-richting?