Cawopop schreef:Pluizer schreef:Dood kan een metafoor voor materialisme zijn. Spullen zijn dood. Gebouwen en snelwegen ook. Hoe meer dood, hoe meer het leven op aarde in gevaar is. Zonder leven is de Aarde niets anders dan een dode planeet.
Bedoel je: Hoe meer je hebt, hoe meer je kunt te verliezen?
Nee. Dat zie ik als een andere stelling. Ik doel op materialisme versus leven.
Wat ik bedoel is bijvoorbeeld dat als je een bos omkapt om dit te bebouwen, er levende wezens ingeruild wordt voor dood materiaal. Wat onze planeet bijzonder maakt is dat er leven is. Je kunt een gebouw prima op Mars neerzetten, maar met een levend wezen gaat dat wat moeilijk.
Er zijn mensen die teveel met spullen bezig zijn, met materialisme. De auto is nog prima, maar toch moet er een nieuwe komen. Laten de mensen zich meer met elkaar bezighouden, denk ik dan. Mensen kopen dure troep om elkander af te troeven. En voor die nutteloze dure troep wordt het milieu belast. Zo stikken we letterlijk in onze hebberigheid.
Cawopop schreef:Ik ben niet bang voor succes. Wel heel belangrijk is vind ik je sociale leven; zonder vrienden heb je weinig geluk.
Succes en een sociaal leven kunnen elkaar flink in de weg liggen. Er zijn maar weinig mensen die hun succes benutten om minder te gaan werken. Met een hoger loon heb je eerder genoeg geld om te leven, dus dan houd je meer vrije tijd over.
Maar wat ik vaak zie lijkt meer op een scene uit een Barks-verhaal, waar Donald een zak geld gebruikt om zichzelf diep in de schulden te steken.
Cawopop schreef:Daarnaast kunnen sommige 'dode' spullen ook heel levendig zijn, zoals een mooie knalpaarse elektrische gitaar, of een schaal vol lekkere aarbeimuffins, om maar wat te noemen.
Een knalpaarse elektrische gitaar kun je niet eten. Wat betreft dode dingen zie ik dus een onderscheid tussen levensbehoeften en hebbedingen.
Al kan de scheidslijn vaag zijn. Zo is dient kleding ter bescherming tegen kou/warmte, maar je kunt overdrijven door hele garderobes aan te schaffen, of door kleding na korte tijd weg te gooien. Voedsel heb je nodig, maar het eten van kaviaar lijkt me een overbodige luxe.
Een electrische gitaar is zo dood als een pier. Laat je gitaar maar eens bespelen door een gitaarvirtuoos en daarna door een leek, dan zul je horen hoe morsdood die gitaar is. Het is de muzikant die het "leven" in de gitaar brengt.
Voedsel kan wel leven. Hetzij door (micro)organismen, of omdat het gaat om een levend wezen op zich. Daarbij heb je vruchten, die kunnen uitgroeien tot een levend wezen.
Cawopop schreef:Er kan geen leven zijn zonder 'dode spullen', zonder kleding, onderdak en voedsel.
Je kunt prima leven zonder kleding en zonder onderdak. Op de ene plaats beduidend beter dan op de andere plaats, maar het is mogelijk.
Cawopop schreef:Ik vind het onnadenkend en onrespectvol van de Deense tekenaar van deze cartoons. Ik kan dus best begrijpen dat veel moslims het beledigd zijn.
Ik vind dat spotprenten op zich moeten kunnen. Vrijheid van meningsuiting. Er zijn nu ook spotprenten met de holocaust als onderwerp. Die moeten ook kunnen. Spotprenten kunnen meer over de spotter zeggen dan over het onderwerp.
Vandaar dat ik het triest vind dat beledigde moslims zich wapenen met holocaust-cartoons. Als je zelf ook gaat kwetsen maak je jezelf mede-schuldig. Hun enige verweer kan nu zijn: "Hij begon!"
Waar het mij om gaat is de vrije keuze. Die moet er zijn, vind ik. Los van de vraag of je er gebruik van maakt. Ik vraag me af of spotprenten teveel eer kunnen zijn voor een religie. Wat de cartoonisten in feite gedaan hebben is zichzelf in handen van een religie spelen. Zodoende is een afschrikwekkend effect ontstaan. Operatie geslaagd, patiënt overleden.
Feitelijk gezien kun je Jezus en Mohammed (etc.) niet verantwoordelijk stellen voor wat hun volgelingen doen, tenzij je ze zelf ook als goden ziet. En ruzie zoeken met een god lijkt me onverstandig. Dat verlies je altijd.
Er zijn atheïsten die tegen de cartoons zijn, omdat ze vinden dat het dom is om iemands god(en) belachelijk te maken.
Als je religie als een bom ervaart, zoals in één van de Deense spotprenten, waarom zou je die bom dan laten ontploffen? Wat ben je dan voor opruimingsdienst?
Als een religieuze wet iets verbiedt en ik wil er als tekenaar iets tegen doen, lijkt het mij interessanter om een uiting te vinden die de regels belachelijk maakt zónder ze te breken. Dat is de ware creativiteit, vind ik. Censuur kan heel leuk zijn.
Cawopop schreef:Aan de andere kant kan ik aardig boos worden over de reactie in het oosten. Meteen moet er geweld gebruikt worden. Waarom steken die moslims de hele Deense ambassade in de hens, en meteen die van Noorwegen erbij? Dit vind ik eng gedrag. Je kunt de daden van één Deen toch wel los zien van Denemarken als land, opzich? Ik krijg de rillingen als ik die groep moslims zie schreeuwen en afbranden, en wat al dan niet.
Precies, je krijgt de rillingen. Het is machtsvertoon. Kwaad zijn is een middel om andersdenken op de knieën te krijgen. Er zijn veel mensen die je ogenblikkelijk gelijk zullen geven als je jezelf kwaad maakt. Omdat je dan hopelijk weer rustig zult zijn. Maar in praktijk wordt de kwade dan vaak alleen maar kwader, op den duur. Als je ziet dat mensen rekening met je houden, simpelweg omdat je even hard schreeuwt, waarom zou je dan nog rustig zijn? Een brutaal mens heeft de halve wereld.
Cawopop schreef:Ik heb weinig begrip voor extrimisme in welke vorm ook.
Dus je hébt begrip? (Close reading! Nja!)
Cawopop schreef:Het zou wat zijn als massa's Europeanen de straat opgaan en alle Arabische ambassades die ze tegenkomen in de fik zetten, omdat er een Moslim een spotprent heeft gemaakt die Jezus belachelijk maakt.
Ik heb begrepen dat je met zowel christenen als moslims in moeilijkheden kunt komen, als je Jezus belachelijk maakt.
Ook christenen kunnen erg lastig zijn. In het keurige Nederland was er in 1964 een rel om een Kopspijkers-achtig TV-programma met Mies Bouwman, getiteld 'Zo is het toevallig ook nog 's een keer', waarin met een 'Onze Vader' de televisie als een god geëerd werd, waarbij de TV-antennes op de daken de kruizen waren. Er moest politiebescherming aan te pas komen.
Telegraaf:
"Was de eerste uitzending ergerlijk, de tweede vervelend, de derde was zowel het één als het ander. Het wordt nu tijd dat de VARA zich heel duidelijk realiseert, dat het Nederlandse publiek niet gediend is van schimpscheuten op het koninklijk huis, en nog minder van godslastering. Dit was met het onderdeel over het Heilige Beeld en het TV-kruis, compleet met een 'parodie' op het Onze Vader, zo erg, dat in Amsterdam zelfs de politie werd opgebeld door verontwaardigde kijkers, die eisten dat worden ingegrepen."
Brief:
"Aan de Joden Frenkel Frank en Peter Lohr.
Na de 3e uitzending Zoo was het enz. VARA hebben wij er nu genoeg van. Wij hebben jullie 6 namen opgekregen. Wij willen die Vieze gezicht van jullie niet meer op de T.V. zien, laat staan die domme uitlatingen te aanvaarden juist jullie joden hadden niet mogen mee doen, als wij zeggen stinkjood of rotjood zijn wij antie. Mag u dan wel spotten met onze beginselen? hebben jullie niets geleerd met Hitler? Kijk uit - wat er nu gebeuren gaat zal jullie spoedig zien.
Tegenstanders van Godslastering."
Uit een brief van 'De Raad van Twintig', 8 januari 1964:
"Twintige wijze mannen afkomstig uit alle delen van ons dierbaar Nederland zijn na lang beraad besloten het recht in eigen handen te nemen, omdat onze gerechtelijke instanties blijkbaar om politieke redenen niet durven of kunnen ingrijpen. [...] Als U in de toekomst slechts éénmaal onze Koninklijke familie durft te beledigen en onze heiligheden parafraseert in Uw politieke grofheden, dan zal onze raad tweemaal een lot trekken. Eénmaal zal het lot de man aanwijzen die de opdracht krijgt één uit Uw midden door de kogel om het leven te brengen; het tweede lot zal aanwijzen wie dat van U zal zijn. Spreek ons nu niet van christelijke deugd en verdraagzaamheid, want daarover werd ook niet tussen 1940 en 1945 gesproken. Wij raden U ernstig aan met deze waarschuwing rekening te houden."
Brief, gericht aan Mies Bouwman:
"Lelijke vuile jodin!
Je hebt weer heerlijk zitten gnuiven bij het televisie-program van zaterdagavond. Nu heb je eens precies laten blijken wie je feitelijk bent door zo'n godslasterlijke tekst te brengen. Ik hoop, dat jij en je kinderen het dagelijks brood nog eens zullen missen, dan zal je misschien nog wel eens aan dat gebed terugdenken.
Als je nu nog eens met dat Dorp moest beginnen, kreeg je gegarandeerd van al 'die fantastisch lieve mensen' geen dubbeltje meer los!
Dr. Klapwijk mag zich ook wel eens realiseren met wie hij in zee gegaan is. Of is hij misschien ook van je ras? Ja, de Duitsers hebben er indertijd toch nog een vergeten blijkbaar.
Wij zullen in een grootscheepse aktie de Minister vragen jou te verbieden om voor de TV te komen."
Dit is inmiddels ongeveer 40 jaar geleden. Het lijkt me duidelijk dat we in Nederland qua vrijheid van meningsuiting een grote stap voorwaarts hebben gemaakt, in de tussentijd. Maar nog steeds zijn er protesten tegen TV-programma's, tot aan kamervragen toe. Was Theo van Gogh een volksheld geweest als hij geroepen had dat christenen schapenneukers zijn? Hoe zou men daarmee omgaan?
Wat ik trouwens opmerkelijk vind is het anti-semitisme in die vergeelde christelijke protesten, en de link naar de holocaust. Dat is dus niet alleen iets voor moslims.
Het geweld dat internationaal is uitgebarsten, vind ik buiten alle proporties. Dat gaat om meer dan cartoons, religie of discriminatie. Het geweld heeft alles met een gebrek aan normen te maken. Zijn hysterie en het slopen van een ambassade, manieren om een punt te maken? Zo heb je geen cartoons nodig om religie bespottelijk te maken. Dat doen de religieuzen dan zelf wel, vaak tot ergenis van veel hun eigen geloofsgenoten.
Polo schreef:Pluizer schreef:Dood kan een metafoor voor materialisme zijn. Spullen zijn dood. Gebouwen en snelwegen ook. Hoe meer dood, hoe meer het leven op aarde in gevaar is. Zonder leven is de Aarde niets anders dan een dode planeet.
Fout. Spullen zijn levenloos. Je kunt het alleen dood noemen als het ooit geleefd heeft.
Interessant onderscheid. Al zie ik geen verschil tussen de termen. Levenloos of dood. Wat zegt het woordenboek?
Misschien is "gestorven" een term voor iets dat ooit geleefd heeft?
Polo schreef:Juist dat het levenloos is maakt het alleen maar erger.
Hoe bedoel je?
Dukka schreef:Humor moet kunnen, óók over het geloof. Het is iets anders als er niets anders dan grappen over worden gemaakt, maar dat is in dit geval niet het geval. Naar mijn mening overdrijven de moslims (die meedoen aan deze rellen) sterk, en keur dus alles wat ze om die rede doen ook af.
Onder andere Nozzman heeft een flink aantal spotprenten gemaakt over het Rooms Katholieke geloof, maar dat wil ook niet zeggen dat hij moet worde bedreigt enz.
Significant verschil is dat het icoon van de moslims belachelijk wordt gemaakt. Als je een spotprent maakt van katholieken, is dat iets anders dan een spotprent van Jezus.
Ik vind dat Monty Python's 'Life of Brian' het onderscheid mooi aanpakt. Ze laten zien dat Brian een ander persoon dan Jezus is. Maar toch zijn er protesten geweest. Er zijn mensen die vinden dat je religie überhaupt niet mag bespotten.