Michiel P schreef:"Hanggliders be hanged" en de twee (!) versies van "The Pied Piper of Duckburg" zijn ook twijfelgevallen. Toch worden deze alledrie wél in de serie opgenomen. In "Pied Piper" zijn er maar drie pagina's van Barks. "Somewhere in Nowhere" heeft een kern die van Barks afkomstig is. Wat is dan precies het criterium om "Hanggliders" en "Pied Piper" wél op te nemen en "Somewhere in Nowhere" te laten vallen? Wanneer mag een verhaal geen Barksverhaal meer heten?
'Hang Gliders be Hanged' is vergelijkbaar met 'Go Slowly, Sands of Time'. Barks heeft voor deze verhalen elk alleen een synopsis geschreven, dat leesbaar is als een tekstverhaal. Men zou deze tekstverhalen zo kunnen vertalen en plaatsen in de Donald Duck, of als vulling voor een 'Beste verhalen'-album. Geen lezer zou merken dat het slechts een synopsis is. Het lijkt een volwaardig tekstverhaal, dat zo aan de bedrand voorgelezen kan worden.
Probleem met 'Hang Gliders be Hanged' is dat men in de uitwerking een eigen koers heeft gekozen, door het hart uit Barks's synopsis te snijden. Die verstorende vogels, die uit een reeds bestaand Barksverhaal gepikt lijken, over Donald als verhuizer (
WDC 222), die zijn door de uitgever ingevoegd.
Oorspronkelijk krijgt Donald van de neefjes het advies om vals te spelen. Zij geven hem een noodpakket mee. Hoewel Donald aanvankelijk zweert dat hij eerlijk zal winnen, gaat hij halverwege het verhaal toch overstag. In het noodpakket zit een klosje touw. Donald moet het uiteinde van het touw aan zijn deltavlieger vastmaken, en het klosje naar beneden gooien. Een van de neefjes vangt het klosje op en kan Donald zodoende als was hij een vlieger aan een touwtje, naar de finish leiden. Maar dat vals spelen gaat natuurlijk mis. Het klosje komt terecht in een draaimolen beneden, en Donald wordt dus op grote hoogte in de rondte geslingerd. De neefjes moeten kaartjes kopen om de draaimolen te stoppen en het touw te doorknippen. Donald vervolgt duizelig de wedstrijd. Het is in deze toestand dat hij de finish-cirkel verwart met de taart.
'Hang Gliders be Hanged' was dus wel een oorspronkelijk Barksverhaal. Maar de uitgever is er toentertijd drastisch aan gaan sleutelen.
McDrake International: Somewhere in Nowhere
http://bb.mcdrake.nl/engdisney/viewtopic.php?id=191In dit topic staat de tekst van wat Barks aanvankelijk zou hebben geleverd. Misschien is het door Nederland uit te werken tot een kort stripverhaal? De "Nodding Nap hound" die onder röntgenstralen een "Chiwawa"-achtige hond blijkt, ontbreekt in 'Somewhere in Nowhere'. Dat geeft ruimte voor een heel ander verhaal, dat misschien zelfs naast 'Somewhere in Nowhere' kan bestaan. Zou iemand als Frank Jonker of Jan Kruse eens met zo'n idee kunnen spelen, bijvoorbeeld?
In The Carl Barks Library staat (op pagina 6A-012) nog een idee dat in zijn beknoptheid een heel verhaal herbergt:
In 1985, one night after dinner, Barks came with a short idea for a story containing Gyro Gearloose and Gus Goose. As Bill Grandey quoted in a December 17, 1985 letter to Geoffrey Blum: "Wouldn't it be great to have a pill that would negate calories? Gyro could invent one. Initially it would be a great success: formerly large people could be normal size without any effort. Picture various pig people becoming svelte. Then - as demonstrated by Gus Goose - a good thing can be overdone. Picture former fat people blowing around in a light wind!"
Hier moet Nederland heel wat van kunnen maken, van zo'n tijdloos plot. Diëten is nog steeds een aktueel onderwerp. Zo'n plot zou toch minstens geschikt moeten zijn voor Donald Duck Weekblad en voor andere albumreeksen.
Michiel P schreef:Ferdi F schreef:Leuk dat een van jullie de Taliaferro gags heeft genoemd. We waren op de redactie hier helemaal nog niet van op de hoogte. Ik heb het ook aan Thom Roep doorgegeven en deze zullen waarschijnlijk wel terug te vinden zijn in een van de volgende albums.
That would be thrilling! Leuk dat we iets hebben kunnen bijdragen!
Hoe rekenen we af? Cheque of contant?
Rockerduck schreef:Ferdi F schreef:Ook verhalen als Somewhere in Nowhere, Dime and Dime Again en Race for the Golden Apples zullen de Beste Verhalen-reeks niet gaan halen. Alledrie de verhalen zijn niet direct geschreven door Carl Barks, maar hooguit gebaseerd op een idee van hem of wat correcties die hij naar de scenarist heeft gestuurd. Maar zelfs dat is in sommige gevallen heel erg twijfelachtig.
Maar van 'Somewhere in nowhere' is bekend dat Barks eraan meegewerkt heeft. Daar zijn, zoals Ei al zegt, foto's van. En ik meen me te herinneren dat Ei plots van Barks voor dat verhaal op McDrake International heeft gezet. Dus dat verhaal kan wel degelijk in een 'Beste Verhalen'-album. Zeker als je Rosa- en Jippes-versies van 'The pied piper' ook meeneemt.
'The Pied Piper of Duckburg' is alleen maar een onvoltooide poging van Barks. Hij heeft ingrediënten van deze poging hergebruikt in andere Wortel-verhalen en in een Woudloper-verhaal.
Rosa en Jippes zijn geen Barks, en ze doen in hun uitwerkingen geen enkele moeite om te achterhalen wat Barks als verhaal einde voor ogen had. Rosa en Jippes hebben er hun eigen feestje van gemaakt. Hun 'The Pied Piper of Duckburg' in een Barks-album kan alleen een vergissing of een eh.. artistieke vrijheid van de samensteller zijn. Want Barks heeft meer te maken gehad met het resultaat van 'Somewhere in Nowhere' en 'Dime and Dime Again', dan met een half rattenvangers-idee dat hij zelf heeft afgekeurd en ten dele hergebruikt.
Barks heeft aan 'Somewhere in Nowhere' meegewerkt, hoe twijfelachtig dan ook. En 'Dime and Dime Again' is door Barks aan Rosa aangeboden, als een plot dat uitgewerkt kan worden als verhaal.
Het onvoltooide 'The Pied Piper of Duckburg' is daarentegen misbruikt, om er alsnog een heel verhaal van te maken. Het gaat om werk dat door Barks is afgekeurd. Men heeft niet eens een einde! Dit in tegenstelling tot de plots/aanzetten voor 'Somewhere in Nowhere' en 'Dime and Dime Again', die elk wél een einde hebben.
Als 'The Pied Piper of Duckburg' in Rosa- en/of Jippes-vorm in 'Beste verhalen' verschijnt, dan past ook Blum's 'Golden Apples' erin. Dat verhaal is, alweer in tegenstelling tot 'Pied Piper', geïnspireerd op basis van een volwaardig Barks-verhaal, dat indertijd door Barks's uitgever is afgekeurd en verloren gegaan. (Blum baseert zich op een vluchtige herinnering van Barks.)
Door 'The Pied Piper of Duckburg' in 'Beste verhalen' te plaatsen, heeft de redactie de grens opgerekt. Want, waar ligt deze nu?
Rockerduck schreef:Ferdi F schreef:Ik ben in dit topic veel reactie's tegengekomen van Rockerduck die klaagt over 'opvulsels'. Ik hoop dat Rockerduck naar aanleiding van mijn verhaal begrijpt waarom sommige albums opgevuld worden met andere dingen dan strips? Dit is geen kwade wil, maar meer uit noodzaak.
Ik heb nooit willen suggereren dat het uit 'kwade wil' was (die rare term gebruikte Jos Beekman ook al in dat andere topic). Ik denk alleen dat je zo'n pagina als die met die rebus van Barks beter kunt gebruiken om dan wat te laten zien van de vele voorplaten die Barks heeft gemaakt, of olieverfdoeken.
Met voorplaten en olieverfdoeken kun je een aparte serie vullen. In 'Beste verhalen' verschijnt tot dusver wat ónder de covers gezeten heeft. Daar hoort die rebus bij.
Olieverfdoeken zijn eigenlijk een aparte categorie. Die behoren tot merchandising. Dat heeft op zich weinig met strips te maken.
Rockerduck schreef:Ferdi F schreef:Rockerduck, hoe kom jij erbij dat Thom "Go Slowly, Sands of Time" niet mooi vond? Waar baseer jij dat op?
Ik heb heel diep in mijn geheugen gegraven, maar ik kan het niet meer met zekerheid zeggen. Ik weet zeker dát ik het ooit gelezen heb, maar ik weet niet meer waar. Ik denk aan een e-mail en/of uitspraak van Roep zelf, op het oude McDuck.nl.
Thom Roep heeft dat ooit verteld tijdens de Stripdagen. Begin jaren '90. Ergens na het verschijnen van het kerst-leesverhaal in Donald Duck, waarvoor Barks illustratie-ontwerpen heeft geleverd. Roep was in de Duckstand aanwezig en zei toen (tegen Ei's alter-ego Daniël), dat hij de tekeningen van de oude, wrakkige Dagobert in 'Go Slowly, Sands of Time' te lelijk vond om te gebruiken. Misschien bedoelde Roep er alleen Donald Duck Weekblad mee, maar lelijk vond hij ze. Waar overigens best wat voor te zeggen valt, slijm slijm, want de wrakkige Dagobert lijkt er zowat door Rosa getekend.
Let wel, Dagobert is bedoeld om er als wrak uit te zien.
Wat is Roep's mening anno 2009? Maakt 'Go Slowly, Sands of Time' kans op publicatie in tenminste 'Beste verhalen'?
Rockerduck schreef:Ferdi F schreef:Mochten er nog vragen zijn, stel ze gerust. Ik zal proberen ze zo goed mogelijk te beantwoorden.
Graag, da's sportief van je. Eén laatste vraag/suggestie/verkapte klacht: kan het papier niet weer wat dikker? Niet zoals de Dagobert-reeks op het einde; wel glad, maar steviger? Zoals de Beste Verhalen-albums waren zo'n 30 uitgaven geleden? Dat nieuwe, dunnere papier geeft geen houvast; en ik vind er de tekeningen en vooral kleuren slecht op uit komen.
Denk je wel aan het milieu? In die goede oude tijd die jij bedoelt waren er nog bossen om tot papier te vermalen.