Nederlandse Redactie

[Ei]

Uit het topic 'Grappigste Avonturen van Donald Duck':

Wat maakt de "persoonlijke mening" van een redacteur dan meer waard dan die van een ander? Als een redacteur niet van andijvie houdt, is een verhaal over andijvie dan slecht?

Een redacteur zit op zijn plek om een verhaal goed te keuren, daar is hij (o.a.) voor aangenomen. Een andijvieboer is er om andijvie te verbouwen, een bakker om brood te bakken, etc.
En natúúrlijk speelt een persoonlijke mening ook mee in de keuze voor een aankoop. Ei zou het verhaal van Jonker toch ook aankopen omdat hij het met plezier heeft gelezen? Het moet natuurlijk kwalitatief ook goed zijn, maar dat je eigen smaak meetelt, is nooit ontkend.
Maar ook dat is uitgelegd, bij twijfel wordt er vaak overlegd. Jammer dat dit minder is blijven hangen dan "kut met peren", "kankerpitten" en de "glazen wijn".

Ik krijg steeds meer het idee dat ik en mijn collega's hier voor Jan met de korte achternaam reageren op vragen. Als we antwoord geven op jullie vragen worden onze antwoorden vervolgens weer verdraaid om de redactie in een negatieve hoek te drukken.
Een voorbeeld is mijn uitleg over het samenstellen van onze albums. Het digitaliseren van verhalen. Na mijn uitleg wordt deze gebruikt om aan te tonen dat we onze albums vullen met alleen maar digitale verhalen omdat dit lekker gemakkelijk en goedkoop is. Dat heb ik niet gezegd. De kosten van het digitaliseren spelen uiteraard een rol, maar ook niet een dusdanige rol dat we maar besluiten om alles zo goedkoop mogelijk te maken.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14921#p14921

[Ei]

Ik krijg steeds meer het idee dat ik en mijn collega's hier voor Jan met de korte achternaam reageren op vragen. Als we antwoord geven op jullie vragen worden onze antwoorden vervolgens weer verdraaid om de redactie in een negatieve hoek te drukken.

Over die negativiteit: volgens Ei lijkt de redactie te wensen dat lezers VROLIJK worden van berichten over hoe goedkoop de uitgaven zijn. Dat zelfs goedkoop nog niet goedkoop genoeg is. Vindt de redactie die situatie zelf zo prettig? Dat mooi weer spelen, alsof er niets aan de hand is. Oom Thom die in de Metro-krant stelt dat Donald Duck nog honderd jaar meegaat, terwijl de Nederlandse redactie een aantal jaar geleden zowat ontslagen is. Het lijkt wel alsof Oom Thom ervan geniet, in de media voor afdeling marketing te spelen. O, het gaat zo lekker bij de Duck! Iedereen die met andere geluiden komt, die kraamt onzin uit.

Mau Heymans hoorde van een lezer in begin 2005 dat het die lezer lijkt alsof het Oom Thom geen bal kan schelen. Mau heeft toen met nadruk verteld dat Oom Thom een keer bijna of helemaal in tranen was, over wat er met Donald Duck weekblad gebeurde. Het grijpt Oom Thom wel degelijk aan, zei Mau. Als je dat als lezer weet en je ziet Oom Thom ondertussen schijnheilig vrolijk doen in de media, mag er dan niets knappen? Och nee, er is niets aan de hand hoor! Mau zit zeker te liegen. Of degene die Mau gesproken heeft, die liegt zeker. Iedereen kraamt onzin uit, behalve de redactie op McDrake. Nee hoor, over dit soort sombere geluiden is jullie natuurlijk niets bekend. Want o, wat is jullie weekblad toch vrolijk!

Ei denkt dat Ferdi F in feite een heel aardige jongen is, die misschien ook het een en ander anders verwacht had toen hij begon te werken bij Donald Duck. Als je dat gaat ontkennen of dat gevoel niet hebt, wek je de suggestie dat je het allemaal wel best vindt. En dat gaat ten koste van de liefde voor de eend.
Misschien is het onmogelijk om echt met liefde op de redactie te werken. Want een liefhebber zou daar de hele dag zitten snotteren, te zien hoe alles goedkoop moet en hoe bitter weinig nog is toegestaan in het maken van goede verhalen. Heeft Ferdi daar nooit last van? Of riskeert de redactie ontslag als men daar openbaar over schrijft? Is Ferdi nooit in tranen geweest over de toestand, uit liefde voor het vak?

De sombere geluiden worden ontkend door de vrolijke redactie. De geruchten over een bijna of helemaal huilende Oom Thom zijn natuurlijk onzin. De redactie zit daar de hele dag vrolijk te wezen. Om af en toe op McDrake in te loggen en te vertellen hoe dom wij zijn. Want eigenlijk is het alleen McDrake waar somberheid is. En als we daar niet intrappen, krijg je de indruk dat je voor Jan Kruis zit te schrijven.

Een voorbeeld is mijn uitleg over het samenstellen van onze albums. Het digitaliseren van verhalen. Na mijn uitleg wordt deze gebruikt om aan te tonen dat we onze albums vullen met alleen maar digitale verhalen omdat dit lekker gemakkelijk en goedkoop is. Dat heb ik niet gezegd.

Waar staat de bewering dat jullie "albums vullen met alleen maar digitale verhalen"? Volgens Ei maak je dat er zelf van.

De kosten van het digitaliseren spelen uiteraard een rol, maar ook niet een dusdanige rol dat we maar besluiten om alles zo goedkoop mogelijk te maken.

En verwacht iemand op de redactie dat lezers blij worden van het eeuwige gezeur over kostenbesparing? Jullie kopen verhalen spotgoedkoop aan bij bijvoorbeeld Frank Jonker en Mau Heymans, waarbij de uitval voor hun eigen rekening is. Spotgoedkoop. En ook daarna mag het niets meer kosten. Jullie betalen geen royalties en zelfs het scannen wordt te duur gevonden. Zit jij je dan niet plaatsvervangend te schamen, Ferdi? Of mag je dat niet zeggen?

De redactie zit natuurlijk tussen twee vuren in. Tussen de lezers en de aandeelhouders. Maar het lijkt Ei dat de redactie tegenwoordig meer opheeft met die aandeelhouders dan met de lezers. Daar komt dat beeld van poenscheppen vandaan. Wie weet hebben redactieleden zelf ook aandelen en varen ze er wel bij.

Hoe dan ook, de aanwezigheid van de redactie op McDrake wordt toegejuicht. Dat weet de redactie zelf ook wel, hoopt Ei.
Ei kan op zijn beurt beweren voor Piet Snot te schrijven, omdat Ferdi niet even laat weten of hij dat Jonker-kerstscenario heeft ontvangen en wat ermee gaat gebeuren. Is dit scenario nu voor noppes besproken en ligt het weer in de vuilnisbak?

[Rockerduck]

Mooie post, Ei. Vooral dat stuk over Mau Heymans die vertelt over een (bijna) huilende Thom Roep die zich het lot van 'Donald Duck' aantrekt. Heel aangrijpend.
Ach, ik snap aan de andere kant ook best wel dat de redactie wat sikkeneurig wordt van ons. Die bevelen over kostenbesparingen komen immers van 'boven'. En dan wij maar zeuren tegen die redacteuren die er ook maar het beste van willen maken...

Ho, ho! Niet weekhartig worden nu, Rockerduck!

[Ei]

Uit het topic 'Grappigste Avonturen van Donald Duck':

Hoe deed men dat vroeger, toen alles nog met de hand moest gebeuren?

Zoals de situatie op Ei overkomt is alles te duur tegenwoordig. Men kan kosten besparen met dank aan digitale produktie. Een besparing die gestoken kan worden in het digitaliseren van oudere verhalen. Maar nee, die besparing zal wel als winst in de zakken van aandeelhouders zijn verdwenen.* Dat bedoelt Ei met uitmelken en uitwringen.

Let wel, daar kan de redactie in principe weinig tegen doen. Redacteurs zijn op hun beurt ook marionetten, die zoveel mogelijk moeten produceren voor zo weinig mogelijk geld. Misschien dat de redacteurs naar die omstandigheden buitengewoon hun best doen, om er soms toch iets van te maken. En moeten we ze dankbaar zijn voor die service. Maar het blijft niettemin een droeve toestand.

* Ei heeft begrepen dat Sanoma een keer de winst van Donald Duck weekblad heeft gebruikt om een verliesgevende afdeling te redden. Geen wonder dus, dat veel te duur is (en blijft).

Dat is nou juist een groot probleem. Bedrijven worden overgenomen die weer door een nóg groter bedrijf wordt overgenomen dat weer door een nog groter bedrijf wordt overgenomen. Investeren en meer winst maken. Daar gaat het om. De redactieleden kunnen daar niets aandoen maar daardoor wordt er vaker wel "makkelijker gedacht". Inplaats dat er, zoals er vroeger, dingen gemaakt werden die goed moesten zijn om te laten zien waartoe een bedrijf en zijn medewerkers toe in staat zijn wordt er nu konstant met een kostenplaatje gewerkt wat een enorme invloed heeft.

(Nou vraag ik me wel altijd af hoe het met de winst zit van het DD weekblad. Te pas en te onpas wordt er vol trots verteld dat de oplages 300.000 en meer is. Als er een dubbeltje per exemplaar op verdient wordt is dat per week een aardige bruto-winst: is nog altijd zo'n 130.000 per maand (simpele beredenering, maar ik moet toch wat). Kan wel wat van betaald worden hoewel het voor de redactie-medewerkers geen vetpot is. Misschien wordt 3/4 wel in de papiervernietiger gekukeld na de retouren uit de supermarkten en tijdschriften/boekenwinkels.
Kan DD weekblad niet als zelfstanige onderneming verder? Maar dat is een ander verhaal ik dwaal helemaal af.... sorry).

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=15102#p15102

[mcDuck King]

Mooie post, Ei. Vooral dat stuk over Mau Heymans die vertelt over een (bijna) huilende Thom Roep die zich het lot van 'Donald Duck' aantrekt. Heel aangrijpend.
Ach, ik snap aan de andere kant ook best wel dat de redactie wat sikkeneurig wordt van ons. Die bevelen over kostenbesparingen komen immers van 'boven'. En dan wij maar zeuren tegen die redacteuren die er ook maar het beste van willen maken...

Ho, ho! Niet weekhartig worden nu, Rockerduck!

Precies, hou je slechte kant voor u, iemand moet toch voor onze rechten opkomen.

[Ei]

Dat is nou juist een groot probleem. Bedrijven worden overgenomen die weer door een nóg groter bedrijf wordt overgenomen dat weer door een nog groter bedrijf wordt overgenomen. Investeren en meer winst maken. Daar gaat het om. De redactieleden kunnen daar niets aandoen maar daardoor wordt er vaker wel "makkelijker gedacht". Inplaats dat er, zoals er vroeger, dingen gemaakt werden die goed moesten zijn om te laten zien waartoe een bedrijf en zijn medewerkers toe in staat zijn wordt er nu konstant met een kostenplaatje gewerkt wat een enorme invloed heeft.

Dat er vaker wel "makkelijker gedacht" wordt, daar stoort Ei zich vooral aan.

(Nou vraag ik me wel altijd af hoe het met de winst zit van het DD weekblad. Te pas en te onpas wordt er vol trots verteld dat de oplages 300.000 en meer is. Als er een dubbeltje per exemplaar op verdient wordt is dat per week een aardige bruto-winst: is nog altijd zo'n 130.000 per maand (simpele beredenering, maar ik moet toch wat). Kan wel wat van betaald worden hoewel het voor de redactie-medewerkers geen vetpot is. Misschien wordt 3/4 wel in de papiervernietiger gekukeld na de retouren uit de supermarkten en tijdschriften/boekenwinkels.

Dat zou Ei ook willen weten. Wat zegt zo'n oplage over de winst?

Kan DD weekblad niet als zelfstanige onderneming verder? Maar dat is een ander verhaal ik dwaal helemaal af.... sorry).

Zou het mogelijk zijn om náást Sanoma een zelfstandige onderneming luxe edities te laten uitbrengen, in licentie van Sanoma?

Mooie post, Ei. Vooral dat stuk over Mau Heymans die vertelt over een (bijna) huilende Thom Roep die zich het lot van 'Donald Duck' aantrekt. Heel aangrijpend.

Tja, maar het blijft van horen zeggen. In tegenstelling tot een Aart Staartjes, die op televisie bij 'De wereld draait door' een diepbetrokken, kritisch betoog houdt over hoe van boven gesold wordt met de uitzendtijd van 'Sesamstraat'. Die dreigt op te stappen als dat zo doorgaat. Die mensen oproept om te protesteren op een daartoe in het leven geroepen website.

Ach, ik snap aan de andere kant ook best wel dat de redactie wat sikkeneurig wordt van ons. Die bevelen over kostenbesparingen komen immers van 'boven'. En dan wij maar zeuren tegen die redacteuren die er ook maar het beste van willen maken...

Het beste? Of wordt er makkelijk gedacht? In het huidige Donald Duck Weekblad (DD 2009-26) is een Tokkie Tor-verhaal te lezen waarin een insecten-oorlog te zien is, die lijkt op de Eerste Wereldoorlog. Met loopgraven, gehelmde soldaten, geweren, bajonetten en ontploffende bommen. Ei vindt dat van een beduidend minder vrolijk niveau dan de absurde kanonskogels van het afgekeurde Jonker kerstscenario, die alleen genoemd worden in de tekst.

Ook vind ik de voorbeelden van het Indianenverhaal en de snorrenoorlog in de Winter- en Vakantieboeken duidelijk van een vrolijker niveau dan de (realistischere) oorlog die Jonker in zijn verhaal een rol laat spelen. Waarom is er oorlog in dat land? Is het net zoiets knulligs als de snorrenoorlog in Opper-Kryptanië? Ik meen mij te herinneren dat in dat verhaal een generaal rondloopt met een lekkend waterpistool (met druppeltje).

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14793#p14793

De oorlog in het Indianenverhaal is wel degelijk realistisch. Er zijn heel wat indianen uitgeroeid. Als Jonker naar zo'n oorlog had verwezen, of naar de Eerste Wereldoorlog, was het kerstscenario dan "van een vrolijker niveau" geweest?

Het te vondeling leggen (wat bij Jonker een Disney-achtige logeerpartij voor de kerst is), zou volgens Ferdi een zwaar thema zijn. "Voor kinderen die dit overkomen is en dit verhaal lezen is hier niets vrolijks aan."
Maar in het Pluto-verhaal is sprake van een dode hond, waarvan portretten zien te zijn. Pluto moet deze dode hond vervangen. Is dit geen "zwaar thema"?

Hoe weet je als scenarist nu nog wat er mogelijk is?

Ho, ho! Niet weekhartig worden nu, Rockerduck!

Bas wil dat we aardig zijn. Maar hoe aardig is de redactie als je een degelijk 10-pagina's tellend kerstscenario indient, dat tot dusver om onduidelijke redenen in de vuilnisbak is verdwenen? De redactie meet met twee maten, als het er niet meer zijn. En men pleistert dat met een "persoonlijke mening". Hoe aardig is dat?

De eerstvolgende Duck na Ferdi's deskundige, vrolijke uitleg bevat een loopgraven-oorlog en een dode hond. En nu moeten zowel auteurs als fans natuurlijk beleefd gaan gissen waarom kinderen daar wel blij van worden. Afwachtend of de redactie ooit zo aardig wil zijn om alsnog opheldering te geven, voor zover die er is. Tot dusver roept Ferdi's antwoord meer vragen op dan antwoorden. Het zal je scenario maar wezen.

[Ei]

Hebben redacteurs Bas S en Ferdi F het kerstbabyscenario van Frank Jonker inmiddels gelezen? Ei zou teleurgesteld zijn als hun interesse nep is. Ferdi gaf Ei opdracht de scans op te sturen, maar zegt er sindsdien niets meer over. Maar goed, dat is natuurlijk zijn vrijheid.
En wat kan Ferdi zeggen, als "comic assistant" zijnde? (In het colofon van Donald Duck Weekblad staat "Comic assistant: Ferdi Felderhof".) Wat is een comic assistant? Zet je dan koffie voor Oom Thom en masseer je zijn schouders als hij strips leest?

Maar goed, Ei denkt dat zelfs als Bas en Ferdi terwille zouden zijn, het kerstbabyscenario ook voor hen een lange weg te gaan heeft. Want ze zijn maar radertjes in het systeem van Oom Thom. Dat blijkt voor Ei o.m. uit hun reacties. De ontkenningen dat ze in een dictatuur zitten, bevatten louter bevestigingen dat het toch echt zo is. Want o toevallig, Oom Thom heeft gewoon echt altijd gelijk. Ja, die oude man zit al jaaaaaaren in het vak. In tegenstelling tot die jonge broekjes. En wat is hij verstandig! Alsof ze verliefd op hem zijn. Schattig.

Mariella Manfré, die op McDrake zichzelf "Chef Disney tijdschriften & Online" noemde, staat in Donald Duck Weekblad vermeld onder "Tekstredactie", als "chef". Mariella staat in hetzelfde rijtje als Jos Beekman, Bas Schuddeboom ("website") en Jim van der Weele.
Ei neemt aan dat hoofdredacteur Thom Roep in rangorde boven Mariella staat. Ze lijkt volgens de colofon alleen chef van de tekstredactie, en niet de chef van Oom Thom. Dat betekent dat ze, evenals Jos, Bas, Jim en Ferdi, onder hoofdredacteur (dictator) Thom staat.
Wat is precies de functie van Mariella? Wat houdt "Chef Disney tijdschriften & Online" in? Dat ze alleen de tekstredactie op het matje kan roepen? Terwijl Oom Thom (met zijn "kankerpitten") ongemoeid blijft?

Iets anders:
Ei heeft inmiddels scans van het Boze Wolf-verhaal van de Toonder Studio. Ei vermoedt een Piet Wijn. Een ongepubliceerd, vergeten verhaal waar Oom Thom in afgelopen 10 jaar interesse in heeft getoond, maar waarvan niets meer vernomen is. Het gaat om een Engelstalige versie, die 'Keep Your Eye On the Clock' heet, 8 pagina's telt en genummerd is als "#7106".
Ei heeft geen idee waarom deze afgekeurd is. Het gaat over Midas die een hypnose-show bezoekt. Hij probeert daarna de biggetjes te hypnositeren met een vestklokje dat aan een kettinkje bungelt. De biggetje doen alsof ze dat niet zien. Midas komt met grotere wijzerplaten aanzetten. Staat bijvoorbeeld midden in de nacht, buiten met een megafoon en een staande klok te schreeuwen dat de biggetjes in slaap moeten vallen, waardoor de biggetjes niet kunnen slapen.
Ridder ter Geit heeft die scans inmiddels ontvangen. Als er meer lezers oprechte interesse hebben, en/of in het kerstbabyscenario, laat het duidelijk weten. Dan komen ze naar je toe. Altijd leuk, oprechte interesse van mensen die echt van strips houden.

[Duckfan van Down Under]

Ik zou die scans wel eens willen zien. Want D7106, dat verhaal is meer dan 35 jaar oud. Dat verhaal moet goed zijn. In ieder geval beter dan wat er de afgelopen 5 jaar in de Duck stond.

[Ridder ter Geit]

Ik vond het wel interessant. De grap met de steeds groter wordende klokken was leuk.

[Caspar]

Stuur maar weer op die scans, ik heb altijd interesse . Misschien moeten we met al deze onuitgebrachte scans en interessante McDrake artikelen wel een maandelijkse 'underground' Donald Duck uitbrengen, voor McDrakers en de echte fans. Verhalen en scans met commentaar van vooraanstaande McDrake-leden, een greep uit de discussies op McDrake, onofficiele interviews met Donald Duck medewerkers op McDrake. Dat wordt een succes hoor!

[Duckfan van Down Under]

Ja, en een stukje over "nieuwe topics deze week". En een poll: wat was deze week het beste topic?

[DuckBoy]

IK heb de scans van de kerstbaby en het willie verhaal al gelezen. Lijken me leuke verhalen voor in het weekblad!

[Duckfan van Down Under]

Hier, Redactie! Hoor je 't ook 'n 's van iemand anders!

[Rockerduck]

We weten dat in de Brievenbus en de Moppentrommel door de Nederlandse redactie 'inzendingen' zijn gepubliceerd onder de naam van een bestaand persoon, indexer Harry Fluks, zonder dat die ergens van af wist. Daar is op McDrake kritiek op gekomen, waar door de Nederlandse redacteuren eigenlijk niet of nauwelijks op in is gegaan.

Grappig genoeg las ik deze week twee brieven over dit onderwerp in oude Donald Ducks.

Nr. 49-1983:

Beste Donald. Wij zijn twee meisjes van twaalf jaar. Sorry, maar WIJ hebben die brief van Jacqueline Kleerebezem geschreven (nr. 36). We hebben het haar al verteld. Ze is niet meer kwaad op ons. Ze wordt door dit "geintje" aangekeken. We hopen dat u ons erin zet. Dan kan iedereen zien dat zij het niet gedaan heeft. Haar naam stond in uw blad dus onze namen zullen er ook in MOETEN. We hopen het echt.

[Antwoord:] Wat jullie gedaan hebben is erg gemeen en kinderachtig. Ik ben blij dat jullie zo eerlijk zijn om mij te schrijven hoe het precies zit en het is ook dapper dat jullie jullie namen hebben vermeld. Om jullie een beetje te sparen heb ik ze hier maar weggelaten. Als Jacqueline niet meer boos is, zal ik het ook niet zijn. Ik hoop wel dat jullie je lesje geleerd hebben! Het is niet netjes om brieven te schrijven met de naam van iemand anders er onder.

Nr. 9-1984:

Beste Donald Duck. Eerst de complimenten voor je goede blad. In de Brievenbus van D.D. 51 van 1983 stond 'n brief van Anouk, Yoram, Martijn en Manon. Ik ben Anouk, Yoram is m'n broertje en Martijn en Manon zijn m'n neefje en nichtje. Zij hebben met z'n drieën die brief geschreven waar ik niets vanaf wist. En toch hebben ze m'n naam erbij gezet. Yoram zei dat hij niet precies wist wat ze in die brief schreven, want hij was aan het lezen en ik was er niet. Ik weet ook best wie Knorretje is en ik vind hem helemaal geen vies beest!
Anouk Bovenkerk- Loenen

[Antwoord:] Foei, foei! Ik dacht dat we intussen allemaal wel wisten dat het niet netjes is om brieven te schrijven met de naam van 'n ander eronder...

[McDuck Menu]

Ik ben eigenlijk best wel geïnteresseerd voor de rest van het kerst scenario, zou Ei zo vriendelijk willen zijn het naar mij te sturen?

@Rockerduck;

Best wel hypocriet van de redactie dit, ik heb toevallig de jaargang van 1983, eens kijken wat voor brief Jacqueline Kleerebezem zogenaamd geschreven had