Ridder ter Geit schreef:Maar aan het einde van het interview blijkt ook dat hij niet denkt dat Donald Duck vandaag populair zou zijn; het is nu alleen populair door nostalgie.
Als Thom Roep nu echt een belangrijke naam zou zijn, zouden zijn uitspraken een flinke kluif zijn voor een biograaf.
De man heeft een tunnelvisie waarmee je onder een berg kunt doorlopen. (snik)
Deze bijna ex-hoofdredacteur heeft een autoritaire houding waarmee hij steeds meer op een eiland is komen te staan. Dat gaat niet alleen over personages zoals Otto en Diederik, maar ook over het internet. Roep heeft zichtbaar moeite met verandering en kan zich blijkbaar niet voorstellen dat het publiek andere wensen kan hebben dan hij. Hij is nostalgisch, dús is het publiek ook nostalgisch. En doordat dit een andersdenkend publiek buitensluit, krijgt hij op den duur gelijk.
Waarom verschuift Donald Duck Weekblad richting digitale media? Omdat het publiek nostalgisch is? Hier raakt Roep het contact met de klant kwijt. Jarenlang kon hij als een dictator heersen over wat in de Nederlandse media verscheen. Die macht is afgebrokkeld sinds:
- in het buitenland samengestelde publicaties (met daarin Otto en Diederik) steeds vaker in Nederland verschijnen
- klanten met elkaar in contact kunnen komen op internet
- klanten strips willen kunnen lezen via internet
Misschien kan Roep niets anders dan koppig in zijn eigen wereld blijven. Hij gaat liever wat zitten knutselen dan dat hij enthousiast meegaat met de wens van het publiek. Want hij is "te veel stripliefhebber", trapt hij na. Klanten die liever strips lezen vanaf een tablet, dat zijn volgens Roep niet zulke grote stripliefhebbers als hijzelf. Zoiets zegt hij niet 's avonds in de kroeg, maar in de Nederlandse media. Roep beledigt vele klanten, omdat ze niet in zijn nostalgische wereldje willen blijven. Geen wonder dus, dat Roep vertrekt - voordat hij ontslagen wordt. Dat het vertrek zou gaan om een vrijwillige keuze, kan een poging zijn om gezichtsverlies te vermijden.
Overigens is "te veel stripliefhebber" een opmerkelijke woordkeuze. Een volkswijsheid zegt dat overal waar "te" voor staat, niet goed is. Dus het zou deels zelfkritiek kunnen zijn, om jezelf "te veel stripliefhebber" te noemen, als men de woorden letterlijk leest. In praktijk bedoelt men echter met "ik ben te goed voor deze wereld", dat men overloopt van goedheid.
Maar wat is het verband tussen "stripliefhebber" en het al dan niet op een tablet lezen van strips? Misschien is iemand die vanaf een tablet strips leest, een veel grotere stripliefhebber dan iemand die per se vanaf papier wil lezen. Misschien is iemand die alleen vanaf papier wil lezen, juist "te weinig stripliefhebber".
Roep had beter kunnen zeggen dat hij "te koppig" is, "te eigenwijs" is.
Thom Roep op NU.nl:
Hij geeft toe dat je het ook puur zakelijk kunt bekijken, het blad als product zien. "Maar ik ben te veel stripliefhebber om bij die verschuiving een enthousiaste rol te spelen. Dus ik ga weer strips schrijven, tekenen, dingen verzinnen."
bron:
http://www.nu.nl/media/3398188/hoofdredacteur-40-jaar-weg-bij-donald-duck-.htmlDaar zou ook kunnen staan:
"Maar ik ben te
koppig om bij die verschuiving een enthousiaste rol te spelen. Dus ik ga
wat knutselen in mijn tuinhuisje."
Want mensen die met pensioen gaan, hebben vaak wel een klusje thuis, waar ze ein-de-lijk aan toekomen. Alsof ze jaren hebben uitgekeken om thuis de schutting een verfje te geven.
Maar stel dat Roep een strip schrijft die daadwerkelijk op de markt zou verschijnen. Hoe gaat hij dan dat doen, zonder digitale media? Of is hij dan opeens niet meer "te veel stripliefhebber"?
Roep in Stripschrift 346, 2002:
Ach ja, ik zit hier al dertig jaar en weet inmiddels wel wat de mensen leuk vinden.
bron:
http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=33862#p33862Misschien is Roep vriendelijk doch dringend gevraagd om te veranderen of anders te vertrekken. Een hoofdredacteur die meent dat hij na 30 jaar wel weet wat het nota bene overwegend jeugdige publiek wil, die smeekt om ontslag. Hij verwijst met betrekking tot Otto en Diederik, naar een onderzoek onder lezers uit de eerste helft van de jaren '70. Die lezers zijn inmiddels vaak zelf ouders van kinderen. Dus misschien dat Roep daarom het oude onderzoek nog actueel vindt. Het zal gaan om precies dezelfde mensen, dus die hebben 40 jaar later nog steeds dezelfde mening, nietwaar. Alsof iedereen vastzit in de tijd.
Dat er begin jaren '70 een gebrek aan verhalen was en er inmiddels anno 2013 een ruime keuze is, waaronder avonturenverhalen, dat lijkt niet door te dringen bij de oude Roep. En dat hijzelf zelf ook kan bijdragen door ook een aantal verhalen met die personages te laten maken, dat al helemaal niet. Hij blijft liever hangen in 1973/1974. En wie het daar niet mee eens is, die hoort niet bij zijn publiek.
Wat een gewaarwording moet het zijn voor iemand die is geboren rond het jaar 2000, en door een hoofdredacteur van een "kids & teens"-tijdschrift verwezen wordt naar een onderzoek van een kwart eeuw eerder. Stel dat iemand die in 1973 geboren is, verwezen wordt naar een onderzoek uit 1950!
Roep heeft hier de plank publiekelijk dusdanig misgeslagen, dat zijn vertrek achteraf gezien onvermijdelijk is. En dat hij wat betreft de media ook blijft hangen in een ver verleden, dat zou weleens de druppel geweest kunnen zijn.
En zo kan Ui nog wel even doorgaan met beschouwen, zoals ook met Don Rosa. Dat is ook al iemand die graag een eigen, conservatief wereldje opdringt aan een groot publiek. Onder meer met artikels/uitspraken waarin hij waarheid naar zichzelf toe buigt. Dat zulke koppige mensen zich kunnen uitleven in de wereld van Disney-strips, dusdanig dat ze andermans creativiteit beperken, dat is een enorme zwakte van dat wereldje. (snik)