Vanuit privé (richting admin) heeft Ui vernomen, dat je niet langer achter je bericht staat en dat je het liever verwijderd ziet. Maar zou dat gebeuren, dan zou men zonder uitleg denken, dat het gaat om censuur. En zou er wel een uitleg komen, over een verwijderd bericht, dan lijkt er meer aan de hand dan nu.
Hidde schreef:Ui schreef:Ga maar gauw weer Ducks tekenen; 't is toch maar een hobby uit verveling.
Nee. Ik heb me eigenlijk nog nooit echt verveeld. Is jouw hobby, om rare typetjes op een forum te spelen, geen hobby uit verveling?
Misschien is het Ui spelen, in praktijk grotendeels een hobby uit artistieke verveling. Ui probeert er telkens een nuttige hobby van te maken, door met mensen kennis te willen delen en ze niet te teleur te stellen als ze om coaching vragen. Maar dat resulteert vaak in zeer vervelende toestanden, in plaats van de bewustwording of creativiteit waar het om te doen was.
Als Ui toch maar een gek-zonder-leven is, laat Ui dan geen mensen lastig vallen die blijkbaar wel verstandig zijn en zichzelf, ondanks hun gevraag, blijkbaar toch prima kunnen redden - of in elk geval beter dan Ui. Moet de maatschappij tegen Ui beschermd worden, of Ui tegen de maatschappij? Want zo is het toevallig ook nog eens een keer. (huil huil)
Deze ellende loopt als een rode draad door het leven van Ui heen. Ui wordt door een creatieve geest gevraagd om mee te doen, vervolgens zit Ui in zijn eentje te werken en is de creatieve geest met iets heel anders bezig. En waag het niet om dan boos of zelfs maar teleurgesteld te worden, want dan bewijst Ui de wereld alleen maar dat Ui geen leven heeft en zo'n creatieve geest blijkbaar wel.
Men vindt Ui interessant vanwege een bepaalde artistieke nauwlettendheid, maar vervolgens wordt Ui om diezélfde artistieke nauwlettendheid afgekeurd. (snik)
Een en ander doet Ui denken aan het ooit zien van een televisiefragment, waarin een autist (een savant) tijdens een televisieshow werd gevraagd om dat klassieke pianowerk dat hij zo wonderlijk uit zijn hoofd kende, te gaan spelen. Die autist gaat enthousiast aan de slag, voornemens om dat hele pianowerk te spelen van pakweg een kwartier. Maar de presentator vond het na een halve minuut wel mooi geweest. Grote hilariteit onder de zogenaamd gezonde mensen natuurlijk, want de autist moest en zou dat pianowerk voltooien; hij bleef doorspelen en raakte in de war toen de klep omlaag ging. En zo had de autist evengoed op de kermis kunnen staan, uitgelachen door zogenaamd gezonde mensen.
Ui ziet hierin enigszins een vergelijking met zichzelf. (snotter)
Hidde schreef:Ui schreef:Hidde schreef:Dus jij weet beter wat ik een prettige manier van leren tekenen vind dan ikzelf?
Wie heeft het over "prettig"? Ui heeft het over leerzaamheid.
Ik zei: een prettige manier van leren. Ook met leren op school kan het per persoon verschillen, hoe die het liefst leert (visueel, kinesthetisch, auditief etc.)
Leren is lang niet altijd prettig. Leren is soms ontzettend balen.
Proberen, fout maken, weer opnieuw, wéér een fout maken, opnieuw...
Je moet ervan gaan houden om ervan te balen. En dan baal je al heel wat minder; je doet het gewoon.
Iemand die traint voor een sport zal ook moeten afzien. En van dat balen moeten gaan houden.
Is men eenmaal zover, dat men met frisse tegenzin aan iets kan werken, dat men obstakels kan nemen, dan pas wordt het prettig. Aldus Ui. Zit men in het begin nog te balen dat het hele werk helemaal opnieuw moet, een tijd later wordt het zowat routine. Ook omdat men door de herhaling van het nemen van zo'n obstakel, steeds vaardiger wordt. En hoe vaardiger men wordt, hoe minder er opnieuw gedaan hoeft te worden - en hoe eerder men kan beginnen aan iets nieuws.
Hidde schreef:Ui schreef:Als jij in ruil voor de kritiek niet of amper bereid bent om die kritiek toe te passen in het tekenwerk waar het om gaat, zeg dat er in het vervolg dan even duidelijk bij.
http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?f=7&t=962&start=30#p62052Is dit niet duidelijk genoeg, dat ik in eerste instantie niet dacht om de kritiek direct toe te passen?
Dit is het bericht (06 okt 2013 09:45 pm) dat verscheen nádat Ui een uitgebreide reactie had geschreven: "Helaas, Ui. Je was net te laat. Ik had de tekening al omgezet in inkt."
Hidde schreef:Ui schreef:Hidde schreef:De manier die voor mij het beste werkt is een tekening maken. Goed kijken wat fout was en een andere tekening maken zonder deze fouten te maken, en dit telkens herhalen.
Aan het gebrekkige tekenwerk is te zien, dat je ongelijk hebt.
Daarom vraag ik om kritiek, voor fouten die niet bij mij zijn opgevallen.
En zo blijven we in een kringetje lopen en wordt er ondertussen niets meer aan creativiteit gedaan.
Natuurlijk moet men niet eeuwig en altijd aan hetzelfde blijven werken.
Maar daar is hier vooralsnog, lang geen sprake van.
Hidde schreef:Ui schreef:Dan staat de tekening in no time in inkt, wat te zien is, en begint het soebatten en de psychologische oorlogsvoering.
Zie jij dit als een oorlog?
Ik ben hier volkomen rustig.
Er is minstens een strijd voor nodig om commentaar aan te bieden. Dat is niet alleen bij Ui het geval. Ook het commentaar van Oom Paspasu dringt niet echt door. Maar omdat hij je blijkbaar in je waarde laat en niet meer aandringt, wordt ook hij in zijn waarde gelaten. Zo houdt men vrienden. Zoals eigenlijk alle lieden die sociaal verstandiger zijn dan Ui. (huil huil)
Hidde schreef:Bekijk je dit als oorlog, dan ben jij degene die mij aanvalt, waardoor ik mij eerst moet verdedigen en geen zin krijg om op zo'n manier nog verder aan de strip te werken.
Wanneer had je wel zin gehad?
Ui heeft dit al vaker in het leven meegemaakt:
- creatieve geest nodigt uit om wat creaties te gaan doen
- creatieve geest heeft er voortijdig geen zin meer in; wil klaar zijn
- Ui blijft zitten met een creatief vuurtje, Ui wordt boos/teleurgesteld,
- creatieve geest stelt dat juist die reactie de oorzaak is van het geen zin hebben
- Ui wijst vergeefs op het anachronisme
- sfeer is hartgrondig verziekt
Hoe dan ook, er wordt weinig tot niets creatiefs meer gedaan.
Wat wel gebeurt, gaat met ruzie, pijn en moeite.
En zelfs al is het werk klaar, dan heeft men sociaal gezien de balen van Ui. (snotter)
Artistieke mensen lijken soms in staat om te vragen of je, het liefst nu meteen, de schutting komt helpen schilderen. Om vervolgens, terwijl je voor hen bezig bent, zelf wat te gaan doen dat ze eigenlijk belangrijker vinden. En dan zijn sommigen zelfs in staat, om vervolgens te doen alsof zij de schutting zelf hebben geschilderd.
Wat dat betreft is de artistieke wereld geen vluchtplaats voor de maatschappij. (snik)
Hidde schreef:Ik geef reactie met duidelijke redenen waarom ik het zo aanpak, maar blijkbaar worden deze reacties over het hoofd gezien want de kogels vliegen weer langs mijn oren: Ik vroeg misschien om een idee voor een strip, maar ik had eigenlijk helemaal geen zin om een strip te maken. Of: Ik dwong mensen om kritiek te geven, want ik wilde de anderen een last bezorgen met tijd verspillen kritiek geven waar ik niets mee ga doen.
Ui is het niet eens met die aanpak. Al geef je honderdduizend redenen.
Ui heeft niet gezegd (of willen zeggen) dat het je opzet was om mensen last te bezorgen met het vragen om adviezen waar je niets mee doet. Ui heeft gesteld dat het daar in praktijk wel op neerkomt.
En je bent heus niet de enige die zoiets doet. Trek het je vooral niet persoonlijk aan. Ui heeft het al zo vaak in het leven meegemaakt. Wat dat betreft is het uitkijken om jou daar geen verpersoonlijking van te maken. Je hebt misschien de pech, dat je de zoveelste bent en Ui er inmiddels de balen van krijgt. Heb-dan-ook-jij-maar-geen-zin.
Hidde schreef:Dit soort onrealistische [beschuldigingen] vindt meneer 'Lichtbak' inderdaad lachwekkend. Maar dan realiseert hij zich: moet ik Ui nou serieus nemen of niet, met dit soort uitspraken? Blijkbaar leest hij mijn berichten niet, of gelooft hij niet wat ik zeg. Wat moet ik dan beginnen?
Die onrealistische beschuldigingen zijn jouw omschrijvingen.
Waar moet Ui dan beginnen? Ui hoopte op creativiteit. Eindelijk eens geen lange discussies, maar creatief bezig zijn. En verdomd als het niet waar is, er is wéér discussie en amper tot geen creativiteit. Als dat de vloek is die Ui heeft getroffen, is het tijd voor de vraag: waar kan Ui dan het beste eindigen?
Gaat het serieus om een jonge tekenaar met een volwassen ambitie,
of zit Ui nu vooral de jeugd (en het humeur) van een hobbyist te verpesten?
Hidde schreef:Ui schreef:Toevallig een gebied waar je bij Ui nou net niet moet wezen.
Nee, want je komt er nooit uit zonder Ui gelijk te geven. Als je dit als een oorlog ziet, zou dit overgeven zijn.
Het irritante is misschien, dat Ui op bepaalde gebieden eigenlijk best wel vaak gelijk heeft. (snif) Vooral door voor papegaai te spelen. Met kennis over onder anderen The Beatles en Carl Barks in het basispakket, waaronder kennis over de manier(en) hoe zij werkten, is het best moeilijk om op bepaalde gebieden ongelijk te krijgen.
Let bijvoorbeeld op de publieksgerichtheid van The Beatles en Barks. Zij leggen reeds tijdens het creëren een link tussen zichzelf en hun publiek. Alsof ze met een derde oog kunnen inschatten hoe hun werk zal overkomen bij het publiek. Die publieksvriendelijkheid houdt op zich weer verband met de menselijke natuur. Ze dienen te weten, wat de mens zoal aantrekt en wat de mens zoal afstoot.
Barks/Disney. Zo'n cliffhanger aan het einde van de 1e pagina, bijvoorbeeld. Men heeft ingeschat dat als de 1e pagina zich aan de rechterzijde van het opengeslagen stripblad bevindt, dat men de lezer dan met een cliffhanger in het laatste plaatje, uitlokt om de pagina om te slaan en te zien wat op pagina 2 gebeurt. Zo wordt in de losse verkoop de potentiële klant het blad in gelokt en zal hij/zij daardoor eerder geneigd zijn om het blad te kopen.
Zo gaat het over strips, zo gaat het over wetenschap. Sociologie, psychologie, marketing en wat nog meer. En Barks deed daaraan mee, zoals is gebleken. Een verteller wil een publiek bereiken, een uitgever wil een stripblad verkopen, dus kunnen ze gebruikmaken van een gedeeld interessegebied.
Publieksgericht werken, dat legt een inspirerende lijn tussen de schepper en het te bereiken publiek. In tegenstelling tot scheppers die vooral zichzelf willen vermaken, en waarvan Ui soms vermoedt dat ze gewoon niet anders kunnen.
Weten hoe iets op mensen overkomt of zou kunnen overkomen. Die kennis roept schijnbaar magische krachten op; men kan een publiek als het ware betoveren. En veel van zulke macht zit opgesloten in jouw pen.
Het gaat niet om tekenen alleen. Het gaat vooral om de mentaliteit die men heeft.
Hidde schreef:Je punt is:
- Je kunt beter als je een strip of tekening maakt, dit helemaal voltooien. Bij het leren van tekenen van opdrachten en projecten is het belangrijk dat je de zwakke punten verbetert, en geen onafgewerkte tekeningen levert.
Hier geef ik je gelijk, hier had ik niet aan gedacht. Ik had het willen verbeteren, maar dit punt van kritiek komt gepaard met beschuldigingen, die ik eerst moet verdedigen, voor ik verder kan met de strip. Hierdoor had ik er geen zin meer in.
De "beschuldigingen" kwamen nádat bleek dat je geen zin meer had.
Het feit dat Ui zo negatief overkomt dat men dan al helemaal geen zin meer heeft, of in elk geval niet meer dan men nog had, dat is voor Ui een werkpunt. Misschien simpelweg het leren accepteren dat Ui wel bij zichzelf, maar niet bij anderen zin kan maken. Als men geen zin heeft, heeft men geen zin. En als men wel zin zegt te hebben, maar in praktijk toch geen zin heeft, dan heeft het geen zin om daar een zin aan vuil te maken. Klinkt dat zinvol? (snif)
Hidde schreef:Gelukkig is Oom Paspasu er nog, die mij weer motivatie geeft.
Ook de adviezen van Oom Paspasu neem je met moeite aan.
Het grootste verschil is vooral, dat Ui zich ontzettend gehaat zit te maken. (snotter)
Hidde schreef:Ui schreef:Dat je op internet wat anders kunt melden dan: "Ik ben niet trots op mijn eigen werk".
Net zoals (ja, daar is hij weer
) Barks, altijd kritisch zijn over je eigen werk. Als je je eigen werk al geweldig vindt, terwijl die [gebreken] toont, valt er niets te verbeteren.
Barks was onder meer kritisch door bereid te zijn, om tekenwerk tweemaal te doen. Toen Barks bij Disney wilde beginnen, kreeg hij daar een zware opleiding. En wie er zijn best niet deed en/of niet goed genoeg presteerde, die lag eruit. Daarna deed Barks een tijd werk als in-betweener, waarin hij het saaie tekenwerk moest doen.
En nog is hij niet trots, zoals jij stelt. Kun je dus nagaan, hoeveel oefenen en doorzettingsvermogen nodig is om dan nog niet trots te zijn.
Hidde schreef:Ui schreef:Denk je dat de bovenkant van de ramen, parallel aan het bovenkader van het plaatje lopen? Alsof je een doorzichtige geodriehoek hebt gebruikt, met van die parallelle, rechte lijnen?
Hmm. Die lijnen lopen volgens mij niet helemaal parallel aan het bovenkader.
Misschien niet helemaal 100% parallel, maar toch klopt het perspectief niet.
Hidde schreef:Ui schreef:Zie jij hier een zinnig perspectief? Ook de lijnen van de muur van het pakhuis lopen parallel aan het kader.
Omdat je recht tegen de muur aankijkt en we op ooghoogte zitten met de figuren zijn de lijnen van het raam bijna parallel aan de lijnen van de muur van het pakhuis, zijn de lijnen niet scheef.
De lezer staat niet recht voor de deur. Want de zijkant van de muntenautomaat is te zien.
Al schrijf je hier honderd berichten over, het perspectief klopt dan nog steeds niet.
Hidde schreef:Ui schreef:Dan kan je zo briljant zijn in het toevoegen van details, maar toch vallen dergelijke missers op.
Ik ben daar juist niet briljant in heb ik toch gezegd?
Dat is Ui's mening. Je hebt oog voor visuele details, maar vergeet daarbij technische details (die geen details zijn).
Hidde schreef:Ui schreef:Ga een echte leraar maar uitleggen dat je perspectief maar een saai onderdeel vindt van het tekenen.
Nee, want dat vind ik juist een interessant onderdeel.
Show, not tell. (snif)
Hidde schreef:Ui schreef:Het tekenwerk is nog wat tweedimensionaal. Nog wat vlak.
Heb je misschien tips over hoe ik dit kan voorkomen?
Hebben die tips zin? (snotter)
Afgaand op de muntautomaat-strip, geplaatst op 10 okt 2013 07:51 pm:
http://i1239.photobucket.com/albums/ff506/hidde15maart/Duck%20tekeningen/verbeterdestripjanjtefatsoengideonhq.png~originalEnerzijds is er wel degelijk diepte. Misschien mede door een verschil van pennendiktes.
Anderzijds lijkt die diepte te bestaan uit wat vlakke lagen. Zoals een levensgrote 2D-foto van een beroemdheid, geplaatst in een 3D-straatbeeld. In plaatje 3 is het hoofd van Sluw de Kater duidelijker dichterbij dan dat van Jantje Fatsoen. Maar beide hoofden lijken wat plat.
Tips? Die zul je met deze aanwijzing waarschijnlijker beter weten dan Ui.
Een en ander zal misschien te maken hebben met het toepassen van een variabele dikte in een enkele inktlijn. Bij Barks kan een inktlijn dun beginnen, dikker worden en dan weer dun eindigen. Dit geeft diepte aan rondingen, als Ui zich niet vergist. En de kunst is vast, om zo'n lijn soepel, vloeiend te kunnen neerzetten.
Hidde schreef:Ui schreef:Had je nou zwetend en slapeloos aan dat stripje zitten zwoegen, dan had Ui nooit zo uitgevaren.
Het gaat vooral om de mentaliteit, dat je zit te lachen om andermans moeite voor jou.
Ik lach niet om je kritiek. Probeer maar een voorbeeld te noemen. Die neem ik serieus.
Laat Ui het zo zeggen, je gaat wat luchtig om met kritiek. Je lijkt de waarde van de kritiek te onderschatten. Had Ui maar zoveel hulp in projecten waar Ui mee bezig is of had willen zijn. Had Ui maar 1% van die hulp. Had Ui maar iemand die Ui op sleeptouw nam. (snotter) (huil huil) (snik)
Hidde schreef:[presentatortekening (die qua inktwerk beduidend beter is)] Mee eens, maar die tekening is ook op een drie keer zo groot formaat gemaakt. Dan vind ik minder moeilijk om geen bibberige lijnen te maken.
En daarom moet je dus oefenen. Om dat bibberige eruit te krijgen, voordat je bejaard bent en er niets meer tegen kan doen. Haha! (snif)
Is het stripje gemaakt op een gangbaar formaat, dat ook door professionals gebruikt wordt?
Hidde schreef:Ui schreef:Of wil je dat men zegt: "Hé! Die Duck klopt niet! Haha, wat dom!" Domme, zelfs niet mooie, fouten kunnen een artiest een leven lang achtervolgen, denk daar aan. Je zult op die manier nog veel uien tegenkomen: "Meneer dacht dat hij kon tekenen. Moet je zien, moet je zien."
In de fase waar ik nu zit mag je nog fouten maken. Van die fouten leer ik. Ik ben nog heel ver weg van professionele tekenaar.
Van die fouten leer je pas echt, als je ze kunt herstellen en in het vervolg vermijden.
Hidde schreef:Je lacht sowieso geen tekeningen uit die niet door een professionele tekenaar (of van de periode daarvoor) gemaakt zijn lijkt mij. Dat gaat misschien heel makkelijk achter een toetsenbordje, maar zie maar, of die gene het beter kan.
Ui lacht (huilt) niet om je tekeningen,
maar om jouw houding met betrekking tot je tekeningen.
Jij bent hier degene die achteloos met je werk omgaat, door er voortijdig vanaf te willen wezen.
Voor-iemand-die-14-jaar-is kun je goed tekenen, of tenminste die schijn wekken.
Maar die houding van het bewust fouten laten zitten en ze zelfs verdedigen, die doet je geen goed.
Enerzijds kunnen alle moeders uit de buurt wel stellen, dat "het gaat om een kind". Anderzijds is zo'n jonge leeftijd nu juist het moment om bepaalde houdingen af te leren, voordat het te laat is.
Een leraar van Ui sprak ooit:
Het afleren van het verkeerd aangeleerde, is moeilijker dan iets meteen goed leren.
Hidde schreef:Ui schreef:Hidde schreef:Dit ligt denk ik ook aan de pixels op de computer die veel details laten wegvallen op dit formaat
Denk je dat het ("ook"?) aan de pixels ligt?
Ja, ook. Zeg maar dat het niet zo is.
Ui schreef:En waarom heeft jouw tekenwerk daar dan last van?
Sommige details vallen weg.
Ui schreef:Wat zou de reden kunnen zijn, denk je?
Te veel details, omdat er niet over het formaat van de strip is nagedacht, plus een klein beetje hulp van pixels. In het weekblad heb je dit laatste probleem niet.
Volgens Ui is de reden vooral, dat het kopje en de muntjes overtuigender kunnen. Ook van dichtbij, in groot formaat, ogen de munten niet echt als munten.
Als illustrator dien je rekening te houden met verschillende reproducties in verschillende groottes. Zeker in de Disney-wereld.
Strips van Al Taliaferro bijvoorbeeld, zijn redelijk pixelbestendig. Blijkbaar is zijn tekenwerk zo krachtig, dat het bestendig is tegen toekomstige, kleinere formaten op een beeldscherm.
(Overigens heeft Ui eens gelezen, dat Barks eigenlijk te dun inkte en dat hij daardoor moeilijk te reproduceren was.)
Hidde schreef:Ui schreef:De munten op de grond, waar Ui zo om heeft gebeden, lossen dat probleem een beetje op.
Maar die munten lijken meer op gele confetti dan echt op munten.
Tja, wat verwacht je van munten, die op de originele tekening kleiner zijn dan twee milimeter.
Maak ze op de originele tekening dan wat groter. (snif)
Duckstadse munten zijn doorgaans dik. (En waarom zou dat zijn?)
Die handen van Jantje Fatsoen, in plaatje 1, daar is echt wat mee.
De ophoudende hand heeft geen duidelijke handpalm. Misschien moet de lijn van de duim meer de handpalm in lopen.
En die andere hand, daar lijkt de pink niet echt een pink, en de duim niet echt een duim. Nogmaals de tip van Ui, om met je eigen handen de poses na te doen en daar door iemand foto's van laten maken. Zodat je dus eigen model bent, vanaf foto. Voor de spiegel staan of tijdens het tekenen met een kopje gaan zitten, dat wordt tobben. Tegenwoordig zijn foto's makkelijk, goedkoop en meteen te bekijken. Maak daar gebruik van. Adviseert Ui.
Dat strookje heeft veel ingrediënten die handig zijn als oefeningen om beter te leren tekenen. Bijvoorbeeld handen, munten, perspectief en lichaamshoudingen. Ui vindt het stripje, mede dankzij jouw invulling, een leerzame compositie om van tijd tot tijd eens uitgebreid voor te gaan zitten. 't Is vooral een teken-oefening. Zou het voor Ui zinvol zijn om nog te leren tekenen, dan had Ui veel plezier gehad van het oefenen met dat stripje.
En of je nou een vos of een eend tekent, dat is eigenlijk bijzaak. Zou het gaan om een bedelende Donald, dan was het stripje nog steeds een pittige, leerzame oefening geweest.
11 okt 2013 03:14 am, Hidde schreef:Ik vind het jammer dat de punten die per se verbeterd moesten worden pas na de geïnkte versie kwamen, terwijl die in de scenarioschetsen misschien al voorzien konden worden (voetgangers, geld op de grond).
Veel van het commentaar over het geïnkte resultaat, wordt veroorzaakt door onervarenheid van je "redacteurs". Natuurlijk zijn er zaken die men reeds tijdens het potloodwerk had kunnen zien. Men moet dat ook maar zien te leren. Maar als jij telkens halverwege het commentaar stopt en iets anders wil tekenen, zal men nooit leren om in het vervolg beter commentaar te geven. Want men moet eerst ook zelf zien, of dat commentaar wel zo goed is. Anders blijft het gokken.
De enige oplossing is energie en enthousiasme van zowel tekenaar als commentators. En dat betekent, dat er inktwerk voor niets gedaan kan worden. Er valt wel vaker wat op de vloer. Maar dan is dat toch een fijne inkt-oefening geweest?
Ui hekelt vooral de houding alsof je reeds in een routine zit. Tekening voor ene persoon (maar met fout), tekening voor de andere persoon (maar kan eigenlijk beter), enzovoort. En signeren maar. Op zo'n manier verwaarloos je jezelf. Je krijgt een routine in het jezelf verwaarlozen.
Je hebt nu qua leeftijd veel tijd om nog te oefenen. Je krijgt alleen maar minder en minder tijd. En dan moet je jezelf afleren wat je jezelf in heel veel tijd hebt aangeleerd. Waarom jezelf dat aandoen?
Over jong zijn. Als je jong wil zijn, wees dan vooral jong. Ga jezelf daar niet in forceren.
Maar als je daadwerkelijk vroeg wijs bent en daarmee wat mee wilt doen, wees dan echt wijs. Ga dan niet op anderen zitten wachten, die nog wel jong willen zijn. Ga dan niet stellen dat je vanwege jonge leeftijd nog fouten mag maken, want dan betuttel je jezelf. Je hoeft jezelf niet te kastijden als er iets fout gaat, maar je hoeft er ook niet te makkelijk over te denken.
Ui kan mensen niet coachen om van hun eigen interesses te blijven houden. Elke poging daartoe verzandt in nare discussies.
En men mag ook best weleens een beetje zuinig zijn op de moeite die, in feite, totaal vreemden bereid zijn om te doen voor een ander. Gaat men die moeite verspillen, of zelfs beschimpen, dan moet men niet dreinen als het een keer over en uit is. Wie het laatst huilt, huilt het hardst. (snotter)
P.S. Het commentaar van Ui is gericht op wie écht ambitie heeft in het leren van een vak, of dat nu tekenen of filmen is.
Als het besproken strookje gaat om in feite een hobbytekening, dan gaat het om een heel goede prestatie om heel trots op te zijn. De kritiek van Ui gaat vooral over het toch maar geen zin hebben en het desondanks toch ambiëren van vakmanschap. Daar wringt de schoen.