DD 2014-24

[lansiko]

Er is geen goede manier om dit wel te doen. Er is geen goede verklaring die niet te tragisch is voor een Donald Duck verhaal.

Mag een Donald Duck verhaal niet tragisch zijn dan? Het lijkt mij best wel eh... leuk (hoe zeg je dat anders?) om een traantje weg te moeten pinken als ik een strip lees, net zoals ik weleens met een film moet doen. We moeten meestal lachen om de stripfiguren, maar mogen we niet innerlijk bewogen zijn over een stripfiguur?

[Michiel Q]

De neefjes worden als babies bij Donald gebracht. Dit terwijl er een krantenstrip en een tekenfilm is waarin ze als kinderen worden gebracht.

Wat een rare oplossing! Terwijl de lezertjes die tekenfilm makkelijk op YouTube kunnen terugvinden. Wat heeft zo'n verhaal voor nut als 't niet aansluit bij de bekende feiten? In 't weekblad verwijst "Oom Donald" nog regelmatig naar de tekenfilm als hij vertelt hoe de neefjes bij hem gedropt werden. Dat filmpje is 't belangrijkste onderdeel van de "mythologie" rondom Dumbella. Je kunt dat niet zomaar negeren.

Dumbella heeft blijkbaar veel interesse in ruimtevaart. [...] Ze is blijkbaar met een raket in de ruimte en blijkbaar gaat daar de tijd minder snel.

Natuurlijk! 't Was zeker teveel gevraagd om met een geloofwaardig verhaal te komen na 77 jaar. Nou ja, ik geef 't je te doen, als scenarist. Bij Asterix viel 't ook tegen en ZIJN ouders woonden alleen maar in een nabijgelegen stadje.

Stoer dat Dumbella astronaut is! Een progressieve, uitdagende beroepskeuze, vooral in 't ingedommelde, conservatieve Duckstad. Van Katrien Duck is 't in de meeste verhalen volstrekt onduidelijk of ze überhaupt een baan heeft. Hoe jong zijn de neefjes inmiddels? Anno 2014 moeten ze sowieso ná 2000 geboren zijn. Ja, dan kan je moeder astronaut zijn. Voor Dumbella in de krantenstrip ('37) of de tekenfilm ('38) ligt dat beroep minder voor de hand.

Of toch? In een Italiaans verhaal uit 1937 vliegt Donald Duck met een raket naar Mars. Dan zou Dumbella in 1937 dus prima óók astronaut kunnen zijn.

Zie ook: http://duckcomicsrevue.blogspot.nl/2011 ... -mars.html

[Michiel Q]

Ik had verwacht dat de post-Roep redactie eigenlijk gewoon hetzelfde zou blijven doen als normaal.

Niets blijft ooit hetzelfde, Duckfan. Normaal is een relatief begrip. Je school verandert, je omgeving verandert, de maatschappij verandert, een tijdschrift verandert. Een kind ziet die veranderingen niet, een tiener begint dat in te zien.
"Πάντα χωρεῖ καὶ οὐδὲν μένει," plachten de oude Grieken te zeggen. Nou, dat verstaat tegenwoordig niemand meer.

Nieuwe redactie doorbreekt taboes bij Donald Duck:

- Er verschijnt een verhaal rond Dumbella, met een uitleg die haar jarenlange afwezigheid verklaart.
- Er verschijnt een verhaal + huwelijksspecial rond een voorgenomen huwelijk tussen Donald + Katrien.
- Donald + Katrien trouwen in de kerk! - Te zien op de introductiepagina door Michel Nadorp.
- Bekende Nederlanders op de cover van 't weekblad - de Kroningsspecial van 2013 geldt als eerste geval.
- Er verschijnt een voetbalspecial met Diederik Duck op de cover.
- Er verschijnt een verhaal waarin Gijs Gans een vriendin krijgt - dit bleek een taboe te zijn. Zie dit topic.

- Met André van Duin verscheen er in ieder geval één homo in 't weekblad, maar bij Van Duin is dit geen onderdeel van zijn publieke persoonlijkheid. Mocht 't weekblad doorgaan met BN-ers, dan zou 't taboe op homoseksualiteit wel eens kunnen sneuvelen. Ik kan me van bijv. Paul de Leeuw voorstellen dat hij 't liefst wordt geportretteerd met zijn gezinnetje.

Andere opvallende veranderingen:

- Er verschijnen pockets met covers die niet door Nadorp getekend werden. Sommige daarvan zijn erg mooi. Andere covers zijn lelijk en zouden ten tijde van Thom Roep beslist worden afgekeurd.

- De DD Voetbalspecial WK Brazilië bevat een verhaal van 48 pagina's - in hoofdstukken door verschillende tekenaars. Deze special is nog niet geïndexeerd en ik kan 't verhaal zo gauw niet terugvinden op Inducks. Bij 't doorbladeren vond ik de tekenstijlen echter opvallend lelijk en afwijkend. Ik vermoed dat 't een Braziliaans verhaal is en dat zou uitzonderlijk zijn. Zwarte Capihoorn is 't overigens niet met mij eens. Zie topic.

Daarnaast is er de reeks 'Sterren in Duckstad', maar dat is misschien niet zo taboe-doorbrekend, maar ook iets opvallends vanuit de post-Roep redactie.

BN-ers op de cover was inderdaad taboe. In 2008 mocht radio-dj Michiel Veenstra niet op de voorkant. Wél mogelijk was een cover vol badeendjes. Dergelijke eendjes waren de mascotte van zijn programma.

Mag een Donald Duck verhaal niet tragisch zijn dan? Het lijkt mij best [aardig] om een traantje weg te moeten pinken als ik een strip lees.

Daar kan forumlid Ui over meepraten! Zelf zit ik regelmatig te grienen bij 't tekenwerk van Sander Gulien. Vreselijk beroe... eh, ontroerd raak ik daarvan.

[Ridder ter Geit]

Mag een Donald Duck verhaal niet tragisch zijn dan? Het lijkt mij best wel eh... leuk (hoe zeg je dat anders?) om een traantje weg te moeten pinken als ik een strip lees, net zoals ik weleens met een film moet doen. We moeten meestal lachen om de stripfiguren, maar mogen we niet innerlijk bewogen zijn over een stripfiguur?

Dat mag natuurlijk wel, maar in Donald Duck weekblad zijn we het vooralsnog niet zo gewend. Dat is een luchtig blaadje voor de hele familie.
En juist bij dit verhaal merk je dat een ernstig onderwerp (een moeder die niet bij haar opgroeiende kinderen is) zich een beetje raar verhoudt tot de rest van het verhaal. Dit valt ook op omdat er een kunstgreep bedacht is om Dumbella's afwezigheid te verklaren. Maar al met al is het een vreemde en ongeloofwaardige oplossing enerzijds, maar anderzijds ook wel weer bewonderingswaardig uitgedacht. Want hoe verklaar je Dumbella's afwezigheid zodat het in een Donald Duck verhaal past?
Don Rosa gaf al aan dat dit haast niet mogelijk was zonder dat het verhaal al te dramatisch was. Terwijl hij vaak niet zo'n moeite had met dramatische verhalen over zussen waar lang geen contact meer mee is geweest enzo.

[Duckfan van Down Under]

- Dumbella heeft blijkbaar veel interesse in ruimtevaart. Ze lijkt weer de tweelingzus van Donald te zijn, net als bij Don Rosa. Ze is blijkbaar met een raket in de ruimte en blijkbaar gaat daar de tijd minder snel. Ze kan nog geen dag zonder haar kinderen, maar ze denkt dat ze pas een kwartier weg zijn. Kwik, Kwek en Kwak laten haar in die waan, omdat ze liever bij oom Donald blijven. Wat nogal cru is, want nu mist Dumbella zonder het te weten de hele jeugd van haar kinderen! Dit nog los van de vele verdere onmogelijkheden aan deze ruimtevaartversie. Maar wel creatief bedacht.

Hebben we een facepalm-smiley?

Volgens de bijbehorende wetenschappen zou het zo zijn dat, hoe sneller je je beweegt, hoe langzamer de tijd voor jou gaat. Dit stelt normaal niets voor, zelfs Andre Kuipers in de ISS loopt een paar miljardste van een seconde achter, zogezegd. Pas als je bijna met de snelheid van het licht beweegt, heeft dit voelbare effecten, zoals in dit verhaal.
Dezelfde theorieen geven ook aan dat reizen met de snelheid van het licht theoretisch en praktisch onmogelijk is. Dit is zo'n 1,08 miljard kilometer per uur. Het snelste wat onze rakketten ooit gehaald hebben, was bijna 40,000 km/uur met de Apollo 10.
Het slaat misschien nergens op om de wetenschap uit de Duckverhalen te ontleden, maar de schaalverschillen zijn te groot voor mij om het te laten liggen.