2007-03-31 08:20:38, Caspar schreef:Ik schrijf graag gedichten. Dit is er een:
Niet instappen
Niet Instappen staat boven de tram,
Maar heeft iemand een idee waar het ligt?
Niet Instappen is de plek waar ik naar verlang,
Maar de tram rijdt door, dat is zijn plicht.
De menigte vind het geen probleem,
Wat moet je nou in Niet Instappen doen?
Maar als de tram niet stopt klaag ik merg en been,
Want gewoon doorrijden is tegen elk fatsoen.
Zou er ooit wel iemand heen zijn gegaan,
Iemand die in dat heerlijke rijk van Niet Instappen is geweest,
Een wereld waar alleen heerlijkheden bestaan,
Op dat geweldige stukje aarde is het altijd feest.
Iets waar je zo erg naar verlangt,
Maar wat onbereikbaar zal zijn,
Een droom over Niet Instappen die je vangt,
Waarbij je langzaam wegkwijnt.
De stoelen zijn leeg en de tram zal niet stoppen,
Ook al wil je het zo graag,
Maar Niet Instappen staat er alleen om ons te foppen,
Want het is geen land, stad of dorp, niet gister niet vandaag.
Caspar (03-02-‘07)
2007-04-04 15:08:03, Caspar schreef:Hier nog een paar gedichtjes van mij, voor iedereen die ze wil lezen.
Onder andere deze vind ik een van mijn beter gedichten:
De (zoektocht naar de) bron van de eeuwige jeugd
Al duizenden mensen zijn er naar gaan zoeken,
En het dubbele meent het al te hebben gevonden,
Maar het is een zoektocht die eeuwig voort zal duren,
Toch zijn er maar een paar mensen die de echte plek vinden konden.
Elk plekje ter wereld is uitgekamd,
Van elke waterbron is gedronken,
Maar er zijn alleen mensen vroegtijdig gestorven,
Ze zijn stuk voor stuk vergiftigd of verdronken.
De zoektocht is uitgelopen tot een weerzinwekkende ramp,
Waardoor al veel mensen het leven hebben moeten geven,
Maar door alle voorgangers die dachten hun lot te hebben gevonden,
Hebben ervoor gezorgd dat het nu slechts een legende is die blijft voortleven.
Toch is er nog een ding,
Wat iedereen vergeten is,
En waardoor niemand meer verder zoekt,
Naar de eeuwige jeugd, een groot gemis.
Want de fout die duizenden mensen maakten,
Is dat zij te ver zochten van hun huis,
Want de eeuwige jeugd zal je in jezelf vinden,
In je eigen hart ben je namelijk altijd thuis.
Caspar (26-02-’07)
Deze vond mijn moeder heel erg geslaagd:
Verlangen
Het vuur der liefde
Een brandend verlangen,
Rechtstreeks naar de hel,
Aan de galg opgehangen.
Adam en Eva,
Door de Satan verleid,
Gegeten van de boom der kennis,
De zonde achtervolgd ons door de tijd.
En laat in de mens een verlangen achter,
Dat zo onbekend is als God zelf,
Last zal men er niet van hebben,
Alleen de klager in ’t hemelgewelf.
Nog even blijven staan,
Nadenken over wat alweer is geweest,
Naar boven kijken en diep zuchten,
Met pijn in hart en geest.
Vliegend naar wat niet onder je is,
Door een tunnel zonder automobielen,
Eindelijk datgene bereikt wat je zoekt,
En je bent er gekomen zonder wagen met 4 wielen.
Caspar (25-03-’07)
Ik ben overigens niet gelovig, maar dat is offtopic.
Ook eentje die ik zeer goed gelukt vond, hoewel ik de titel nog betwijfel.
Alles komt ooit weer terug
De sneeuw verdwijnt, de regen stopt met stromen,
De wilde zee houd op met kolken,
Het is een groot feest, de lente begint te komen,
En een gouden schijf zweeft door de wolken,
Maar aan alles komt een eind,
Zodat de lente als sneeuw voor de zon verdwijnt.
Nu mag de zomer ons verblijden,
Ze geeft warmte en lange dagen,
Om de koudheid te bestrijden,
En alle droefheid begint te vervagen,
Totdat de herfst zijn intrede doet,
Die gooit in het eten roet.
De ondraagbare hitte is afgelopen,
Het wordt frisser en de wind steekt op,
De herfst is namelijk naar binnen geslopen,
En het is absoluut geen strop,
Maar voor de volgende herfst moeten we nog een jaar wachten,
Want de natuur begint naar winter te smachten.
De wereld wordt een wit landschap,
En de wind waait nog wat meer,
Iedereen zit gezellig binnen met pap,
Maar ook de winter zegt doei, tot de volgende keer!
Dan mag de lente het opnieuw proberen,
En zal zij de kou weer afweren.
Caspar (01-01-’07)
2007-04-19 22:00:54, Caspar schreef:Verdwaald
Ook al zijn mijn ogen helderblauw,
Mijn oogleden zijn zwaar als lood,
Liefste ik blijf je eeuwig trouw,
Morgen heb ik een afspraak met de dood.
Ik weet niet hoe ik nu moet leven,
Hoe kan ik ooit nog verdergaan?
Was ik maar naar de hemel gedreven,
In de richting van de maan.
Geluiden uit het duister,
Verdwijnen in het licht,
En mysterieus gefluister,
Ontneemt mij mijn zicht.
Wit schijnsel doorboort een pijnlijke gedachte,
Een jongen schrikt op van zijn stoel,
Voelt zich bekeken door hogere machten,
Hij probeert zich te laten leiden door gevoel.
Hoe vaak moet hij nog zo zitten?
Met de handen in het haar,
Op de grond liggen kersenpitten,
Hij denkt alleen maar aan haar.
Zijn tekens gaan verloren,
Zijn woorden verstommen bij de aanblik van een ster,
Niemand zal kunnen horen,
Hoe hij is gekomen van ver.
Dat hij zocht naar het meisje van zijn dromen,
Maar die droom heeft nooit echt bestaan,
Daar had hij veel eerder achter kunnen komen,
Maar nu is het begonnen en zal het eeuwig verdergaan.
Caspar (19-04-’07)
Net geschreven, hoewel een paar zinnen gisteren al door m'n hoofd spookten. Ik vind hem in elk geval goed gelukt
Caspar schreef:Waarom is dit topic vastgezet en het Show je Creativiteit topic 2.0 niet?
Caspar schreef:Hemeldans
De zon en de maan dansen op de regenboog,
Ze stijgen in de hemel, heel hoog,
Terwijl Grote Beer en zijn zoon een duetje zingen,
Probeert Orion zich uit het publiek te zingen.
Daniel73 schreef:Caspar schreef:Moet wringen zijn.
Als je wilt kan ik zo'n typefout corrigeren.
mcprul schreef:Oke. Als ik een foutje heb, zal ik het je melden. Op welk topic moet dat?
Caspar schreef:Daniel73 schreef:Caspar schreef:Moet wringen zijn.
Als je wilt kan ik zo'n typefout corrigeren.
Ja, dat zou wel fijn zijn
Keer terug naar Eigen creativiteit
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 9 gasten